Todd Rundgren

Ναι, ναι, ξέρω: «Ποτέ μην κρίνεις ένα δίσκο από το εξώφυλλό του» λέει το παλιό γνωμικό. Πως όμως να μην προκαταληφθείς αρνητικά από το άνευ προηγουμένου kitsch εξώφυλλο του νέου σόλο δίσκου του κορυφαίου παραγωγού / συνθέτη / τραγουδιστή Todd Rundgren, βλέποντας σε αυτό τον ίδιο, ημίγυμνο, ωσάν τον Russell Crowe στο Μονομάχο, με κιθάρα / τσεκούρι και πιατίνι / ασπίδα στα χέρια;

Αποτυχημένη λοιπόν η όποια διάθεση για χιούμορ, αλλά από την άλλη ο απλός τίτλος περιγράφει σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό το «ποιόν» του άλμπουμ. Καλά μαντέψατε, το "Arena" είναι μία δουλειά καθαρού, παλιομοδίτικου ('80s για την ακρίβεια) arena rock. Με άλλα λόγια, πομπώδης παραγωγή, με την έμφαση να δίνεται στις μελωδίες των φωνητικών και τα refrain. Παραδόξως, παρά τον retro ήχο, οι στίχοι του Todd πραγματεύονται θέματα της επικαιρότητας και όχι αγάπες, γυναίκες κτλ.

Αν και έχουν περάσει πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που ο συμπαθής Todd ασχολήθηκε με το εν λόγω είδος στους δίσκους του, τα καταφέρνει σχετικά καλά, προσφέροντας μερικές ενδιαφέρουσες και συμπαθητικές στιγμές στο "Arena", ικανές ως σύνολο να προσφέρουν μια αρκετά ποιοτική ώρα rock μουσικής, αλλά ανίκανες να σε ωθήσουν σε περαιτέρω ενασχόληση με το άλμπουμ. Το "Courage", αν και λόγω της pop χροιάς του ξεφεύγει ελαφρώς από τη λογική του άλμπουμ, χάρη στο πανέμορφο κουπλέ του αποτελεί ίσως την κορυφαία στιγμή, με το κιθαριστικό "Mercenary", το bluesy "Gun" αλλά και το κάργα AC/DCίδικο "Strike" να ακολουθούν κατά πόδας.

Εν ολίγοις: Συμπαθητικό άλμπουμ, άρτιες εκτελέσεις, αλλά μέχρι εκεί. Προτιμήστε το εκπληκτικό, μεστό στις μελωδίες και τα έντονα συναισθήματα "Runt: The Ballad Of Todd Rundgren" του 1971.