Tenue

Arcos, b​ó​vedas, p​ó​rticos

Pifia Records (2024)
Από την Ειρήνη Τάτση, 01/08/2024
Μουσικός και συναισθηματικός punk πλουραλισμός σε μια ύψιστη στιγμή του
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ίσως το όνομα των Tenue να μην μας είναι πλέον απόλυτα άγνωστο, αφού έτυχε να τους δώσουμε τη δέουσα προσοχή στο χωριό μας με την κυκλοφορία του προηγούμενου δίσκου τους, "Territorios", μέσα στη βαθιά, καραντινική θλίψη. Το "Territorios" ΄μπορεί να αποτελείται μόνο από ένα, μισάωρο κομμάτι, άφησε όμως το στίγμα του σε όποιο άτομο μπορεί να ενθουσιάζεται από τον ευρύτερο punk, crust, blackgaze, screamo ήχο. Ναι, γράφτηκαν πολλά είδη μαζί, και το εκπληκτικό είναι ότι δεν χαρακτηρίζει καν το μισό από το εύρος της μουσικής ποικιλίας αυτού του συγκροτήματος. Όπως μας αποδεικνύουν πολλές καλές φετινές κυκλοφορίες, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τους Svdestada και Viva Belgrado, κάτι μαγικό συμβαίνει φέτος στο underground της Ισπανίας απ’ όπου προέρχονται και οι Tenue - από τη Γαλικία, συγκεκριμένα.

Το συγκρότημα ανακοίνωσε ότι θα επιστρέψουν με το νέο τους δίσκο, «Arcos, bóvedas, p​ó​rticos» και η αναμονή δεν θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερη για όσους τυχερούς είχαμε προλάβει να ανακαλύψουμε τη μουσική τους μαγεία. Αυτή, γιγαντώθηκε με την κυκλοφορία του κομματιού "Inquietude", το οποίο όχι μόνο είναι αυτό που ανοίγει το δίσκο, αλλά συνοδεύθηκε και με ένα συμβολικό, το πρώτο τους μάλιστα, video clip. Αυτό όμως που δεσπόζει στο άκουσμα του "Inquietude", είναι η απόλυτη αρμονία στα μουσικά του περάσματα και η φανερή εξέλιξη του ήχου και της δομής στο παίξιμο των Tenue. Με εμφανώς πιο δουλεμένη παραγωγή αλλά και ως τετράδα πλέον, οι Tenue οδηγούν τη μουσική τους ακριβώς εκεί που ήλπιζα και ήθελα για εκείνους. Σε έναν ήχο που παρά τον πλουραλισμό και την ποικιλομορφία των μουσικών του επιρροών, μοιάζει συνεκτικός, εμπνευσμένος, καλαίσθητος, αυτός αναδεικνύεται γεμάτος όμορφα σημεία που παρά την διάρκεια του συγκεκριμένου κομματιού, σου μένουν.

Εντείνεται δε αυτή η παρατήρηση, αν αναλογιστούμε ότι πλέον, η μουσική των Tenue αποκτά κι άλλα στοιχεία. Οι ίδιοι γλυκαίνουν. Ενσωματώνουν μουσικά περάσματα από μουσικά είδη όπως το post rock, το bossa nova, post-punk revival σαξόφωνα, ακόμη πιο έντονα Midwest emo στοιχεία που απαλύνουν την οργή του crust και τον πόνο του post-hardcore και όλου του κόσμου τα καλά που κάνουν το "Arcos, b​ó​vedas, p​ó​rticos" ακόμη πιο έντονα συναισθηματικά φορτισμένο. Αυτή τη φορά όμως με λιγότερη κοινωνική οργή και περισσότερη ελπίδα. Το δεύτερο προμήνυμα του δίσκου, "Distracción" ακολουθεί τη φόρμουλα της μεγάλης διάρκειας αλλά και της διπολικής συναισθηματικής υπόστασης. Φυσικά, όλα αυτά, στην ακλόνητη βάση του καλογραμμένου crust punk, το οποίο μεν υπάρχει σε πληθώρα μουσικής παραγωγής εκεί έξω, το να ακούγεται φρέσκο δε, είναι κάπως μεγάλο κατόρθωμα. Στα ίδια πλαίσια τραγουδοποιίας κινείται και το καταληκτικό "Unión", που βέβαια εκείνο το σημείο στο τέταρτο του λεπτό που είναι λες και ακούς American Football εντελώς ξαφνικά μα ταιριαστά, μπορεί να σου σηκώσει την τρίχα, παρόμοια με το κιθαριστικό του ξέσπασμα στην αρχή.

