Studio report: X-Piral - Hunters

Η δεύτερη δουλειά των X-Piral, ονόματι "Hunters", αναμένεται το Μάρτιο. Εμείς παρ' όλα αυτά πήραμε μια πρώτη γεύση του τι θα ακούσουμε, καθώς και του τι μπορούμε να περιμένουμε από τα παιδιά στο μέλλον. Ενώ λοιπόν η πρώτη τους κυκλοφορία δε μου έκανε μεγάλη αίσθηση, μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι τα παιδιά έχουν κάνει μεγάλα βήματα προόδου. Και το αποτέλεσμα των προσπαθειών τους είναι ένας δίσκος με πολύ συμπαγή ήχο και αρκετά δουλεμένη παραγωγή.

Το στυλ παραμένει στα γενικότερα πλαίσια του όρου heavy metal, με τη διαφορά ότι έχουν προστεθεί αρκετά τεχνικά σημεία. Λόγω της παραγωγής και του όγκου που αυτή προσδίδει, οι συνθέσεις ακούγονται πιο δυνατές και ο ήχος πιο σύγχρονος. Αποτέλεσμα το να έχουμε τα πρώτα πολύ καλά σημάδια ωριμότητας. Οι μελωδίες είναι «πιασάρικες» στην πλειοψηφία τους και γενικά το γκρουπ ακούγεται πολύ πιο «δεμένο» στη νέα του κυκλοφορία. Για περισσότερες λεπτομέρειες θα σας διαφωτίσει το παρακάτω απόσπασμα της κουβέντας μας με τα μέλη του γκρουπ μετά από την ακρόαση της νέας τους δουλειάς.

Προτού πάμε στην συνέντευξη θα ήθελα να επισημάνω πως η πρώτη αυτή γεύση που μου άφησε ο δίσκος μου ενίσχυσε την εντύπωση ότι η ελληνική σκηνή σιγά - σιγά προχωράει. Άλλωστε έχουμε και από άλλα γκρουπ αναλόγως καλά δείγματα τους τελευταίους μήνες...

Εντόπισα κάποιες διαφορές και θα ήθελα να ρωτήσω αν συμφωνείτε. Πρώτον, ο ήχος είναι πιο ογκώδης.
Απ' το πρώτο εννοείς; Καλά, σίγουρα!

Έχει πιο πολύ ατμόσφαιρα και είναι λιγότερο συμφωνικό. Τα πλήκτρα μου φάνηκαν να έχουν πιο ενεργό ρόλο και να μη βρίσκονται στο background. Είναι λιγότερο συμβατικό, πιο prog-tech, όπως αναφέρεται και στην press release, και πιο groovy σε αρκετά σημεία. Λόγω παραγωγής και λόγω συνθέσεων τα όργανα αναπνέουν πιο πολύ. Πριν ήταν κλασικό heavy metal με συμφωνικά πλήκτρα, αυτό είναι λιγότερο τυπικό και πιο επιθετικό σε πολλά σημεία. Επίσης παρατήρησα ότι πέραν των «μεταλάδικων» σόλο, υπάρχουν και 2-3 που είναι πιο hard rock.
Το πρώτο solo το έχει κάνει ο Teske, ο οποίος έπαιζε prog-rock. Ο ήχος ήταν σίγουρα πιο ογκώδης γιατί ήταν τελείως διαφορετική η ηχογράφηση. Οι ηχογραφήσεις έγιναν εδώ στο Esoteron και η μίξη πάνω στη Γερμανία με τον Teske στα Bazement. Χρησιμοποιήσαμε διαφορετικό ήχο στις κιθάρες και στην ηχογράφηση. Ο καθαρός, ο flat που είχαμε από την κιθάρα, ήταν πάρα πολύ βαρύς. Ήταν Lava ο ενισχυτής, οπότε από την πηγή ήταν πολύ βαρύς. Είχε περισσότερο όγκο από μόνος του. Τώρα φαντάσου όταν κάναμε και τη μίξη. Σκέψου πως έγινε. Έβγαλε ο Teske και δυο-τρεις κιθάρες που είχαμε γράψει επιπλέον. Όσον αφορά στα πλήκτρα έχεις δίκιο. Όπου δε χρειάζονταν δεν τα βάζαμε.

