The Road Miles

Gold And Shadows

Self released (2015)
Από την Τόνια Πετροπούλου, 30/11/2015
Το "Gold And Shadows" είναι ένας φάρος ταλέντου στην αχανή «μουσικοθάλασσα» που κάνει, όμως, ορατές τις ατέλειες των συνθέσεών του
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Η εγχώρια μουσική θάλασσα συνεχίζει να εκπλήσσει, «ξεβράζοντας» την μία ελπιδοφόρα μπάντα μετά την άλλη, με το αθηναϊκό κουιντέτο να είναι το πιο πρόσφατο δροσερό κύμα που έσκασε.

Οι συστάσεις με τους The Road Miles είχαν γίνει στην αρχή της χρονιάς με το "Hues Of Grit", ένα πολλά υποσχόμενο EP με συνοχή, το οποίο κοντράριζε στα ίσα αυτό των Cyanna Mercury. Δυστυχώς, δεν αποτέλεσε οιωνό ούτε για τις παγίδες που έστησε η ίδια η μπάντα και αφελώς έπεσε μέσα τους, ούτε για την γλυκόπικρη γεύση που αφήνει το τελείωμα της πρώτης ολοκληρωμένης τους δουλειάς.

Το εναρκτήριο "Demons" που καλείται να θέσει την ατμόσφαιρα, «σκοντάφτει» στις μονοδιάστατες stoner καταβολές του, μην επιτρέποντας στα «δαιμονικά» reverb να κυριεύσουν πλήρως τα φωνητικά, αλλά και στο ελάχιστο την μνήμη σου. Σπεύδει το "Crossroads" να καλύψει το παραστράτημα και να υπενθυμίσει τα ψυχεδελικά blues του EP. Τα κρουστά επιβάλλουν τον ρυθμό, τη στιγμή που οι πινελιές της ηλεκτρικής κιθάρας «προλειαίνουν» το έδαφος για την «γκαζάτη» κλιμάκωση, μόνο και μόνο για να επανέλθουν στο πανέμορφο φινάλε εφάμιλλης αισθητικής των All Them Witches. Αντικρίζοντας την επιτυχία του, το "Story's Over" αποφάσισε να ακολουθήσει το ίδιο μονοπάτι, και να αποδείξει τη ζεστασιά της μπομπίνας πάνω στα φωνητικά της Αφροδίτης. Το "Hey Ma", όμως, «κλέβει» όλη την προσοχή από το επαναλαμβανόμενο ρεφρέν, χάρη στο σκοτεινό Southern-ικό ύφος του και τη δυναμική χροιά, που σε παρασέρνουν μονομιάς. Το "William Blake" μη ξέροντας τι να κάνει για να υποστηρίξει τον τίτλο του, αποκαλύπτει απότομα την, μέχρι πρότινος, «ντροπαλή» έμπνευση του σχήματος. Μολαταύτα, η τεχνητή μακροσκελής φύση του, στα λανθασμένα σημεία, κλείνει άγαρμπα τον τριαντατριάλεπτο δίσκο.

Το "Gold And Shadows" είναι ένας φάρος ταλέντου στην «μουσικοθάλασσα» που κάνει, όμως, ορατές και τις ατέλειες των συνθέσεών του. Αν εμπλουτίσουν τον ήχο τους, ανταλλάσσοντας τις αργόσυρτες generic heavy psych rock φόρμες με πιο ιδιαίτερες, κάνουν το μοτίβο τους όσο southern gothic στόχευαν και προσθέσουν το πάθος της ερμηνείας στη στιχουργία, ο φάρος αυτός θα φεγγίσει όχι μόνο το μέλλον που προοικονόμησε το EP τους, αλλά και την ανταπόκριση των προσδοκιών που δημιουργούν πάνω στο σανίδι.

  • SHARE
  • TWEET