Arcturus, Diablery, Borderline Syndrome @ Temple, 12/01/18

Μια συναυλία που θα μπορούσε να είναι και καλύτερη

Από τον Αντώνη Κονδύλη, 15/01/2018 @ 10:42

Είχαμε αρκετά χρόνια να δούμε τους Νορβηγούς από τα μέρη μας και παρ’ ότι δισκογραφικά δεν διανύουν και την πιο παραγωγική τους περίοδο, με μια κυκλοφορία από το 2011 όταν και δραστηριοποιήθηκαν και πάλι, είχαμε μια πολύ καλή ευκαιρία να τους απολαύσουμε. Ασφαλώς από την προηγούμενη τους εμφάνιση το 2012 έχει μεσολαβήσει και το "Arcturian" του 2015 που δεν είχε τσεκαριστεί από την πλευρά μας ακόμα ζωντανά, οπότε υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις για κάτι ιδιαίτερο και καλό.

Στον μικρό χώρο του Temple είχε μαζευτεί από νωρίς κόσμος και λίγο μετά τις 20.30 τη βραδιά άνοιξαν οι Borderline Syndrome. Ορχηστρική μουσική με έντονο πειραματικό χαρακτήρα, πολύπλοκα και δύστροπα περάσματα, φασαριόζικα σημεία και αρκετές jazz στιγμές, δίνoυν εν μέρη το στίγμα ενός συνόλου που μάλλον δεν του αρέσουν οι ταμπέλες και παρουσιάζει κάτι δυσπρόσιτο, αλλά γοητευτικό. Σίγουρα αυτό που κάνουν είναι πολύ ενδιαφέρον και το κάνουν πολύ καλά, ενώ παράλληλα δείχνουν πολύ προβαρισμένοι. Με σύμμαχο ένα πολύ καλό ήχο και δείχνοντας ότι απολάμβαναν αυτό που έκαναν κάθε του στιγμή, αποτέλεσαν ιδανικό ξεκίνημα για την συναυλία.

Borderline Syndrome

Επόμενοι πάνω στη σκηνή οι Diablery οι οποίοι επιδίδονται σε black metal, με συμφωνικό χαρακτήρα. Ήταν και αυτοί πολύ καλοί με ωραία ατμόσφαιρα και μελωδίες. Πρόσφεραν 40 λεπτά σταθερά αξιοπρεπούς black metal που συχνά πυκνά έφερνε στο νου πολλούς σημαντικούς εκπροσώπους του ιδιώματος. Ο καλός ήχος τους βοήθησε και αφού μας ευχαρίστησαν, προλόγισαν και έδωσαν τη θέση τους στους headliners.

Diablery

Λίγο μετά τις 22.30 και ενώ ο χώρος είχε γεμίσει ασφυκτικά οι Arcturus βρέθηκαν ξανά μπροστά σε ελληνικό κοινό και από την πρώτη στιγμή μπήκαν με διάθεση να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό. Ιδανικό το ξεκίνημα με το "Evacuation Code Deciphered" και με τον ήχο σε πολύ καλό επίπεδο και ποιότητα. Αλλά στη συνέχει με το "Nightmare Heaven", το μοναδικό κομμάτι που επέλεξαν από το "The Sham Mirrors", κάπου ο ήχος άρχισε να τα μας χαλάει.

Arcturus

Η απόδοση του συγκροτήματος ήταν εκπληκτική με τον Vortex να εμφανίζεται ιδιαίτερα ευδιάθετος τόσο στην σκηνική του παρουσία όσο και στην επικοινωνία του με τον κοινό, το οποίο παρουσιάσθηκε μάλλον χαλαρό στις αντιδράσεις του. Σίγουρα δεν βοήθησε ο ήχος, ο οποίος είχε πολλά σκαμπανεβάσματα, σε στιγμές θορυβώδης και γενικώς ήταν μέτριος. Το παράδοξο είναι ότι τα support είχαν αισθητά καλύτερο ηχητικό αποτέλεσμα.

Arcturus

Οι επιλογές των κομμάτων μάλλον χαρακτηρίζονται προβλεπόμενες, με μια μόνο συμμετοχή από το "The Sham Mirrors", ενώ μπορεί να ειπωθεί ότι έλειψε και κάποια έκπληξη ή απρόβλεπτη επιλογή που θα μπορούσαμε να περιμένουμε. Ωστόσο, σχεδόν όλοι οι ύμνοι που έχουμε λατρέψει ακούστηκαν, χωρίς σοβαρές ελλείψεις στο setlist.

Να τονιστεί ξανά ότι η μπάντα ήταν σε εξαιρετική κατάσταση, έδειχναν να μην χάνουν νότα και προσπάθησαν για το καλύτερο δυνατό σε έναν χώρο που ναι μεν είναι ωραίος και προσεγμένος, αλλά μάλλον μικρός για τους Νορβηγούς. Επιβλητική ήταν για μια ακόμη φορά η πληθωρική παρουσία του Hellhammer πίσω από τα drums, με το εκπληκτικό του παίξιμο να προσελκύει όλη την προσοχή πάνω του, αλλά και τα υπόλοιπα μέλη απέδωσαν άψογα το απαιτητικό υλικό του συγκροτήματος.

Arcturus

Συνολικά η βραδιά ήταν καλή, παρά το γεγονός ότι ό ήχος των Arcturus ήταν μέτριος και ο χώρος πιο μικρός από ότι έπρεπε για το συγκεκριμένο live. Ο Νορβηγοί έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό πρόσφεραν ωραίες στιγμές, αλλά νομίζω ότι το συνολικό αποτέλεσμα θα μπορούσε και περιμέναμε ίσως να είναι ανώτερο.

Φωτογραφίες: Διονύσης Παρθενιάδης

SETLIST

Evacuation Code Deciphered
Nightmare Heaven
Painting My Horror
Crashland
The Chaos Path
Shipwrecked Frontier Pioneer
The Arcturian Sign
Nocturnal Vision Revisited
Hibernation Sickness Complete
Game Over

Encore:

Master Of Disguise
Alone
Deamonpainter
To Thou Who Dwellest In The Night
Raudt Og Svart
Angst

  • SHARE
  • TWEET