Soft Ffog

Is it jazz? αναρωτιέται το νεοσύστατο αυτό label, δηλώνοντας στο καταστατικό του ότι θα κυκλοφορεί δουλειές συγκροτημάτων που κινούνται στην jazzy πλευρά του prog rock και, όντας θυγατρικό παρακλάδι της εξαιρετικής νορβηγικής Karisma Records, συμπεραίνουμε με ασφάλεια ότι έχουν την κατάλληλη εμπειρία - και τη σωστή γεωγραφική θέση! - για να το επιτύχουν. Και για να διαλυθεί η οποιαδήποτε αμφιβολία, η πρώτη της κυκλοφορία είναι το ντεμπούτο των Soft Ffog, στους οποίους θα συναντήσουμε αγαπημένους μουσικούς.

Ο Tom Hasslan στην κιθάρα και ο Axel Skalstad στα τύμπανα μας μάγεψαν (και) πέρσι με τους Krokofant και ο Trond Frønes έκανε ακριβώς το ίδιο με το δεύτερο άλμπουμ των Red Kite, δύο δουλειές που βρέθηκαν στην προσωπική μου λίστα για το 2021. Μαζί τους ο Vegard Lien Bjerkan των WIZRD στα keyboards - μουσικός που δεν γνωρίζω καλά αλλά η δουλειά του εδώ είναι φυσικά εντυπωσιακή -, σε ένα κουαρτέτο που φαντάζει στα, πάντα διψασμένα για nordic prog αυτάκια μας, ιδιαίτερα εντυπωσιακό.

Καμία έκπληξη όσον αφορά το στυλ των Soft Ffog λοιπόν: Prog και hard rock ηχοχρώματα που αναμιγνύονται και εκτελούνται με jazz αισθητική και τεχνοτροπία, σε τέσσερα instrumental που κινούνται σε διάρκειες 8 με 10 λεπτών. Φυσικά, η εκτελεστική δεινότητα και ακρίβεια των τεσσάρων μουσικών είναι φανταστική, ο ήχος ζωντανός και οργανικός και η μουσική αναμενόμενα ζεστή, μελωδική και περιπετειώδης. Θα έλεγα ότι, σε γενικές γραμμές, οι Soft Ffog δεν ξεφεύγουν πολύ στους αυτοσχεδιασμούς τους. Οι συνθέσεις βασίζονται εξίσου στις αρκετές εναλλαγές, κι όχι μόνο στα solo.

Τα πιο rock σημεία φέρνουν, ως συνήθως, σε λίγο από Hendrix, Deep Purple και King Crimson. Θα προσέθετα ότι αρκετά από τα riffs, λόγω ίσως και της ματζόρε φύσης τους, μου θύμισαν σε σημεία τα αντίστοιχα των '80s Rush και λίγο από το θρυλικό fusion του Pat Metheny της ίδιας εποχής. Σε γνήσιο νορβηγικό πνεύμα, τα πλήκτρα και το μπάσο έχουν συχνά γρέζι στα όρια του distortion, τα τύμπανα swing-ίζουν όποτε μπορούν και ο Hasslan μας παρουσιάζει μια εντυπωσιακή συλλογή από πεταλάκια και ευφάνταστους ήχους.

Όπως συνήθως στα άλμπουμ με αυτήν τη δομή, τα τέσσερα tracks έχουν ένα συγκεκριμένο ρόλο: το εναρκτήριο "Chun Li" είναι το φινετσάτο τραγούδι, το "Zangief" είναι πιο jazzy αλλά και πιο δυναμικό, το "Ken" είναι το πιο ταξιδιάρικο και το καταληκτικό "Dhalsim" είναι το «νευρικό» track που οδηγεί στο αφηνιασμένο φινάλε. Η ροή τους είναι φυσική και θαυμάσια. Δεν υπάρχει κάτι μη-αναμενόμενο εδώ, με την εξαίρεση ίσως του "Ken": τα keyboards του Bjerkan σε αυτήν τη σύνθεση φλερτάρουν με τα ηχοχρώματα ενός πολύ αγαπημένου που μόλις έφυγε, προσφέροντας μια ελαφριά space αίσθηση, πριν η μουσική φύγει προς άλλες κατευθύνσεις.

Το άλμπουμ καθ όλη του τη διάρκεια ηχεί από ευχάριστο έως και εντυπωσιακό, του λείπει μόνο αυτό το έξτρα κάτι που θα το απογειώσει, φερειπείν η τρομερή αίγλη των θεμάτων των Krokofant ή ο υπερβατικός χαρακτήρας των Red Kite. Οι Soft Ffog κινούνται κάπου ενδιάμεσα σε όλα αυτά, μην προσφέροντας τελικά κάτι εξαιρετικά προσωπικό ή ιδιαίτερο, επιτυγχάνοντας όμως μια άριστη, καλοδουλεμένη ισορροπία ανάμεσα στα συστατικά τους.

Οι πιστοί λοιπόν της ανωτάτης νορβηγικής jazz/prog σχολής μπορούν να προσέλθουν με κλειστά μάτια. Οι Soft Ffog με το ντεμπούτο τους εγγυώνται την ποιότητα και την απόλαυση της ακρόασης με την ξεροκέφαλη και εντελώς irrelevant μουσική τους κι εμείς, όπως πάντα σε αντίστοιχες περιπτώσεις, δεν ζητάμε κάτι διαφορετικό.

Bandcamp