Wheel In The Sky

Η τιμημένη Σουηδία. Η τιμημένη Σουηδία. Τα έχουμε πει και ξαναπεί. Τους δώσαμε και πρωτιά στην περσινή μας 30άδα, αμέ. Κι ενώ εδώ και κάποια χρόνια περιμένουμε να κοπάσει το κύμα, εκείνο συνεχίζει ακάθεκτο - και δεν μοιάζει να βρισκόμαστε καν σε μετασεισμική εποχή, μα σε peak διαρκείας.

Βέβαια, όπως κάθε μόδα θα γεννήσει αυτόματα τους εκάστοτε haters, έτσι υπάρχουν άνθρωποι που βγάζουν φλύκταινες με ετούτη τη σουηδική επέλαση. Η παντελής έλλειψη πρωτοτυπίας (και τις περισσότερες φορές ακόμα και προσωπικής ταυτότητας) είναι η προφανής κατηγορία. Το «μπουχτίσαμε» επίσης. Όταν το δεις, όμως, απενοχοποιημένα -και δεδομένου ότι εξακολουθείς να την βρίσκεις με τις σκονισμένες βινυλιακές rock κυκλοφορίες των '60s και '70s- ελάχιστοι έχουν υμνήσει το καθαρό rock 'n' roll περισσότερο από αυτήν τη φουρνιά, άλλοι με περισσότερο ταλέντο, άλλοι με λιγότερο.

Οι Wheel In The Sky από την Uppsala είναι η νεότερη είσοδος στα μπλοκάκια μας. Το "Heading For The Night" που κυκλοφόρησε μέσα Δεκέμβρη είναι το ντεμπούτο τους. Είχαν σκάσει μύτη στον σκληρό ετούτο κόσμο λίγο νωρίτερα, με το μυστήριο video clip του "Jezebel", το single του δίσκου δηλαδή. Και υπάρχουν κάμποσα ακόμα καλύτερα κομμάτια μέσα, όπως το σχεδόν ομώνυμο εναρκτήριο, το "A Turn For The Wicked" και κυρίως το εθιστικό "Damn It All To Hell".

Οι ίδιοι περιγράφουν τον ήχο τους ως έναν ψυχεδελικό, αναγεννησιακό γάμο μεταξύ garage ήχου και rock μουσικής. Αν βάλεις σε αυτόν τον ιδιαίτερο ορισμό τα μόνιμα γκάζια και την ενέργεια που βγάζουν, φθάνεις αρκετά κοντά στο αποτέλεσμα. Οι μουσικές του τέλους των '60s και των αρχών των '70s ακούγονται ατόφιες, σαν να μην πέρασε μία μέρα. Οι The Who, οι Rolling Stones και ο Roky Erickson εναλλάσσονται... Οι κιθάρες κυρίαρχες και ο heavy psych ήχος στο πιο rock 'n' roll που επιτρέπει το βύσμα. Τίμιος δίσκος που, προφανώς, δεν κάνει τη διαφορά και ούτε νοιάζεται για κάτι τέτοιο. Ακούγεται νεράκι και ανεβάζει τη διάθεση μονομιάς.