Rodrigo y Gabriela

Mettavolution

Rubyworks (2019)
Από τον Άλκη Κοροβέση, 16/05/2019
To μοντέρνο flamenco των Rodrigo και Gabriela αξίζει προσοχής
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Θυμάμαι ήταν 2006 όταν είχε πέσει στα χέρια μου ο ομώνυμος δίσκος των Rodrigo y Gabriela. Αγνοώντας (αρχικά) την παροιμία και κρίνοντας από το, όχι και ιδιαίτερα ελκυστικό, εξώφυλλο, ήταν αδύνατο να μαντέψω το είδος μουσικής που περιείχε. Παρ' όλα αυτά, δεν χρειάστηκαν πάνω από μερικά δευτερόλεπτα, ώστε να λατρέψω τον Rodrigo Sánchez και τη Gabriela Quintero μέσα από το "Tamacun". Το μοναδικό στυλ τους φιλτράρει το παραδοσιακό flamenco μέσα από τις rock και metal καταβολές των δυο κιθαριστών με το αποτέλεσμα να αποδίδεται αποκλειστικά και μόνο από ακουστικές κιθάρες.

Αυτό που «είδα» στους Μεξικανούς, μάλλον το «είδε» αρκετός ακόμα κόσμος, μεταξύ αυτών και ο Hans Zimmer, και κατ’ επέκταση το Hollywood μέσα από το soundtrack των Πειρατών της Καραϊβικής, ίσως στην πιο εμπορική τους στιγμή. Ωστόσο, ποτέ δεν έκαναν κάποιον συμβιβασμό στη μουσική τους. Το ακουστικό στοιχείο παρέμεινε - ακόμα και στον μοναδικό δίσκο στον οποίο πλαισιώνονται και από άλλους μουσικούς, το "Area 52" - σε μια πιο latin/ζωντανή εκδοχή των κομματιών τους.

Η αλήθεια είναι ότι το προ τριετίας "9 Dead Alive" είχε πιο αργό τέμπο και περισσότερη ατμόσφαιρα από ότι θα ήθελα, χωρίς αυτό να τον κάνει κακό δίσκο. Προσωπικά, όμως, περιμένω τις συνθέσεις των Rodrigo y Gabriela που σε βομβαρδίζουν με πιασάρικα riff. Κάτι που κάνει εξαρχής το "Mettavolution".

Αν εξαιρέσουμε το κλείσιμο του δίσκου με την πανέμορφη διασκευή του "Echoes" των Pink Floyd, τα υπόλοιπα κομμάτια χωρίζονται σε δύο τριάδες. Η πρώτη περιλαμβάνει τα "Mettavolution", "Terracentric" και "Cumbe" και σαφώς κλέβει την παράσταση. Και τα τρία τους είναι υπέροχα, ωστόσο μάλλον τα cumbia στοιχεία του τελευταίου σε κερδίζουν πιο εύκολα από τα άλλα δυο.

Η δεύτερη, με τα "Electric Soul", "Krotona Days" και "Witness Tree", απορροφά την ένταση της πρώτης με ελαφρώς πιο χαλαρή/ταξιδιάρικη διάθεση, αλλά παραμένει εξίσου εντυπωσιακή. Σε αυτή ξεχωρίζει ίσως λίγο περισσότερο από τα άλλα δύο το "Krotona Days", που έχει πιο metal δομή στη θεματολογία των riff του.

Το μόνο αρνητικό του δίσκου είναι τα λίγα κομμάτια - θα μπορούσε να πει κανείς ότι το "Mettavolution" είναι ουσιαστικά ένα EP με bonus διασκευή. Αναγκαίο κακό, ωστόσο, αφού το "Echoes" - αν και «συμπιεσμένο» - καταλαμβάνει από μόνο του σχεδόν 20 λεπτά, αφήνοντας χώρο μόνο για έξι ακόμα συνθέσεις των 3-4 λεπτών. Από την άλλη, με αυτό τον τρόπο ο δίσκος καταλήγει να μην περιέχει ούτε ένα περιττό κομμάτι, σε αφήνει να αποζητάς και άλλο και κατακτά δικαιωματικά τον χαρακτηρισμό άψογος.

  • SHARE
  • TWEET