Tenue

Οι Tenue είναι ένα τρίο πάνκηδων από την επαρχία της Ισπανίας. Από ένα χωριό της Γαλικίας. Πάνω από τα σύνορα της Πορτογαλίας. Μπροστά στον Ατλαντικό. Τέλος η γεωγραφία! Φέτος έρχονται να παρουσιάσουν τη νέα τους δουλειά μετά το ντεμπούτο του 2018 "Anábasis" και ένα demo του 2017, με ένα και μονάχα ένα βίαιο επικό τραγούδι 29 λεπτών και 29 δευτερολέπτων. Τέλος η ιστορία! Αν γουστάρεις κραυγές ανάμεσα σε doom σαπίλες και black μπαντιλίκια τότε κάτσε.

Ο όρος ή είδος που γράφω στον υπότιτλο είναι δικός τους. Δεν θα τον έλεγες άστοχο. Κάθε άλλο. Είναι αρκετά πετυχημένος και περιγράφει αυτό το αμάλγαμα crust punk (που θέλουν να είναι πραγματικά), γρήγορου blackgaze, σάπιου μα ατμοσφαιρικού sludge/doom και επιθετικού screamo. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα προϊόν ανάμειξης που συγκεντρώνει τα θετικά χαρακτηριστικά των συστατικών του στοιχείων που παρουσίασα στην προηγούμενη πρόταση. Τέλος οι μουσικές ταμπέλες! Οι στίχοι τους (στα Γαλικιακά) είναι αποτέλεσμα πολιτικής και κοινωνικής θλίψης (για αυτά που ζούμε) και σκέψης (για αυτά που θέλουμε να ζήσουμε). Βγάζουν αντίδραση, ένταση, άρνηση, αντίσταση, εξέγερση και τιμούν την αξιοπρέπεια της ύπαρξης (μας). Χρειάστηκα μετάφραση για να βγάλω νόημα. Τέλος οι ξένες γλώσσες!

Μουσικά μην γελιόμαστε, εδώ δεν ακούμε μόνο ένα κομμάτι. Δεν είναι ένα τραγούδι. Δεν πρόκειται για μία σύνθεση, αλλά για πολλές. Το εντυπωσιακό αφορά την ενορχήστρωση και τη μίξη. Δεν μπορείς σχεδόν σε κανένα σημείο να καταλάβεις πως πηγαίνεις από το ένα είδος στο άλλο, πως μεταφέρεσαι από το ένα κομμάτι στο επόμενο. Δεν θα αντιληφθείς ποτέ και δεν θα νιώσεις ότι ένα τραγούδι έχει τελειώσει και ένα άλλο έχει ξεκινήσει παρά το πόσο διαφορετικό είναι το ένα μέρος από το άλλο. Η λέξη εντυπωσιακό, για το αποτέλεσμα είναι για μένα λίγη. Τέλος τ’ αστεία! Αυτό εδώ είναι μια πάρα πολύ καλή προσπάθεια.

Οι κιθάρες βρομίζουν και καθαρίζουν υπερβολικά γρήγορα. Το post-rock-ίζων ανέβασμα καταλήγει σε hardcore ξέσπασμα των χορδών. Από ένα blast beat περνάς σε d-beat και φεύγεις για μια αργή και σάπια αλλά βαριά doom ματιά που θα σε φέρει σε σφυροκόπημα και κρεσέντο ασύλληπτα. Κάθε παράγραφος είναι μοναδική. Κάθε φράση κάθε παραγράφου είναι εξαιρετική. Σαν φτάσεις στο κλείσιμο του κομματιού, είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι το ταξίδι ξεκίνησε πριν λίγα μόνο λεπτά. Ρε μας κοροϊδεύετε; Πως καταφέρατε να κρατήσετε την προσοχή μου τόσο έντονα και δεν μπόρεσα σχεδόν ποτέ να καταλάβω που το πάτε, να νιώσω τι ακολουθεί και να μαντέψω την πορεία; Πως σκατά πέρασε τόσος λίγος χρόνος και μου φάνηκε σαν ώρες; Γιατί έχω νιώσει ότι έχω ακούσει ώρες μουσικής και ατελείωτα γυρίσματα, απίθανα riffs και αδιανόητα χτυπήματα;

Γιατί ρε μαλάκα, το έχεις ακούσει σερί ίσα με δέκα φορές! Γιατί δεν μπορείς (ναι εγώ δεν μπορώ, στον εαυτό μου μιλάω, τι θες) να σταματήσεις να το βάζεις και να το ξαναβάζεις από την αρχή.

Φανταστική δουλειά! Εθιστικό. Πανέμορφο. Έντονο. Γουστόζικο. Φρέσκο και μοντέρνο.

Spotify
Bandcamp