Αναπνέουν έτσι πιο πολύ τα κομμάτια.
Απλά δε χρειαζόταν να είναι παντού. Ο πρώτος λόγος είναι τα τύμπανα και η κιθάρα...

Ποιες οι προσδοκίες της μπάντας για αυτή την κυκλοφορία;
Ο στόχος που είχαμε όταν φτιάξαμε το δίσκο ήταν τα παιδιά που είχαν υποστηρίξει τον πρώτο, να δουν ότι η μπάντα όντως μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω. Ότι μπορεί να προχωρήσει. Το μόνο που με νοιάζει είναι να αναγνωριστεί η μπάντα. Να είναι σεβαστό το όνομα της.

Παλιές ιδέες έχετε χρησιμοποιήσει; Μου φάνηκε πολύ δουλεμένο για να έχει βγει σε ένα χρόνο. Το λέω επειδή το 2005 βγήκε το ένα και το 2006 το άλλο ήταν ήδη έτοιμο!
Όχι, καμία παλιά ιδέα δεν υπάρχει.

Τώρα που έφυγε ο Θάνος από τη μπάντα πως θα βγαίνουν τα κομμάτια με μια κιθάρα στα live;
Αν πρόσεξες στα κομμάτια, όπου υπάρχει solo, από πίσω δεν υπάρχει κάποια κιθάρα που να λείπει. Παλιά (κομμάτια) παίζουμε ούτως ή άλλως μόνο τρία. Στα πρώτα ψιλολείπει η δεύτερη κιθάρα αλλά να σου πω την αλήθεια στα live δεν το 'χω προσέξει πολύ. Πιστεύω πως η μπάντα δουλεύει καλύτερα με μία κιθάρα, είμαστε λιγότερα άτομα, συνεννοούμαστε πιο εύκολα και δένει πιο πολύ. Εξάλλου έχουμε πιο καλό ήχο στο live επειδή δεν έχουμε δύο κιθάρες να φτιάξουμε, έχουμε μόνο μία.

Θα μπορούσες να μου αναφέρεις κάποιες μπάντες που είναι καλές και έπρεπε κατά την άποψη σου να βγουν προς τα έξω;
Σίγουρα οι Kinetic είναι τρομερή μπάντα. Και για αυτό που παίζουν και για τον τρόπο που συμπεριφέρονται ως μουσικοί. Οι Need, οι Art Of Simplicity, οι Emerald Sun που έχουν έναν τραγουδιστή που σπάει κόκκαλα, οι Celestial Ode, οι Wastefall που ήδη έχουν βγει έξω, οι Inactive Messiah που τώρα βγάζουν νέο δίσκο, οι Rust, οι Steamroller Assault...



Πιστεύεις ότι υπάρχει ακόμα αυτό που λέμε «μπακάλικη» νοοτροπία; Η νοοτροπία δηλαδή της κακομοιριάς της ελληνικής σκηνής, όπου ο ένας θάβει τον άλλον πίσω από την πλάτη του;
Πιστεύω ότι υπάρχει. Θέλω να πιστεύω ότι σιγά - σιγά εξαλείφεται το φαινόμενο. Μέχρι τώρα δεν έχουμε κακή σχέση με κάποιο συγκρότημα, που να το ξέρουμε εμείς τουλάχιστον. Με όποια μπάντα έχουμε παίξει, προσπαθούμε να έχουμε την καλύτερη σχέση. Ελπίζω οι ελληνικές μπάντες κάποια στιγμή να καταλάβουν ότι έτσι δουλειά δε γίνεται, με το να κάνουμε κλίκες και με το να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Αυτό το «μπακάλικο» που λες γίνεται και όταν γράφουνε το cd τους στο στυλ του «ελληνική μπάντα είμαστε... και ποιος θα το ακούσει;». Μας ενδιαφέρει αυτό που θα βγει να είναι το 100% που μπορεί να δώσει η μπάντα. Στο δεύτερο πιστεύω κάναμε κάτι παραπάνω. Στο τρίτο θέλω να πιστεύω ότι θα κάνουμε κάτι ακόμα παραπάνω. Αν κάποια πράγματα που έχει ο δίσκος και συνειδητοποιήσουμε πιο μετά ότι δε μας αρέσουνε, θα προσπαθήσουμε στον τρίτο δίσκο να μην υπάρχουν. Κάπως έτσι θέλουμε να δουλέψουμε.