Work Of Art

In Progress

Frontiers (2011)
Από τον Χρυσόστομο Μπάρμπα, 14/10/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Έργο τέχνης. Βαρύς χαρακτηρισμός. Τι είναι έργο τέχνης αλήθεια; Μεγάλο θέμα και όχι του παρόντος. Ας μην ασχοληθούμε καλύτερα με το τι, αλλά με το ποιοί είναι οι Work Of Art. Πρόκειται για ένα συγκρότημα από τη Σουηδία, το οποίο ήταν το φυσικό επακόλουθο όταν οι νέοι τότε μουσικοί Robert Sall (κιθάρα) και Herman Furin (drums) συναντήθηκαν στη μουσική σχολή που φοιτούσαν, το 1992. Όμως, αν και πέρασαν αρκετό καιρό ηχογραφώντας πρόχειρα demo, τούς έλειπε κάτι ιδιαίτερα βασικό. Ένας τραγουδιστής. Έτσι, για χρόνια, οι Work Of Art παρέμεναν στον πάγο, μέχρι τη στιγμή που ο Furin έφερε στο σχήμα τον Lars Safsund. Αν και, αρχικά, ο Sall δεν ήταν ιδιαίτερα θετικός τότε ως προς την «επανεκκίνηση» του project, οι φωνητικές ικανότητες του Safsund τον έκαναν γρήγορα να αλλάξει γνώμη. Οι διάφορες υποχρεώσεις του τελευταίου, όμως, δεν επέτρεπαν στο σχήμα να έχει την εξέλιξη που θα ήθελαν οι Sall και Furin, οπότε αποφάσισαν να συνεχίσουν και πάλι μόνοι τους. Παρ' όλα αυτά, η μοίρα μάλλον είχε διαφορετική άποψη, αφού το 2007 οι δύο πλευρές επανενώθηκαν για τη δημιουργία του -ιδιαίτερα αργοπορημένου- ντεμπούτου του συγκροτήματος.

Το "Artwork", λοιπόν, κυκλοφόρησε το 2008 και μετέτρεψε τους Work Of Art σε ένα από τα πιο πολυσυζητημένα νέα aor σχήματα, δημιουργώντας πολύ μεγάλες προσδοκίες για τη δισκογραφική τους συνέχεια. Λογικό εν μέρει, αφού όταν δουλεύεις για τόσα χρόνια πάνω σε κάποιο υλικό και αποφασίζεις να το κυκλοφορήσεις επιτέλους, ή θα εκπλήξεις ή θα απογοητεύσεις παταγωδώς. Για καλή τύχη των Σουηδών, πέτυχαν το πρώτο. Το ερώτημα όμως είναι: θα μπορέσουν να πετύχουν το ίδιο και με το πολυαναμενόμενο δεύτερο άλμπουμ τους, "In Progress";

Η περιήγηση στο δίσκο ξεκινά και νιώθουμε να βρισκόμαστε σε γνώριμα μονοπάτια. Ήχος γεμάτος, πλήκτρα πανταχού παρόντα, άψογα κιθαριστικά solo, «όσο πρέπει» drums και φυσικά αψεγάδιαστα φωνητικά. Ένα σύνολο «ξεδιάντροπα» καθαρόαιμων aor συνθέσεων, που δε σταματούν να γεμίζουν το χώρο με όμορφες μελωδίες. Τρανταχτά παραδείγματα τα "The Rain", "Emelie", "Never Love Again", "Call On Me", "Castaway" και βέβαια τα εκπληκτικά "The Great Fall" και "Nature Of The Game". "Until You Believe", "Fall Down" και "Once Again" αποδεικνύουν πως οι Work Of Art μπορούν να μας προσφέρουν και ωραία, πιο «ήρεμα» τραγούδια, πάντα κοντά στο γενικότερο ύφος του δίσκου βέβαια.

Το "In Progress" χαρακτηρίζεται από την εξαιρετική παραγωγή του, η οποία κάνει το aor των Work Of Art να ηχεί ως ιδιαίτερα σύγχρονο και δίνει μια απαραίτητη φρέσκια πνοή σε ένα χιλιοπαιγμένο μουσικό είδος. Οι ίδιες οι συνθέσεις, όμως, αν και «φιλότιμες», δεν ενθουσιάζουν ιδιαίτερα. Ναι, εάν είστε οπαδός του λίγο πιο soft μελωδικού ήχου θα βρείτε κάποια διαμαντάκια ("The Great Fall", "Nature Of The Game") και κάποιες αρκετά καλές στιγμές, αλλά μέχρι εκεί. Δεν πρόκειται για ένα άλμπουμ που θα βάλετε να παίζει και κάθε τραγούδι θα σας τραβάει την προσοχή. Θα έλεγα πως μάλλον πρόκειται για ένα άλμπουμ που σε κερδίζει περισσότερο ως προς το σύνολο και με το γεμάτο του ήχο, παρά με μεμονωμένα τραγούδια.

Οι Work Of Art διαδέχονται το ντεμπούτο τους με ένα δίσκο αρκετό για να τους κρατήσει στην επικαιρότητα, ο οποίος όμως περισσότερο μοιάζει να παρατείνει τις όποιες προσδοκίες υπήρχαν, παρά να τις εκπληρώνει πλήρως. Έτσι, δε μπορούμε παρά να περιμένουμε με πολύ μεγάλη περιέργεια την τρίτη δισκογραφική προσπάθεια του σχήματος.
  • SHARE
  • TWEET