Warkings

Revenge

Napalm (2020)
Από τον Σπύρο Κούκα, 17/08/2020
Ακόμη ένα power metal project του σωρού
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Διακρίνοντας τα όσα συμβαίνουν στον πολύπαθο τα τελευταία πολλά χρόνια power metal χώρο, η άνοδος των Sabaton, Amon Amarth και λοιπών εύπεπτων, «πολεμοχαρών» σχημάτων, έδωσε γερό πάτημα στις εκάστοτε εταιρείες για να εκμεταλλευτούν αυτήν την ανερχόμενη τάση. Έτσι, project όπως εκείνο των Warkings, όπου δεσπόζει η παρουσία του Georg Neuhauser των Serenity, ήταν - δυστυχώς - αναμενόμενο πως θα κάνουν την εμφάνιση τους, προσπαθώντας να κερδίσουν το δυνατόν περισσότερα από τη διαμορφωθείσα κατάσταση.

Γιατί δυστυχώς, όμως; Η απάντηση είναι πολύ απλή, αναλογιζόμενοι πως το power metal έφτασε να είναι από το κυρίαρχο και πλέον εμπορικό είδος στα early '00s, ο φτωχός συγγενής των μεταλλικών ιδιωμάτων στις μέρες μας. Οι άψυχες συνθέσεις, οι ξεδιάντροπες αντιγραφές με περιτύλιγμα μια δυνατή παραγωγή κι ένα κορεσμένο πολεμικό στιχουργικό θέμα, η απουσία έστω κι ενός επαρκούς λόγου που θα κάνει αυτό το άχαρο, άνιωθο υλικό να σταθεί στη δοκιμασία του χρόνου, σίγουρα δεν βοηθούν, με την κοινοτυπία να ξεκινά από την ονομασία του project και να καταλήγει στα οπτικώς απαράδεκτα (σε σημείο να κάνουν το video clip του "Ode To Leonidas" να μοιάζει με χολιγουντιανή παραγωγή) singles του δίσκου.

Προφανώς, δεν φταίνε οι επιρροές του υλικού για το γεγονός πως καταλήγει να ακούγεται όπως ακούγεται, αφού για κάθε Firewind, Dream Evil ή Hammerfall αυτού του κόσμου, οι οποίοι πράγματι έχουν να προσφέρουν πράγματα στο είδος, οι εκάστοτε Warkings το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να το υποβαθμίζουν περισσότερο απ’ όσο ήδη είναι, ωθώντας την κοινή γνώμη να θεωρεί το ιδίωμα - λανθασμένα - ως εφηβική μουσική δίχως νόημα.

Με πορδές κανείς δεν έβαψε ποτέ αυγά και για να μην μακρηγορούμε περαιτέρω, το "Revenge" είναι ακριβώς αυτό ˙ μια «τζούφια» σε έναν χώρο που έχει χορτάσει από δαύτες. Προσπεράστε άφοβα.

  • SHARE
  • TWEET