Ένας Moonshiner που δεν πουλάει το παράνομο αλκοόλ που παρασκευάζει και το φυλάει για τον γάμο του. Τις Τρίτες προσπαθεί να κάνει εκπομπή στο Rocking Radio με τον έτερο εκτός νόμου...
White Dog
White Dog
Η μίξη της Roky Erickson λυρικότητας με την ψυχεδελική σκηνή του L.A είναι η συνταγή της κορυφής
Ύπουλο πράγμα οι λίστες. Κι ακόμα πιο ύπουλη η λήθη που προκύπτει από τον καταιγισμό των κυκλοφοριών και της φυσιολογικής αδυναμίας στην παρακολούθηση αυτών. Πάνε τέσσερα χρόνια από τότε που άκουσα για πρώτη φορά την κουδούνα των White Dog. Η μνήμη ή η προμνησία, μού λένε πως τότε ήμασταν με τον έτερο φανερό πράκτορα μπροστά σ’ ένα μικρόφωνο και το αποθεώναμε διαδικτυακά. Η προσμονή για τον πρώτο full length δίσκο τους ήταν μεγάλη μιας και τα πρώτα δείγματα γραφής ήταν εξαιρετικά.
Στο παρόν τώρα και στη σύνταξη της καθιερωμένης λίστας με τα αγαπημένα άλμπουμ της χρονιάς. Έτοιμη και σιδερωμένη αποστέλλεται. Έτοιμη; Τρόπος του λέγειν, καθώς την επομένη ήχησε μια φωνή που εκτελεί άτυπα χρέη μουσικής αφύπνισης: Άκουσες τον Άσπρο Σκύλο; Μπα, μόνο το single. Γιατί; Κυκλοφόρησε; Η σφαλιάρα Κωνσταντάρα σε Τζανετάκο ήταν αναπόφευκτη. Όπως αναπόφευκτη ήταν και η διαφοροποίηση της λίστας.
Η μουσική και η καλλιτεχνική ταυτότητα των White Dog είναι αυτό που λέμε της ιδίας ιδιοσυγκρασίας. Έχουν τον ήχο εκείνο που είναι ο δικός σου και δε χρειάζονται παρά μόνο ελάχιστα δευτερόλεπτα προκειμένου να σε κάνουν βούτυρο. Από το κούρδισμα της ηλεκτρικής μέχρι την πασιφανή παρουσία της retro σκηνής του Έρεμπρο. Και μην πάει το μυαλό σου στο προφανές. Norrsken & Dead Man είναι οι μπάντες που εκπροσωπούν επάξια τη σκανδιναβική πόλη, χωριό σύμφωνα με τους κατοίκους της.
Τί δουλειά έχουν τώρα οι Τεξανοί με τη Σουηδία; Όση έχουν με τους Doors και τους Babe Ruth. Εκεί που δε θα παραξενευτείς, γεωγραφικά τουλάχιστον, είναι με την αύρα των Allman Brothers ακόμα κι αν είναι ανεπαίσθητη στο σύνολο του δίσκου. Γιατί το σύνολό του, είναι μια εξαιρετική μίξη της λυρικότητας του Roky Erickson και της ψυχεδελικής σκηνής του L.A. Η δε προφορά του μουσικού λόγου μέσω του Joe Sterling, εκπλήσσει με την καλοπροαίρετη προστακτικότητά της κι όχι με την ανέμελη folk/hippie ατμόσφαιρα που θα περίμενε κανείς.
Οι οχτώ συνθέσεις των White Dog είναι το ιδανικό νούμερο. Ούτε μία πάνω, ούτε μία κάτω. Just. Και το καλύτερο της υπόθεσης είναι πως η επανάληψη ακρόασης είναι μονόδρομος. Ένα μουσικό σφηνάκι που έχει τα φόντα και τη διάθεση να γίνει pint. Ένας πρόσφυγας που τσαμπουκαλεύεται και βρίσκει το δρόμο του για να γίνει εξωσχολικό μέλος της Έρεμπρο σκηνής. Ένας δίσκος που αποκαθήλωσε τον προκαθήμενο της λίστας μου στις καθυστερήσεις των καθυστερήσεων.