Όταν δεν μπορείς να πεις πολλά

Μια τραγωδία, ψυχές στη θάλασσα κι ένα video clip

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 02/11/2015 @ 10:27
Αυτό που συνέβη στην Ρουμανία είναι τόσο εφιαλτικό που δεν ξέρω αν μπορώ να πω πολλά πράγματα γύρω από αυτό. Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι που διαβάζουν τούτο εδώ το site είναι άνθρωποι που πηγαίνουν (και μάλιστα συχνά) σε συναυλίες, οπότε μπορούμε να ταυτιστούμε πολύ έντονα με αυτό που συνέβη στην γειτονική μας χώρα. Σε μια μικρή συναυλία, σε ένα μικρό club είκοσι επτά άνθρωποι έχασαν την ζωή τους και πολλοί περισσότεροι έφυγαν με εγκαύματα ή / και τραυματισμένοι.

Δεν έχει νόημα την δεδομένη χρονική στιγμή να αποδοθούν ευθύνες. Πρώτα χρειάζεται περισυλλογή, θλίψη για τους ανθρώπους που έφυγαν και την (έστω ηθική) συμπαράστασή μας στις οικογένειες των εκλιπόντων. Ποιός να τους εξηγήσει τι έγινε και τι να τους πει...

Παρ' όλα αυτά, πρέπει να διδασκόμαστε από αυτό πριν επαναληφθεί. Ήδη κάτι παρόμοιο είχε γίνει πριν μερικά χρόνια με τους Great White στην Αμερική, αλλά φαίνεται πως αν δεν γίνει στην «πόρτα» σου δεν το καταλαβαίνεις. Το θέμα είναι να μην φτάσει στη δική μας πόρτα. Αυτό που συνέβη στο Colectiv Club είναι μια καλή υπενθύμιση ότι η ασφάλεια στον χώρο των συναυλιών είναι πάνω από όλα. Αυτό πρώτα κι όλα τα άλλα έπονται...

Δυστυχώς, η τραγωδία που ζούμε στις μέρες μας δεν σταματάει εκεί. Μπορεί να μην έχει να κάνει με μουσική, αλλά τη βιώνουμε καθημερινά στη χώρα μας, βλέποντας ανθρώπους να πνίγονται στη θάλασσα, αποφεύγοντας τον έναν θάνατο με έναν άλλο θάνατο. Η σκηνή του γονιού που δείχνει φωτογραφίες των παιδιών του με την ελπίδα ότι δεν τα κατάπιε η θάλασσα είναι από αυτές που δεν αφήνουν το μυαλό εύκολα.

Ο Benedict Cumberbatch (ο γνωστός σύγχρονος Sherlock) μιλώντας για το θέμα αυτό υπενθύμισε ένα μέρος ποιήματος της Warsan Shire υπό τον τίτλο «Σπίτι»: «Κανείς δεν φεύγει από το σπίτι του εκτός αν το σπίτι του είναι το στόμα ενός καρχαρία, τρέχεις μόνο για τα σύνορα, όταν δεις όλη σου την πόλη να τρέχει μαζί σου. Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι Κανείς δεν βάζει τα παιδιά του σε μια βάρκα, αν το νερό δεν είναι πιο ασφαλές από τη γη.». Νομίζω πως αυτή η παράθεση περιλαμβάνει όλο το νόημα αυτής της τραγωδίας.

Και τέλος έρχεται ο Steven Wilson με το -κατά τα άλλα υπέροχο- νέο video του για το τραγούδι "Routine", από το φετινό του αριστούργημα, να μας υπενθυμίσει κι αυτός με τη σειρά του πως μετά υπάρχει κόσμος που παλεύει να διαχειριστεί ανάλογες τραγωδίες. Και, επίσης, μας θυμίζει τι σπουδαίο ρόλο μπορεί να παίξει η τέχνη σε όλα αυτά από τη δική της σκοπιά, ξυπνώντας συνειδήσεις επαναπαυμένες από την ασφάλεια της απόστασης.

Ας πάρουμε λοιπόν λίγο χρόνο να τα σκεφτούμε λίγο καλύτερα όλα αυτά, να αναλογιστούμε τι έχουμε και να βάλουμε τα υπόλοιπα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Και τότε να βρούμε ξανά το κουράγιο να μιλήσουμε για μουσικές, γιατί κι αυτό το χρειαζόμαστε.
  • SHARE
  • TWEET