Ulaan Passerine

The Great Unwinding

Worstward (2016)
Από τον Μάνο Πατεράκη, 29/12/2016
Δια μέσου των drone ήχων που διόλου δεν βιάζονται να ξεδιπλωθούν, η πολυαγαπημένη ακουστική κιθάρα του Smith γίνεται σχεδόν λυτρωτική όταν ξεπετάγεται
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Είναι όντως ένα σπουδαίο και μεγαλεπήβολο ξετύλιγμα, όλη η διαδικασία ακρόασης του "The Great Unwinding". Έχουν περάσει αρκετοί μήνες από την πρώτη ακρόαση του δίσκου με το κάτι σαν ανθρωπόμορφο πτηνό στο δυσνόητο εξώφυλλο. Βλέπουμε πια την πλάτη του 2016 στο τελικό του κατώφλι και ετούτη η κυκλοφορία παραμένει ένα από τα πιο καθηλωτικά ακούσματα που αναδείχθηκαν όλους αυτούς τους μήνες. Τι κι αν παγκοσμίως δεν θα βρεις πάνω από δυο-τρεις κριτικές για το "The Great Unwinding"; Η θέση του είναι εδώ.

Και για να τα ξεκαθαρίσουμε λίγο τα πράγματα, μιλάμε για τον εξής έναν άνθρωπο, τον Καλιφορνέζο μουσικό Steven R. Smith. Ο Smith διατηρεί μια δισκογραφική ονόματι Worstward Recordings αποκλειστικά για τις δικές του μουσικές. Είτε τις κυκλοφορεί υπό το δικό του όνομα, είτε στα πρότζεκτ του ως Hala Strana (έχουν κάτι φοβερές κυκλοφορίες που μπλέκουν σλάβικη folk μουσική πίσω στα '00s, ψαχτείτε), Ulaan Khol, Ulaan Markhor και -καλή ώρα- Ulaan Passerine. Και κυκλοφορεί πραγματικά πολλούς δίσκους ε.

Η αστείρευτη έμπνευση του Smith έρχεται και κουρνιάζει σε μία από τις πλέον υψηλές κορυφές που έχει φτάσει ποτέ, εδώ πέρα. Η ambient μπλέκεται χέρι-χέρι με τη free folk και γίνεται προσβάσιμη -όσο προσβάσιμη μπορεί να θεωρηθεί ποτέ τέτοια μουσική- όσο ελάχιστες φορές. Δια μέσου των drone ήχων που διόλου δεν βιάζονται να ξεδιπλωθούν μέσα στις τέσσερις συνθέσεις διάρκειας από 15 έως 18 λεπτά έκαστη, η πολυαγαπημένη ακουστική κιθάρα του Smith γίνεται σχεδόν λυτρωτική όταν ξεπετάγεται.

Η γενικότερη soundtrack-ική αίσθηση του δίσκου μπορεί να θεωρηθεί, ως νοοτροπία, πως βρίσκεται ιδιαιτέρως κοντά στο κορυφαίο "Messe I.X–VI.X" των Ulver. Ναι, υποθέτω κάποιος που λάτρεψε το "Messe I.X–VI.X" εδώ θα ταξιδέψει στα μέρη που πρέπει να ταξιδέψει. Οι ήχοι είναι ζεστοί, είναι ήχοι επαρχίας. Τα αρπίσματα και τα ακομπανιαμέντα της ακουστικής παρέας με τα περίεργα λοιπά έγχορδα και πνευστά όργανα είναι σχεδόν αγροτικά. Ο κύριος, ηλεκτρονικός, όγκος του άλμπουμ μπλέκεται με τα μουσικά όργανα και τους ήχους του πραγματικού κόσμου τόσο φυσικά που δυσκολεύεσαι να ξεχωρίσεις τη διαχωριστική γραμμή.

Οι υπνωτιστικοί, πράοι ήχοι που ξεκινούν από τα Βαλκάνια και φθάνουν στην Κεντρική Ασία δια μέσου του ευρωπαϊκού κινηματογράφου συνθέτουν ένα ταξίδι σχεδόν καθαρτικό. Και το καλό με τα τόσο συγκεχυμένα δημιουργήματα, είναι πως την ουσία τους την τοποθετείς εσύ. Μόνο το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET