Πιστεύει ακράδαντα ότι υπάρχουν μόνο δύο είδη μουσικής, η καλή και η κακή. Σχολιάζει και από τα δύο στις σελίδες του Rocking.gr, αν και οι κακές γλώσσες λένε ότι γράφει κυρίως για ό,τι είναι ή μοιάζει...

Me And My Kites
Natt O Dag
Πραγματικά καλός μόνο τις φορές που κυριαρχεί η μουσική πάνω στο τραγούδι
Στην τρίτη τους κυκλοφορία πλέον οι Me And My Kites και μάλιστα από την ελληνική Sound Effect που είχε πρόσφατα επανακυκλοφορήσει και τις δύο προηγούμενες δουλειές τους. Το περίεργο (;) είναι ότι στα τρία αυτά χρόνια που μεσολάβησαν από το "Is It Real Or Is It Made" η μουσική τους αντί να πάει μπροστά μάλλον πήγε πίσω, αναφερόμενοι κυρίως στη χρονική/ιστορική εξέλιξη του ήχου περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
Πράγματι ενώ η βάση τους υπήρξε πάντα η folk αυτή ήταν μπολιασμένη με κάμποσα ψυχεδελικά '60s στοιχεία τα οποία στο "Natt O Dag" έχουν περιοριστεί αισθητά. Όπως και το rock εν γένει εξάλλου. Τη θέση τους έχει πάρει μία ελαφρά κλίση προς την jazz αλλά σε ύφος (περισσότερο από ότι σε ήχο) τελικά θυμίζουν folk συγκροτήματα της δεκαετίας του '60 που μόνο κατά χρονική σύμπτωση εντάχθηκαν στο rock κίνημα όπως οι Fairport Convention, οι Comus ή οι Incredible String Band. Μία από τις (πολλές) διαφορές με όλα τα παραπάνω σχήματα είναι ότι επιμένουν σχεδόν αποκλειστικά σε μία γλυκιά και ονειρική εκδοχή της μουσικής.
Αυτή η επιμονή, παρότι τους κάνει ένα ιδιαίτερα ευχάριστο άκουσμα τους στερεί το βάθος και την πρωτοτυπία με αποτέλεσμα στην πορεία του δίσκου να έχεις την αίσθηση ότι τα περισσότερα από τα «κόλπα» τους (το φλάουτο ή τα έγχορδα, το harpsichord και την ακουστική κιθάρα, τις διφωνίες και τις φωνητικές γραμμές) τις έχουμε ξανακούσει όχι μόνο από άλλους αλλά και από αυτούς τους ίδιους ακόμα. Ούτε ο υφολογικός διαχωρισμός του άλμπουμ στην πλευράς της Νύχτας (Natte) και Ημέρας (Dag) αλλάζει ιδιαίτερα τη μουσική προσέγγιση παρότι στη δεύτερη κάνει αισθητή την παρουσία της η ηλεκτρική κιθάρα (μέχρι και τραγούδι για το εναλλασσόμενο ρεύμα - AC/DC - έχουν).
Σαν συμπέρασμα λοιπόν θα λέγαμε ότι ο δίσκος είναι συνολικά ευχάριστος και κατάλληλος για αυτούς που αγαπάνε το παραδοσιακό folk (εν γνώσει μου η ταυτοσημία των όρων) αλλά γίνεται πραγματικά καλός μόνο τις φορές που κυριαρχεί η μουσική πάνω στο τραγούδι και αυτές δεν είναι άλλες από τις ορχηστρικές συνθέσεις του δίσκου και το με λίγο τραγούδι και εκτεταμένο jam, "Dull Sky".