Troubled Horse

Εκεί που έλεγα πως ότι ήταν να ακούσω για φέτος το άκουσα, έρχονται οι Troubled Horse δέκα (!) ολόκληρα χρόνια μετά την ίδρυση τους να με αφήσουν μαλάκα και να "απαιτήσουν" την είσοδο του "Step Inside" στην 15αδα μου για τα καλύτερα της χρονιάς. Χαλάλι τους όμως καθώς πρόκειται για έναν δίσκο γεμάτο καταπληκτικά τραγούδια τα οποία, ναι μεν θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί πριν από 40 χρόνια, αλλά από την άλλη ακούγονται αρκετά φρέσκα.

Βασικά θα μπορούσα να γράψω «οι Troubled Horse είναι Σουηδοί» και κάπου εκεί και να τελείωνε η κριτική καθώς αυτό που έχει γίνει φέτος με την συγκεκριμένη χώρα δεν έχει προηγούμενο. Witchcraft, Horisont, Graveyard, Year Of The Goat κυκλοφόρησαν κάποιες από τις δυνατότερες κυκλοφορίες της χρονιάς και εξακολουθούν να αφήνουν το ερώτημα «τι στο διάολο πίνουν εκεί πέρα;» να αιωρείται. (αναπάντητο)

Το συγκρότημα, που αποτελείται από τα 3/4 της αρχικής σύνθεσης των Witchcraft, παίζει μουσική επηρεασμένη από τη gararge και hard rock σκηνή των 60s και 70s. Δεν κοπιάρει αλλά δανείζεται την αισθητική μπαντών όπως οι Pentagram και οι Zeppelin και το αποτέλεσμα είναι δέκα φοβερές συνθέσεις του album κάποιες από τις οποίες είχαν γραφτεί πριν από αρκετά χρόνια. Αξίζει να αναφερθούν η πολύ καλή κιθαριστική δουλειά του John Hoyles (Spiders/ex-Witchcraft), οι ωραίες μπασογραμμές του Ola Henriksson (Witchcraft) και το ωραίο groove του Jens Henriksson (Spiders/ex-Witchcraft) στα τύμπανα. Όμως ο πρωταγωνιστής του δίσκου έχει όνομα και επώνυμο και δεν είναι άλλος από τον τραγουδιστή/κιθαρίστα Martin Heppich ο οποίος πέραν από τις καταπληκτικές ερμηνείες είναι υπεύθυνος και για τις περισσότερες συνθέσεις...

...την Αγία Τριάδα των οποίων αποτελούν τα "Bring My Horses Home", "Another Man's Name" και το "One Step Closer To My Grave", αλλά στα "All Your Fears" και "Sleep In Your Head" μπορείς να διακρίνεις την κατάθεση ψυχής από τον Heppich, ενώ την όποια ανέμελη και ρομαντική μουσική διάθεση έρχεται να την γκρεμίσουν οι σκοτεινοί στίχοι που έχει γράψει. «Oh the sorrow it just won't die / How I wish I could tell you just one more lie / But I don't have it in me to walk another mile / If only I could sleep in your head for a while.» Τα τραγούδια βασίζονται σε όμορφα riff, ενώ το hammond δεσπόζει περήφανο δίπλα στις μανιασμένες κιθάρες. Αν και λόγω εταιρείας κάποιος θα περίμενε κάτι περισσότερο σε heavy/doom rock, οι Troubled Horse επέλεξαν μια πιο «ελαφριά» προσέγγιση στις συνθέσεις και το αποτέλεσμα θα το χαρακτήριζα εθιστικό, με το CD να έχει κολλήσει στο repeat εδώ και κάμποσες μέρες.

Πλέον αρχίζω να αμφισβητώ όλα αυτά που γράφονται περί της αναβίωσης της μουσικής των 70s (vintage rock), πολύ απλά διότι μπάντες που παίζανε αυτή τη μουσική πάντα υπήρχαν, αλλά μόλις τα τελευταία χρόνια τα φώτα της δημοσιότητας πέσανε απάνω τους. Από αυτή τη δημοσιότητα όμως βγήκαμε όλοι κερδισμένοι καθώς πλέον ακούμε πολύ πιο εύκολα για συγκροτήματα που κάποτε δεν θα μπορούσαμε να γνωρίζουμε, ενώ και οι μουσικοί μπορούν να γράφουν τραγούδια και να μας τα παρουσιάζουν χωρίς να έχουν πλέον στο μυαλό τους που θα βρουν λεφτά για να πληρώσουν για τις βασικές τους ανάγκες.

Θεωρώ το "Step Inside" δίσκο υψηλότατου επιπέδου, ο οποίος πρέπει να ακουστεί από τους οπαδούς του είδους και είμαι πεπεισμένος πως κανείς δεν θα μετανιώσει τον χρόνο που θα αφιερώσει για να τον ακούσει ή τα χρήματα που θα διαθέσει για να τον αποκτήσει. Ψηλά ο αντίχειρας λοιπόν για τους Troubled Horse οι οποίοι από ότι φαίνεται ήρθαν για να μείνουν.