Hawkwind, Solar Music Library @ Principal, 20/05/16

Δεν είναι η κατάλληλη εποχή για να κατηγορήσεις τον οποιοδήποτε. Η «γλύκα» της «καραμέλας» που αναφέρεται στην Ελλάδα της κρίσης έχει πλέον ξεφτίσει και το μόνο που παραμένει είναι ένας πικρός προβληματισμός. Η χώρα μας πλέον δυσκολεύεται να υποστηρίξει «μεγάλες» συναυλίες, ενώ για τη Θεσσαλονίκη δεν υπάρχει καν λόγος συζήτησης. Η προσπάθεια μεταφέρεται σε μικρά και μεγαλύτερα clubs/venues στα οποία τα πράγματα δεν φαίνονται να είναι πολύ καλύτερα. Σκέψεις και προβληματισμοί κατά την είσοδο στο μισο-άδειο Principal κατά την ημέρα εμφάνισης των μεγάλων, μεταφορικά και κυριολεκτικά, Hawkwind.

Μεγάλη αδικία για τους Solar Music Library, οι οποίοι παρουσίασαν ένα μαγευτικό show μπροστά σε ελάχιστους παρευρισκόμενους. Άξια τέκνα του Steven Wilson και όλων τον ψυχεδελικών/progressive rock συγκροτημάτων που μεσουρανούσαν στις δεκαετίες του '60 και '70. Instrumental συνθέσεις συμπληρώνονταν άριστα με διάφορα samples και το slideshow στο φόντο ολοκλήρωνε την ατμόσφαιρα που επιθυμούσαν να δημιουργήσουν οι Θεσσαλονικείς. Τους προτείνω ανεπιφύλακτα στους λάτρεις του είδους, οι οποίοι σίγουρα δεν θα απογοητευτούν.

Χωρίς περιττές καθυστερήσεις, οι Hawkwind ανέβηκαν ταπεινά στη σκηνή. Η πρόσκληση προς τους λάτρεις του σύχρονου psychedelic rock ήχου δεν έγινε αποδεκτή και έτσι η μπάντα του γερόλυκου Dave Brock αρκέστηκε στους δικούς της οπαδούς ή έστω σε αυτούς που απέμειναν, δέκα χρόνια μετά την τελευταία εμφάνισή τους στην πόλη μας. Κρίμα, γιατί όλη η πρόσφατη ιστορία της ψυχεδελικής μουσικής πέρασε από τα ηχεία του Principal μέσα στη μιάμιση αυτή ώρα. Από τους Porcupine Tree και τους Monster Magnet μέχρι την Anne Clarke, τους Ozric Tentacles ή ακόμα και τους «δικούς μας» Jane Doe.

Στο κέντρο της σκηνής, ο Jonathan Darbyshire, γνωστός και ώς Mr Dibs, ανέλαβε το μεγαλύτερο μέρος των φωνητικών ξεκουράζοντας τον γηραιό Brock, ενώ ταυτόχρονα τραβούσε τα βλέμματα με την ιδιόμορφη παρουσία του. Στα ντραμς, ο Richard Chadwick, δεύτερο μακροβιότερο μέλος των Hawkwind, σταθερός και αγέραστος, ανέλαβε συχνά να ξεσηκώνει τα κοινό ενώ ο «Βενιαμίν» της παρέας, Haz Wheaton, πρόσθετε μια δυναμική δόση νεότητας με το έντονο παίξιμο στο μπάσο.

Ότι και αν γραφτεί πλέον για τον Dave Brock θα είναι περιττό, αφού ο εβδομηταπεντάχρονος mastermind των Hawkwind συνεχίζει ακάθεκτος μετά από σαρανταέξι χρόνια δισκογραφικής παρουσίας και αμέτρητες περιοδείες ανά τον κόσμο. Το φετινό "The Machine Stops" φαίνεται ακόμα καλύτερο στις ζωντανές εμφανίσεις του συγκροτήματος και δένει απόλυτα με τις παλιότερες επιτυχίες όπως τα "Utopia", "Hassan I Sahba" και "Silver Machine".

Οι λιγοστοί παρευρισκόμενοι έγιναν μάρτυρες μια ιστορικής βραδιάς ή οποία αποτελεί κατά πάσα πιθανότητα την τελευταία εμφάνιση των ιστορικών Hawkwind στη Θεσσαλονίκη. Ο Dave Brock και οι συνοδοιπόροι του απέδειξαν ότι εκτός από επιρροή για ολόκληρη τη σκηνή του ψυχεδελικού rock αποτελούν ακόμα και σήμερα ζωντανό μέρος της.

Φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας