Συνέντευξη Rise Of The Northstar (Hokuto No Kev)

Οι Rise Of The Northstar κυκλοφορούν την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά με τίτλο "Welcame" πραγματοποιώντας ένα πολύ ενδιαφέρον πάντρεμα  του hardcore ήχου με την γιαπωνέζικη κουλτούρα. Φυσικά, προέκυψαν πολλές απορίες, για τις οποίες κλήθηκε να μας μιλήσει ο drummer του συγκροτήματος, Hokuto No Kev, ο οποίος απάντησε σε όλα μας τα ερωτήματα γύρω από το Furyo στυλ τους, μας ανέλυσε τα υλικά της κατασκευής του συγκροτήματος και μας ενημέρωσε για την μέχρι τώρα πορεία τους.

Καλησπέρα, πρώτα από όλα θα ήθελα να σας συγχαρώ για την πρώτη σας ολοκληρωμένη κυκλοφορία. Θεωρώ πως είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα προσπάθεια να ταιριάξετε τις hardcore μελωδίες σας με την γιαπωνέζικη κουλτούρα της Shibuya και των manga. Αλλά, θα ήθελα να μας εξηγήσεις πως ξεκινήσατε αυτό το πάντρεμα;
Σε ευχαριστώ πολύ. Όλοι μας μεγαλώσαμε παρακολουθώντας animation σαν τα "Hokuto No Ken", "Akira" και "Dragon Ball", ενώ ταυτόχρονα παίζαμε και video games που προέρχονταν από την Ιαπωνία. Για όλους εμάς που μεγαλώσαμε στις δεκαετίες του '80 και του '90, ό,τι έβγαινε από εκεί, ήταν πάντα γαμάτο και μοναδικό. Πάντα με θυμάμαι να διαβάζω περιοδικά για video games και ζήλευα απεριόριστα τα παιδιά που ήταν από την εκεί και είχαν κάποια απίστευτα games, που όμως δεν κυκλοφορούσαν στην χώρα μου. Γενικά όλα όσα βιώσαμε στα νεανικά μας χρόνια, παίζουν τεράστιο ρόλο στο τι είμαστε σαν μπάντα, λόγω των manga, των anime και των video games. Αλλά ταυτόχρονα περιβαλλόμασταν και από τις μουσικές των Metallica, των Pantera, των Suicidal Tendencies και των Rage Against The Machine. Έτσι ουσιαστικά, προέκυψε και αυτό το πάντρεμα καθώς σήμερα είμαστε η μπάντα, που θέλαμε να δούμε όταν ήμασταν έφηβοι.

Πολύς κόσμος πιθανότατα να μην γνωρίζει το manga "Hokuto No Ken", που συνδέετε άρρηκτα με το όνομά σας, θα ήθελες να μας πεις την ιστορία γύρω από αυτό;
Το "Rise Of The Northstar" είναι αναφορά στο manga που προανέφερες. Είναι ουσιαστικά το όνομα με το οποίο κυκλοφόρησε στην Αμερική, δηλαδή "Fist Of The Northstar". Ο πρωταγωνιστής είναι ο Kenshiro και το όνομα του σημαίνει, «η γροθιά της εκδίκησης», ότι δηλαδή και η μπάντα μας σε σχέση με το παρελθόν μας. Τώρα το ότι προτιμήσαμε να κρατήσουμε το αμερικάνικο όνομα, οφείλεται στο ότι σαν γενική εικόνα δείχνει πως παίζουμε αμερικάνικη μουσική με γιαπωνέζικο image.

