Svdestada

Αρχές του 2021, οι Ισπανοί Svdestada κατάφεραν να διαλύσουν τα πάντα στο διάβα τους με το "Azabache". Το blackened crust μανιφέστο των Μαδριλένων punks ήταν ένα από τα αγαπημένα μου άλμπουμ της χρονιάς, προσφέροντας μια καλλιτεχνική και συναισθηματική πνοή ανανέωσης σε ένα ιδίωμα που συχνά παίζει εκ του ασφαλούς. Η άφιξη του διαδόχου του αυτές τις ημέρες λοιπόν, είναι, προσωπικά μιλώντας, το πρώτο σημαντικό milestone για την τρέχουσα χρονιά.

Το τρίτο τους άλμπουμ ονόματι "Candela" (σ.σ. «κερί»), αφήνει πίσω το κατράμι του προκατόχου του για χάρη του πορφυρού. Οι Svdestada, εμφυσούν φλογερό πάθος και εμβαθύνουν στον ξεχωριστό μουσικό τους κόσμο, κυκλοφορώντας την καλύτερη δουλειά τους μέχρι σήμερα. Το "Candela" όμως, δεν είναι απλώς ένα εξαιρετικό μοντέρνο και σκοτεινό crust punk άλμπουμ. Στα 34 λεπτά που διαρκεί, παρουσιάζει ένα άκρως ελκυστικό αμάλγαμα ήχων που συνοψίζεται σε μια αισθητική που αποπνέει ένα βαθύ συναισθηματισμό, όσο και ενδυνάμωση μέσω της ειλικρίνειάς του. Κάθε μουσικό θέμα των επτά συνθέσεων που απαρτίζουν το άλμπουμ, αφήνει ένα αποτύπωμα στις ακροάσεις, αποδεικνύοντας πως στο ιδίωμα υφίσταται ακόμη χώρος για συνύπαρξη απολαυστικών και οικείων μουσικών οι οποίες όμως μπορούν να είναι και μουσικά ενδιαφέρουσες.

Έτσι, οι Svdestada κυκλοφορούν ένα δίσκο που αφορά περισσότερο κόσμο από όσους διαβάσουν απλά τα tags των ιδιωμάτων και σταματήσουν από γνήσιο ενδιαφέρον. Εκ νέου, το συγκρότημα τιμά τις blackened crust εξερευνήσεις αλά Ancst και Downfall Of Gaia, συνδυάζοντας τες με γνήσιο ισπανικό emo-crust όπως το όρισαν, μυθικά πλέον, οι Ictvs οι Ekkaia και οι Madame Germain. Φυσικά, οι φορτισμένες metallic hardcore στιγμές τους ειδικά στα ρυθμικά μέρη θα φέρουν κατά νου μπάντες όπως οι Svalbard, ή μεταγενέστερα neo-crust σχήματα όπως οι Alpinist, οι Habak. Αυτό αποδεικνύει πως εν ολίγοις, οι αναφορές σε «ταμπέλες» λειτουργούν απλά και μόνο ως μια χαρτογράφησης μέσω αναφορών και συνειρμών της μουσικής των Svdestada.

Η ουσία είναι πως οι ακροάσεις του, απαιτητικού συναισθηματικά "Candela", δικαιώνουν τις προσδοκίες που δημιουργεί μια ενθουσιώδης περιγραφή ή μια επιφανειακή ακρόαση. Κομμάτια όπως το εντυπωσιακό "Amargor" αποτελούν κορυφαία παραδείγματα μαυρισμένου neo-crust, με τη διαφορά όμως πως η πιο μοντέρνα τους προσέγγιση ξεφεύγει από ένα επιβλητικό d-beat γύρισμα ή ένα πνιγηρό lead. Είναι οι εναλλαγές, η ανάπτυξη των θεμάτων, τα τρομερά φωνητικά που εντείνουν την απόγνωση ή την οργισμένη ελπίδα της ανατροπής. Είναι τραγούδια σαν το “Efímero” που με τις κρυφές του δυσαρμονίες φέρνει το σύγχρονο black metal στα γόνατα του ρεαλισμού, ή το "Hilonegro" που βουτάει στον post-black ωκεανό με blastbeats και υποβλητικές κιθάρες, αναζητώντας τη διέξοδο από την ασφυκτική κοινωνική πραγματικότητα.

Ο δίσκος, θα ολοκληρωθεί με το εντεκάλεπτο ομότιτλο άσμα, φέρνοντας κατά νου τη δομή και τον αέρα του "Jane Doe" των Converge. Οι Svdestada κλείνουν το άλμπουμ με μια άκρως επική στιγμή, η οποία, εκμεταλλεύεται στο έπακρο κάθε της στιγμή για να φωτίσει το «αίνιγμα» του πώς μπορεί πλέον ένα τόσο «αυστηρό» ιδίωμα να συναρπάζει. Η αίσθηση ελευθερίας, η αέναη περιπλάνηση στα πεδία του περίεργου και του ασυμβίβαστου, μετατρέπονται σε φορτισμένες ατμόσφαιρες που αφήνουν να περάσει μέσα από το σκοτάδι τους μια χαραμάδα φωτός.

Οι Svdestada στο "Candela" ηχούν οικείοι, αλλά διαφορετικοί. Σε μια εποχή που το δόγμα της εξέλιξης επιτάσσει μια διαρκή πορεία προς ένα αύριο που λησμονεί και περιφρονεί το παρελθόν, η «εξέλιξη» των Svdestada καθίσταται εφικτή επειδή τιμούν τις επιρροές και τις μουσικές που αγαπούν. Το τρίτο τους άλμπουμ, είναι ένα σύγχρονο extreme μουσικό έργο, που μπορεί να σε μεταφέρει μονομιάς, από τα πρώτα μέτρα του καταιγιστικού εναρκτήριου "Nudo", από τα ανήλιαγα στενά στο φεγγάρι, και από το αγνάντεμα του ξάστερου ουρανού στη νοητή φυλακή του δωματίου σου. Είναι ένας δίσκος που μέσα από την επικοινωνία της ευθραυστότητας και της ευαλωτότητας που επικοινωνεί, μεταλαμπαδεύει κατανόηση, αλληλεγγύη, πάθος. Εκκινώντας από το blackened crust, και με ισόποση έμφαση σε ψυχωμένα σημεία όσο και τεχνική, οι Ισπανοί μεγαλουργούν, ανανεώνοντας την άσβεστη πίστη στην απελευθερωτική δυναμική του crust punk, σε οποιαδήποτε μορφή του. Πόσο μάλλον αυτή.

Bandcamp

Youtube