The Sword

Apocryphon

Napalm (2012)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 19/10/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Πάνε κιόλας έξι χρόνια από το "Age Of Winters" που στάθηκε ικανό να δημιουργήσει έναν άλφα ντόρο γύρω από τους The Sword, να χαρακτηριστούν ως μία από τις πλέον ελπιδοφόρες μπάντες της γενιάς και του ιδιώματός τους και πολύς κόσμος ανέμενε σπουδαία συνέχεια. Οι δίσκοι που μεσολάβησαν, κάθε άλλο παρά αδιάφοροι ήταν, συνδύασαν με επιτυχία φαινομενικά ετερόκλητες μελωδίες μεταξύ τους κι έχουν πλέον τον δικό τους trademark ήχο, όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται αυτό. Το "Apocryphon", εκτός από την τέταρτη δισκογραφική τους δουλειά, αποτελεί έναν ακόμα καλό heavy rock/metal δίσκο για το 2012, μεγαλώνοντας το επιτυχημένο τους σερί, but the best is yet to come...

...και το «γαμώτο» να παραμένει ακόμα στα χείλη. Ο συνδυασμός παλιακού heavy metal με το 70s rock, τα κοφτερά riff με την εναλλαγή down/up tempo ρυθμού και οι χάρμα ώτων μελωδίες θα συγκινήσουν πολλούς. Η αλητεία του "Seven Sisters" και η επική πουτανιά του "Arcane Montane", για παράδειγμα, αποτελούν σαφή δείγματα καλλιεργημένων κι ευφάνταστων μουσικών που έχουν όλα τα φόντα να συνθέσουν το δικό τους τουλάχιστον αριστούργημα. Το Motörhead-ίζον "Hawks And Serpents" με την καλπάζουσα διάθεσή του και τα εισαγωγικά μπλιμπλίκια της ομότιτλης σύνθεσης, αποδεικνύουν εκ νέου πως οι The Sword είναι από τα λίγα εκείνα συγκροτήματα που μαγνητίζουν χίλιους δυο διαφορετικούς metalheads και τους καθίζουν στο ίδιο τραπέζι, επειδή όμως η συνθετική τους δεινότητα δεν είναι πλέον το ζητούμενο...

...δεν θα αναλωθώ σε ξεχωριστές αναλύσεις των τραγουδιών, θα επισημάνω όμως εκείνο το «γαμώτο». Είναι η μοναδική μπάντα που μου έρχεται στο μυαλό της οποίας ένα υποτιθέμενο Best Of χτυπάει δεκάρι ακατέβατο, αλλά μόνο αυτό. Μην με παρεξηγήσεις, το "Apocryphon" και η εξωφυλλάρα του είναι ένα άλμπουμ που πιθανώς θα διακοσμήσει κάμποσες από τις λίστες ακροατών και μη, για τα καλύτερα του 2012, οι προδιαγραφές του όμως είναι για ακόμα μεγαλύτερη κατάταξη...

...που άργησε μια μέρα, πάλι. Sabbath-άτε με, αλλά το ήθελα το magnum opus τους, όχι επειδή είμαι εγωίσταρος του κερατά, αλλά το έχουν το ρημάδι και με το παραπάνω. Δεν είναι ο Josu Sarriegi που θα σου παίζει πάντα στο 4 γιατί μέχρι τόσο μπορεί το παλικάρι, είναι ο Giovanni Silva De Oliveira που δεν έχει σκοράρει ακόμα με λόμπα έξω από την μεγάλη περιοχή του ΠΑΟΚ, κι εγώ ο Άγγελος Αναστασιάδης που περιμένω να σηκωθώ όρθιος και να τους χειροκροτήσω...
  • SHARE
  • TWEET