Επίσης θα ήθελες να μας εξηγήσεις για ποιόν λόγο χρησιμοποιήσατε το γράμμα «A» αντί για το «O» στην λέξη welcome, που είναι και ο τίτλος του πρώτου σας δίσκου;
Το "Welcame" είναι μία αναφορά στο manga "Rookies". Στο εν λόγω manga ένας από τους κεντρικούς χαρακτήρες καλωσόρισε τον καινούριο του δάσκαλο πετώντας του μία μπάλα baseball στο πρόσωπο. Πάνω στην μπάλα έγραφε την λέξη «welcame» γιατί πολύ απλά ήταν ένα κωλόπαιδο που δεν ήξερε να μιλάει και καλά αγγλικά. Κάτι σαν και εμάς δηλαδή, διότι δεν μιλάμε καλά τα αγγλικά και το γνωρίζουμε αυτό. Αλλά είναι και ο πρώτος μας δίσκος, οπότε είναι ο πιο κατάλληλος τρόπος να καλωσορίσουμε τους οπαδούς μας.

Είστε ενεργοί σαν μπάντα από το 2010, με την κυκλοφορία του EP "Tokyo Assault" και στην πορεία βγάλατε δύο ακόμα EP. Γιατί σας πήρε τόσο καιρό όμως να ολοκληρώσετε τον πρώτο σας δίσκο;
Είμαστε ακόμα «διεκδικητές». Έχουμε πάρα πολλά πράγματα να αποδείξουμε. Στο πρώτο μας EP "Tokyo Assault", υπάρχει το κομμάτι "Rookies" και αναφέρεται σε εμάς, ήμασταν ακόμα πρωτάρηδες. Στο "Demonstrating My Saiya Style" όλα είναι στο όνομα, το EP αποδεικνύει τι μπορούμε να παίξουμε. Σήμερα πολλοί δίσκοι γράφονται γρήγορα και όταν τους ακούς έχουν λίγες καλές στιγμές. Αυτό είναι ok όταν έχεις το status των Metallica, αλλά εμείς είμαστε ακόμα «διεκδικητές». Προτιμούμε να βγάλουμε κάποια EP με μόνο πέντε επιτυχίες, παρά να κάνουμε έναν ολόκληρο  δίσκο που να βασίζεται μόνο σε πέντε καλά κομμάτια. Πλέον έχουμε επιβεβαιωθεί πως ήταν σωστή αυτή μας η κίνηση, καθώς πουλήσαμε 3.000 αντίτυπα μόνοι μας και είμαστε υπερήφανοι για αυτό. Χάρη σε αυτά τα EP, μάθαμε πολλά πράγματα και κάνοντας περιοδείες παντού κερδίσαμε εμπειρίες. Έτσι γίναμε πιο επαγγελματίες και βγάλαμε έναν ποιοτικό δίσκο, όπως ακριβώς τον φανταζόμασταν.

Αν είμαι σωστός προέρχεστε από την Γαλλία, παρόλα αυτά μας αναφέρετε πως γεννηθήκατε στην Shibuya. Πώς γίνεται να είστε τόσο παθιασμένοι γύρω από όλα αυτά που αντιπροσωπεύει η Shibuya, ενώ δεν είστε από εκεί;
Η Shibuya είναι η περιοχή που μας αρέσει να βρισκόμαστε. Αλλά κατανοώ την ερώτηση σου, δεν πρόκειται  απλά για μία περιοχή, αλλά για ολόκληρη την ιδεολογία γύρω από τους Furyos που βρίσκονταν στην Shibuya στα '80s. Πρώτα από όλα πρέπει να καταλάβεις τι σημαίνει Furyo. Είναι η γιαπωνέζικη λέξη για τους ασυμβίβαστους νέους , που συνήθως είναι κακοί μαθητές και πλακώνονται μεταξύ τους. Αλλά κάτι ακόμα κρύβεται πίσω από αυτή την λέξη, που αν διαβάσεις λίγο από το manga "Shonen", θα καταλάβεις ότι είναι οι τύποι που ζούνε την ζωή με τους δικούς τους κανόνες, παραλείποντας τον κόσμο γύρω τους. Κάνουν ουσιαστικά ό,τι θέλουν και όχι όπως τους το επιβάλει η κοινωνία. Αυτό ακριβώς που κάνει και η μπάντα μας και παρόλο που η λέξη Furyo αναφέρεται σε ανήλικους, εμείς όταν την χρησιμοποιούμε ουσιαστικά απαξιούμε τον κόσμο που έφτιαξαν οι ενήλικοι γύρω μας. Οι Furyo υπάρχουν μόνο στην Ιαπωνία, αλλά πλέον θεωρούμε πως και εμείς ανήκουμε σε αυτούς.

