The Phantom Band

Checkmate Savage

Chemikal Underground Records (2009)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 22/12/2009
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Καινούργια σκοτσέζικη μπάντα από την Γλασκόβη. Βορειοβρετανικό στυλάκι και ένα σκοτεινό και παλιομοδίτικο ύφος στην κατά τα αλλά indie rock και μοντέρνα μουσική τους. Αν και ολόφρεσκοι, έχεις την εντύπωση ότι τους έχεις ξανακούσει και δεν το λέω με την έννοια ότι επαναλαμβάνονται ή ότι αντιγράφουν παλιότερες μουσικές άλλων, απλά αποδίδουν στον ήχο τους πολύ έντονα τις πολλές επιρροές τους και δημιουργούν μια πολλή γνώριμη και φιλική ατμόσφαιρα.

Έτσι, λοιπόν, οι παλιόφιλοι The Phantom Band γράφουν το ντεμπούτο δίσκο τους. Ένας δίσκος γεμάτος όμορφες και ατμοσφαιρικές μουσικές. Μελωδικά περάσματα που προκαλούν την αίσθηση της γαλήνης. Αρμονία που φαντάζει ψυχρή λόγω του σκοτσέζικου ήχου, αλλά είναι τόσο εναλλακτική και μελωδική που θα ζεστάνει όποιον την ακούσει. Η μίξη νέων ήχων και τεχνολογικών βοηθημάτων με τα παραδοσιακά και φολκλορικά ακούσματα, φέρνει μια απίστευτα πειραματική και προοδευτική μουσική πανδαισία στα αυτιά μας. Το rock 'n roll βρήκε την ψυχεδέλεια και την μαυρίλα που του έλειπε. Τα φωνητικά είναι άκρως ενδιαφέροντα και το πιο σημαντικό είναι ότι το "Checkmate Savage" φαντάζει τόσο φρέσκο όσο κανένας δίσκος του 2009.

Αυτά που περιγράφω ακούγονται οξύμωρα, αλλά είναι αληθινά. Από την αρχή μέχρι το τέλος αυτής της κυκλοφορίας έχουμε ασταμάτητες συγκρούσεις. Όπως ήδη είπα, το στυλ εναλλάσσεται και οι επιρροές, παλιές και καινούργιες, είναι εμφανείς. Ο ήχος μπλέκεται και μπερδεύεται και τα συναισθήματα μεταλλάσσονται. Το χαμόγελο παίρνει μορφή δακρύων στα μαγούλα σου και η χαρά διαδέχεται την μελαγχολία. Αν σε κάτι κερδίζουν τελικά οι Σκοτσέζοι, είναι στα πόσα διαφορετικά στυλ και μουσικά είδη μπορούν να χωρέσουν σε εννέα κομμάτια ενός δίσκου. Τα πλήκτρα και τα synth έχουν κερδίσει παρά πολύ έδαφος μέσα στις συνθέσεις τους και ο ρυθμός άλλοτε κρίνεται ως χορευτικός, μερικές φορές σκοτεινός και άχρωμος και άλλοτε παραδοσιακός. Σίγουρα δεν πρέπει να παραλείψω ότι ανά σημεία γίνονται ιδιαίτερα θορυβώδεις και  πειραματικοί όσο λίγοι.

Ο δίσκος θα ανέβαινε παρά πολύ ψηλά αν ήταν ο τρίτος ή ο τέταρτος της μπάντας, αλλά αυτή την στιγμή αντιμετωπίζεται με καχυποψία και δεν έχει πάρει τις κριτικές και την αποδοχή που του αρμόζει. Αξίζει πολλά και μπορείς να το αγαπήσεις από το πρώτο άκουσμα. Ονειρικοί ήχοι κεκαλυμμένοι με γαλήνιες μουσικές και ήρεμες σκέψεις.
  • SHARE
  • TWEET