Παρά τα καινούρια στοιχεία που δεσπόζουν διαφορετικά στη ροή του νέου δίσκου, οι Tenue δε διστάζουν να πειραματιστούν και με περιοχές του σκληρού ήχου στις οποίες δεν είχαν βαδίσει πρωτύτερα. Για παράδειγμα, το "Letargo" αποτελεί μια σύνθεση που βρίθει από metalcore/mathcore αναφορές που θυμίζουν την πιο μελωδική περίοδο των Converge. Ο δίσκος ολοκληρώνεται με το επικής διάστασης "Enfoque" στο οποίο πρωταγωνιστούν epic, post rock, post metal και black επιρροές σε ένα χτίσιμο έντασης που ξεσπά και ξανασβήνει για να μας οδηγήσει στο προαναφερθέν "Unión".

Σημαντική διάσταση όμως της μουσικογραφίας των Tenue, είναι το πως η μουσική μιλά μέσα από τους στίχους. Παρότι στα Ισπανικά, βρέθηκα στη διαδικασία να αναζητήσω τη μετάφρασή τους από τους ίδιους, καθώς η μουσική τους αποτελεί και βασικό μέσο πολιτικής φωνής. Οι Tenue υποστηρίζουν ολιστικά τα αναρχικά τους ιδεώδη και τη DIY φιλοσοφία. Τα θέματά τους, ανέκαθεν άγγιζαν την εναντίωση στην καταπίεση, και αυτή τη φορά ακόμη περισσότερο στο "Arcos, b​ó​vedas, p​ó​rticos", το νόημα επικεντρώνεται γύρω από την αβεβαιότητα, την απώλεια του σκοπού και του εαυτού μέσα σε έναν πιεστικό κόσμο. Στιχουργικά όπως και μουσικά όμως, αυτό δεν γίνεται ιδωμένα από ένα αρνητικό βλέμμα παραίτησης, αλλά αυτό της ελπίδας, την επιμονής στην επαναπροσέγγιση του στόχου, της επιμονής στο χτίσιμο της κοινότητας και της συλλογικής πάλης με κάθε ευκαιρία. Όλα αυτά, αφού προηγηθεί ένα εσωτερικό ταξίδι επανατοποθέτησης και συνειδητοποίησης της προσωπικής θέσης μας στη ζοφερή εποχή που ζούμε. Δεν είναι τυχαίο, ότι ο τίτλος του δίσκου μεταφράζεται σε «Κάμαρες, θόλους και στοές». Οικοδομήματα που όλα τους χαρακτηρίζουν περάσματα και σημεία συνάντησης.

Χτίζοντας τέτοιες κατασκευές, μουσικά αλλά και με την ελπίδα να επιτύχουν κάποτε κοινωνικά, οι Tenue από underground ήρωες, βρίσκονται στο σημείο που η μουσική τους ποιότητα είναι ικανή να τους κάνει να αφήσουν ένα σημαντικό μουσικό στίγμα. Εμείς, θα τους τραγουδήσουμε σε όσους περισσότερους μπορούμε, γιατί τελικά κιόλας, αυτή είναι η χαρά της μουσικής. Το να μοιράζεσαι πράγματα που αγαπάς χτίζοντας μικρο και μακροκοινότητες με κοινές αναφορές. Μπορεί να υπερβάλλω λίγο και να μη μου αρέσει να βάζω σε συγκρίσεις νέα συγκροτήματα με παλαιότερα, αλλά ίσως στην περίπτωση των Tenue να μιλάμε σημειολογικά τουλάχιστον για τους Fall Of Efrafa των καιρών μας, πράγμα που σημαίνει πολλά από μόνο του για την κοινότητα του πολιτικοποιημένου crust punk στην Ελλάδα. Αύριο ξεκινά το μεγάλο ταξίδι τους όλο τον Αύγουστο στην Ευρώπη, θα βρεθούν και στα δικά μας χώματα και είναι μια καλή ευκαιρία για τη δημιουργία αυτής της μουσικής κοινότητας μέσα σε ένα δύσκολο καλοκαίρι.

Bandcamp | Spotify

  • SHARE
  • TWEET