Είναι γνωστό πως μέσω μίας καμπάνιας που φτιάξατε το 2011, με την ονομασία "Protect Ya Japan", δωρίσατε όλα τα έσοδα του κομματιού "Phoenix" στην πληγωμένη από το τσουνάμι Ιαπωνία. Πώς προέκυψε αυτό;
Όπως όλοι γνωρίζουν, τον Μάρτιο του 2011 η Ιαπωνία χτυπήθηκε από ένα μεγάλο τσουνάμι με αποτέλεσμα του, την πυρηνική τραγωδία της Fukushima. Μας επηρέασε πολύ αυτό το γεγονός, διότι η Ιαπωνία για εμάς είναι και ένας λόγος ύπαρξης για το συγκρότημα. Βλέπαμε τις ειδήσεις κάθε μέρα και νιώθαμε πως μαζί την ίδια την χώρα, καταδικαζόντουσαν και τα όνειρα μας. Έτσι αναρωτηθήκαμε τι μπορούμε να κάνουμε, καθώς το μόνο πράγμα που είχαμε είναι μόνο μία μπάντα. Αναρωτιόμασταν πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τον κόσμο με την μουσική μας και έτσι αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε αποκλειστικά για εκείνη την περίσταση το κομμάτι "Phoenix" και τα έσοδα του όλα να πάνε στον Ερυθρό Σταυρό της Ιαπωνίας. Μετά κυκλοφορήσαμε και ένα βίντεο για αυτό, ώστε να προωθήσουμε την καμπάνια μας και πραγματικά πολύς κόσμος αγόρασε το κομμάτι και μας επέτρεψε να δώσουμε ένα καλό ποσό στον Ερυθρό Σταυρό. Ένα χρόνο αργότερα, για να λήξουμε ουσιαστικά και την εκστρατεία μας, ζητήσαμε από τους promoter μας να παίξουμε και ζωντανά εκεί. Καθώς όλα τα live shows από τις τοπικές μπάντες ακυρωνόντουσαν λόγω της ραδιενέργειας, έτσι ήμασταν και οι μοναδικοί που παίξαμε σε εκείνη την περιοχή τότε. Γιατί το θέλαμε πολύ και πίστεψε με ήταν το πιο συναισθηματικό και αληθινό show που δώσαμε ποτέ.

Συγχαρητήρια. Ξέρετε επίσης να μιλάτε και γιαπωνέζικα; Γιατί χρησιμοποιείτε πολλές λέξεις στους στίχους σας.
Ναι λιγάκι, βασικά την αργκό.

Από άποψη ήχου όμως, όταν σας ακούω νομίζω πως έχετε μεγαλώσει στις Η.Π.Α.. Πρέπει να έχετε μελετήσει πολύ τον αμερικάνικο hardcore ήχο;
Ναι πολύς κόσμος το πιστεύει αυτό λόγω του ήχου μας, άλλοι βέβαια πιστεύουν ότι είμαστε Ιάπωνες λόγω του στυλ μας. Η αλήθεια όμως είναι πως δεν διαβάσαμε πολύ τον αμερικάνικο hardcore ήχο, απλά είναι η μουσική που ακούμε και είναι κομμάτι του dna της μπάντας.

