Rodrigo y Gabriela and C.U.B.A.

Με έναν μάλλον παραπλανητικό τίτλο επέλεξαν να ντύσουν οι Rodrigo Sanchez και Gabriela Quintero τη νέα τους δουλειά με την Collective Universal Band Association της Κούβας. Το εξωγήινο background story της στρατιωτικής βάσης Area 51 στην έρημο της Νεβάδα των ΗΠΑ έρχεται σε αντίθεση με το αποτέλεσμα αυτής της σύμπραξης, το οποίο ακούγεται εξωπραγματικά γήινο. Αν και στο άκουσμα της συνεργασίας αυτής η αλήθεια είναι ότι αρχικά ξίνισα λίγο, αφού πίστευα ότι για έναν ακόμα δίσκο δεν θα είχαμε νέο υλικό από το ντουέτο από το Μεξικό. Πόσο έξω έπεσα...

Το "Area 52" είναι ουσιαστικά ένας νέος δίσκος του Rodrigo και της Gabriela, αφού αν και οι εννέα συνθέσεις του προέρχονται από το "11:11" και το ομώνυμο, αυτές έχουν σχεδόν γραφτεί εξολοκλήρου από την αρχή, δίνοντας στην Κουβανέζικη ορχήστρα έναν πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ έχουμε και αρκετές guest συμμετοχές από τις Anoushka Shankar, Carlota Teresa Polledo Noriega και τους Carles Benavant, John Tempesta, Le Trio Jourban, Samuel Formell Alfonso. Σε όλους αυτούς να προσθέσουμε και τον μαέστρο Alex Wilson που βοηθά να δέσουν όλοι οι μουσικοί με την C.U.B.A..

Ενώ αρχικά το σχέδιο του κιθαριστικού διδύμου ήταν να κερδίσουν λίγο χρόνο μέχρι την επόμενη κυκλοφορία, βγάζοντας το "Area 52", τελικά η δημιουργία του δίσκου κράτησε πολύ περισσότερο από όσο φαντάζονταν, αφού όλες οι συνθέσεις αναπροσαρμόστηκαν. Έτσι, τα ήδη εξαιρετικά κομμάτια αναδείχθηκαν με τη χρήση των κουβανέζικων οργάνων, αλλά και των συμμετοχών των σπουδαίων αυτών καλλιτεχνών. Όπως φαίνεται και από το εξώφυλλο του "Area 52", στόχος του σχήματος ήταν να παντρέψουν τον κουβανέζικο ήχο με το rock/metal στοιχείο, που πάντα αποπνέουν οι συνθέσεις τους. Ένα εγχείρημα που αρχικά φαντάζει δύσκολο, αλλά τελικά αποδεικνύεται εξαιρετικά εμπνευσμένο, αν και η αλήθεια είναι ότι το αποτέλεσμα γέρνει σαφώς προς το latin στοιχείο του, όπως σε όλες τις κυκλοφορίες των Sanchez και Quintero, προς όφελός τους.

Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσουμε μερικά κομμάτια, αυτά είναι το "Hanuman", όπου ο Rodrigo πιάνει την κιθάρα και βγάζει τον Carlos Santana που έκρυβε μέσα του, στον οποίο είναι και αφιερωμένο το κομμάτι, ο Tempesta, γνωστός από τους Exodus, Testament και Rob Zombie, με τα τύμπανά του τού δίνει έναν έξτρα rock χαρακτήρα, ενώ το σόλο σαξόφωνο έρχεται να αποκαταστήσει τις ισορροπίες. Επόμενο είναι το, αφιερωμένο στους Pink Floyd, "11:11", με τη συμμετοχή ενός κορυφαίου flamenco/jazz μπασίστα, του Carles Benavent. Σε αυτό το κομμάτι ο Rodrigo αλλάζει την ακουστική κιθάρα της αυθεντικής έκδοσης με μια Fender lap steel, που χρησιμοποιεί στο δεύτερο σόλο του κομματιού, το οποίο και κλείνει σαν παραδοσιακό κουβανέζικο με κρουστά και φωνητικά από την Carlota Teresa Polledo Noriega. Τέλος, ακόμα ένα κομμάτι με τη συμμετοχή του John Tempesta, το τελευταίο του δίσκου, το "Tamacun", μια ήδη πολύ δυνατή σύνθεση, η οποία με την προσθήκη των κρουστών, του πιάνου και των πνευστών, απογειώνεται.

Φυσικά και σε αυτόν τον δίσκο αξίζουν συγχαρητήρια στην Gabriela, που για ακόμη μια φορά δίνει ρεσιτάλ στη ρυθμική κιθάρα, η κόρη του Ravi Shankar και ετεροθαλής αδερφή της Norah Jones με τους Le Trio Jourban προσθέτουν μια πιο ανατολίτικη πινελιά στο όλο αποτέλεσμα, ο κορυφαίος ίσως Κουβανός drummer, Samuel Formell Alfonso, παραθέτει το προσωπικό του στίγμα στο "Santo Domingo", ενώ και ο μεγάλος jazz μπασίστας Carles Benavent, ο οποίος έπαιξε πλάι σε Paco De Lucia, Chick Corea και Miles Davis, δε θα μπορούσε να μην ανταποκριθεί στο ρόλο του στα "11:11" και "Juan Loco".

Το αποτέλεσμα του "Area 52" είναι αρκετά ζεστό και γήινο, ένας άκρως καλοκαιρινός δίσκος, ο οποίος λειτουργεί σαν μια best of συλλογή των Rodrigo και Gabriela. Εν αναμονή της επόμενης κίνησής τους, το "Area 52" είναι ικανό να μας κρατήσει συντροφιά ως τότε.