Grave Digger

The Clans Are Still Marching

Napalm (2011)
Από τον Βαγγέλη Ευαγγελάτο, 11/04/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Με αφορμή τη συμπλήρωση των 30 χρόνων από την ίδρυσή τους, οι Grave Digger αποφάσισαν το περασμένο καλοκαίρι να παρουσιάσουν ζωντανά το πιο επιφανές άλμπουμ τους, "Tunes Of War", στην ολότητά του. Η επιλογή της τοποθεσίας δε θα μπορούσε να είναι καλύτερη, αφού οι Γερμανοί έπαιξαν εντός έδρας και συγκεκριμένα στο φεστιβάλ του Wacken. Το DVD, με την αρμόζουσα επονομασία "The Clans Are Still Marching", είναι το επιστέγασμα της συγκεκριμένης εμφάνισης και ταυτόχρονα η δέουσα απονομή τιμής σε έναν από τους πλέον επιτυχημένους δίσκους του heavy metal των '90s.

Έχοντας περίοπτη θέση στο billing του φεστιβάλ, το "Tunes Of War" αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά μέσα από τις γκάιντες του εισαγωγικού "Scotland The Brave". Τα 27 μέλη της Bauluy Muluy Pipes & Drums Band έχουν γεμίσει την σκηνή, ενώ το σκηνικό συμπληρώνεται ιδανικά με εικόνες από παλιά video clip που παρεμβάλλονται στις δύο μεγάλες οθόνες. Η πενταμελής μπάντα εισέρχεται, η μάχη ξεκινά με τις πρώτες νότες του "Scotland United" και φουντώνει με τα "The Dark Of The Sun" και "William Wallace". Σωστός πολεμιστής ο Chris Boltendahl, βαμμένος με τα χρώματα του πολέμου και φορώντας το κιλτ του, αφηγείται τις ιστορίες του Robert the Bruce και της μάχης του Flodden, ωστόσο τα ασπρισμένα του μαλλιά μαρτυρούν την πάροδο των δεκαπέντε ετών που τον χωρίζουν από την κυκλοφορία του άλμπουμ.

Οι Becker, Arnold και Katzenburg στέκονται περίφημα πλάι στον αρχηγό τους (ή μήπως να πω στο αφεντικό τους;), ενώ το ίδιο ισχύει και για τον Ritt, που φέρνει εις πέρας με άνεση το παλιό υλικό, αν και την αξία του την απέδειξε με το παραπάνω στο περσινό "The Clans Will Rise Again". Πολύτιμη αρωγή προσφέρουν και οι Γερμανοί «ακαπελάδες» Van Canto, τρία από τα μέλη των οποίων βρίσκονται μονίμως στη σκηνή, συντροφεύοντας τον Boltendahl. Λίγο αργότερα τον ίδιο ρόλο θα αναλάβει να εκτελέσει η Doro Pesch, ομορφαίνοντας το μελαγχολικό "The Ballad Of Mary". Σημείο αναφοράς, όπως είναι αναμενόμενο, αποτελεί η πανηγυρική εκτέλεση του "Rebellion", με τους Van Canto να φέρνουν στα μέτρα τους την εισαγωγή και το κομμάτι να εξυψώνεται μέσω της επιβλητικής συμμετοχής του Hansi Kursk. Συμπληρώνοντας το set list, βλέπουμε τα "Ballad Of A Hangman" και "Excalibur", πριν η μπάντα κλείσει το live με το σύνηθες "Heavy Metal Breakdown".

Εκτελεστικά άψογη, λοιπόν, η συναυλία, αλλά εξίσου καλή είναι και η δουλειά που έχει γίνει στις λοιπές παραμέτρους που επέτρεψαν την ομαλή της μετάβαση στην οθόνη. Οι λήψεις είναι προσεγμένες, χωρίς να είναι υπερβολικά «καλλιτεχνικές», ενώ οι εναλλαγές τους γίνονται φυσικά, εστιάζοντας στο σωστό μέρος την κατάλληλη στιγμή. Η ποιότητα του ήχου βρίσκεται επίσης σε ικανοποιητικά επίπεδα, με την απαραίτητη πλέον επιλογή για εναλλαγή μεταξύ 5.1 και stereo. Στα ίδια στάνταρ κυμαίνεται και το CD που συνοδεύει την κυκλοφορία, περιέχοντας το πλήρες tracklist των δεκαπέντε τραγουδιών του DVD.

Στη συνέχεια η προσοχή στρέφεται στα παρελκόμενα του "The Clans Are Still Marching", όπου συναντάμε πολλά από τα παραδοσιακά bonus που περιμένουμε από ένα DVD. Μέσα σ' αυτά, ένα μικρό ενδιαφέρον παρουσιάζει η ενότητα με τα παρασκήνια της εμφάνισης στο Wacken, με τον Axel Ritt να μας ξεναγεί στον περιβάλλοντα χώρο του φεστιβάλ. Στο ίδιο μοτίβο κινούνται μερικά κλιπάκια από το iPhone του κιθαρίστα, που δείχνουν το συγκρότημα σε χαλαρές στιγμές στα διαστήματα που μεσολαβούν των εμφανίσεών του. Ακόμα, υπάρχει μία «συνέντευξη» του Boltendahl, η οποία ουσιαστικά αποτελεί μία συνοπτική εξιστόρηση της τριακονταετούς πορείας της μπάντας από τον φυσικό αρχηγό της. Τέλος, το πακέτο ολοκληρώνεται με το video clip του "Highland Farewell", ένα behind-the-scenes των γυρισμάτων του στην Αγγλία, καθώς και ένα μακρόσυρτο slide show από την εμφάνιση στο Wacken.

Όντας το τρίτο επίσημο live DVD των Γερμανών κατά τα δέκα τελευταία χρόνια, το "The Clans Are Still Marching" ίσως να μην έχει την πληρότητα ώστε να χαρακτηριστεί «must have» για τους οπαδούς τους, σίγουρα όμως αποτελεί το πιο ξεχωριστό από αυτά. Και πώς θα μπορούσε να συμβαίνει το αντίθετο, αφού έχει ως κύριο θέμα του τον πιο διάσημο και διαχρονικό δίσκο τους, ο οποίος και εκτελείται άρτια; Οι Grave Digger μπορεί να γερνάνε, το "Tunes Of War”, όμως, όχι.
  • SHARE
  • TWEET