Ποιές ήταν κυρίως οι μπάντες που σας επηρέασαν;
Οι μπάντες που μας επηρέασαν κυρίως στα νεανικά μας χρόνια, είναι εκείνες που μεγαλουργούσαν στα '80s και τα '90s, σαν τους Rage Against The Machine, τους Slayer, τους Suicidal Tendencies, τους Machine Head και τους Pantera. Αλλά ταυτόχρονα και hip hop καλλιτέχνες  μας επηρέασαν όπως οι Wu Tang, Onyx και Mobb Deep, έτσι πάνω κάτω έχουμε όλοι τις ίδιες ρίζες, αλλά σίγουρα ο κάθε ένας έχει τις προτιμήσεις του. Για παράδειγμα ο Vithia αγαπάει κάθε τι groovy, ο Eva-B το τεχνικό death metal και μπάντες τύπου Periphery, ο Fabulous Fab γουστάρει πιο πολύ το hardcore, o Air One το thrash, ενώ εγώ τα soundtrack των video games.

Ποιά είναι τα μελλοντικά σχέδια της μπάντας;
Να προωθήσουμε τον δίσκο μας όσο μπορούμε, να περιοδεύσουμε όπου μπορούμε και να φτιάξουμε καινούρια video.

Έχετε δημιουργήσει ένα αρκετά μεγάλο κοινό στην Ασία, αλλά τι συμβαίνει με την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο;
Ναι είμαστε πραγματικά υπερήφανοι για το κοινό μας στην Ασία, αλλά να ξέρεις κινούμαστε παντού, όχι μόνο εκεί. Έχουμε φανατικούς υποστηρικτές στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Γαλλία, την Γερμανία και την Ισπανία, αλλά ταυτόχρονα βλέπουμε μέσω των κοινωνικών δικτύων πως αυξάνεται κατά πολύ το κοινό μας σε Η.Π.Α., Καναδά, Ρωσία και Νότια Αμερική... Δηλαδή παντού!

Σαν hardcore μπάντα, προτιμάτε να παίζετε σε underground clubs ή σε μεγάλους χώρους και φεστιβάλ;
Και τα δύο είναι φανταστικά, αλλά διαφορετικά. Παίζοντας σε φεστιβάλ μπροστά σε αρκετό κόσμο, είναι πραγματικά άψογο, αλλά αυτό που σου προσφέρουν τα μικρά club, δηλαδή το να γίνεσαι ένα μαζί τους είναι ανεκτίμητο. Σίγουρα απολαμβάνουμε και τα δύο, αλλά το μόνο μας θέμα είναι πως στους μικρότερους χώρους δίνουμε στους οπαδούς μας καλύτερη ποιότητα, στηριζόμενοι στις καλές συνθήκες και στον γεμάτο ήχο που προσφέρουν αυτοί οι χώροι.

Θα δούμε ποτέ το πρόσωπο του frontman σας;
Σε κάθε καλό video game, δεν βλέπεις ποτέ το πρόσωπο του τελικού αρχηγού προτού τον κερδίσεις!

Θα συνεχίσετε να φοράτε Gakuran (στολές που φοράνε οι μαθητές στην Ιαπωνία) σε κάθε σας show; Ή καθώς μεγαλώνετε θα αλλάξετε και τις στολές σας;
Τα Gakurans είναι κομμάτι της ταυτότητας του συγκροτήματος, είναι αυτό που είπα και προηγουμένως σχετικά με το Furyo στυλ μας, οπότε δεν θα τα αποχωριστούμε ποτέ. Σίγουρα, όσο περνούν τα χρόνια θα τα μεταποιούμε γιατί είναι σημαντικό να εξελίσσεσαι, αλλά πάντα με βάση το Furyo. Ήδη κάναμε κάποιες αλλαγές, αλλά θα σε αφήσω να τις ανακαλύψεις όταν πάρεις το CD με το artwork στα χέρια σου.

Να σε ευχαριστήσουμε πολύ για τον χρόνο σου. Μπορείς να κλείσεις την συνέντευξη με ένα μήνυμα στους οπαδούς σου.
Να είστε φιλόδοξοι!