Street Sweeper Social Club

Street Sweeper Social Club

Warner (2009)
Από τον Ιάσονα Τσιμπλάκο, 29/06/2009
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Δύναμη. Αν έπρεπε να δώσω μονάχα ένα χαρακτηρισμό σε αυτό το δίσκο, αυτός θα ήταν. Street Sweeper Social Club, το supergroup του κιθαρίστα Tom Morello (Rage Against The Machine, Audioslave) και του ΜC Boots Riley (Τhe Coup), που με όπλο τον έντονο πολιτικό στίχο και τις, σήμα κατατεθέν, κιθάρες του κύριου Morello ήρθαν να φέρουν το rap-rock πάλι στο πρόσκηνιο. Ή τουλάχιστον προσπάθησαν.

Δυστυχώς ή ευτυχώς, όταν λαμβάνεται η απόφαση να κάνεις ενα supergroup, η σύγκριση που θα γίνει με το back-catalogue σου είναι αναπόφευκτη, πόσο μάλλον όταν ακολουθείς παρόμοια συνταγή. Έτσι λοιπόν, όταν ακούς κάποιο riff, όπως μόνο ο Morello ξέρει να παίζει, και δεν ακούς τον Zack de la Rocha στα φωνητικά, ε, σου φαίνεται λιγάκι κάπως.

Για την ηχογράφηση του δίσκου επιστρατεύτηκε το ταλέντο του Morello στην κιθάρα, στο μπάσο αλλά και στην παραγωγή, ενώ το βάρος των στίχων έπεσε στους ώμους του Boots, o οποίος πραγματικά δίνει ρεσιτάλ. Κοινωνικοπολιτική κριτική, καυστική και ειρωνική - στο χώρο των ράππερ τον εντάσσουν ανάμεσα στους κορυφαίους (πράγμα που εννοείται πως δε συμβαδίζει με τη γενική αποδοχή). Με το πρώτο single, "100 Little Curses", οι Street Sweeper Social Club δίνουν μια καταπληκτική πρώτη γεύση για το τι πραγματεύτεαι το όλο άλμπουμ, ενώ συνοδεύεται από ένα όμορφο video clip. Tα δυνατά riffs του Morello δίνουν και παίρνουν σε όλο το cd, με τα γνωστα του εφφέ και killswitch picking να εντυπωσιάζουν για πολλοστή φορά, πράγμα που με ενθουσίασε, γιατί η σόλο δουλειά του, με τις ακουστικές κιθάρες, δεν ήταν ο κιθαρίστας που έχω αφίσα στο δωματιό μου.

Κομμάτια όπως το "The Oath" και το "Somewhere In The World It's Midnight" είναι πολύ καλά, αλλά τα υπόλοιπα σου δίνουν κάπως την αίσθηση πως τα έχεις ξανακούσει. Αποκάλυψη του δίσκου όμως ειναι το "Promenade", ένα δήθεν square-dance τραγούδι, που όμως βγάζει εκπληκτική ενέργεια. Το πιο εντυπωσιακό είναι το πώς βγαίνουν live αυτά τα κομμάτια, πραγματικά χαραμίζονται στο στούντιο. Κάντε στον εαυτό σας μια χάρη και περάστε μια βόλτα από το YouTube να απολαύσετε το μεγαλείο του Morello και τη ζωτικότητα του Boots επί σκηνής. Μεγάλο κρίμα που δεν ακολουθούν το NIN/JA tour και στην Ελλάδα.

Τελικώς, δεν ξέρεις ακριβώς που να σταθείς με το δίσκο αυτό. Ναι μεν μπορείς να πάρεις τη «δόση» Rage Against The Machine που περιμένεις χρόνια, αλλά σου φαντάζει λίγος, άνευρος. Προφανώς ο σκοπός του άλμπουμ δεν είναι να συγκριθεί με τις προηγούμενες δουλειές του Morello, αλλά, όπως προείπα, είνα αναπόφευκτο. Αξίζει όμως να το ακούσετε, είναι άλλωστε από τις λίγες μπάντες που έχουν πράγματι κάτι επαναστατικό να πουν.

  • SHARE
  • TWEET