Neil Young

Fork In the Road

Reprise (2009)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 23/10/2009
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Μπορεί να είναι περίεργο, αλλά πάντα με επηρεάζει το τι κρύβεται πίσω από κάθε δίσκο ως ερέθισμα και ως έμπνευση. Έχω ιδιαίτερη αδυναμία στα concept albums αλλά και αυτά που έχουν ένα background ως πηγή δημιουργίας, αφού πιστεύω πως ο συνθέτης καταφέρνει σε πολλές περιπτώσεις να αποτυπώσει καλύτερα τα συναισθήματά μου μέσα από μια τέτοια προσέγγιση.

Χωρίς να έχω ποτέ κανένα ιδιαίτερο δέσιμο με την μουσική του Neil Young ξεκίνησα να ακούω το τελευταίο του πόνημα “Fork In The Road” αναζητώντας κάποια πληροφορία που θα με καθοδηγούσε κατά την ακρόασή του. Ο δίσκος δεν είναι concept αλλά έχει μια κεντρική ιδέα γύρω από ένα αμάξι του Young, το “Lincoln Continental” και ένα project, βάσει του οποίου θα μετατρέψει το παλιό μοντέλο σε ένα νέο υβριδικό αμάξι που θα κινείται με ηλεκτρική ενέργεια, ενώ λέει ότι θα πατεντάρει το όλο σύστημα για να προσφέρει και κοινωνικό έργο. Αν πω ότι με ενθουσίασε θα πέσει φωτιά να με κάψει, αφού τα αμάξια και  οι μηχανικές αλλαγές σε αυτά με άφηναν αδιάφορο όταν (κατά μια έννοια) το σπούδαζα το αντικείμενο, πόσο τώρα που μιλάμε για μουσική.

Αλλά ακριβώς, επειδή μιλάμε για μουσική ας προσπαθήσουμε να εστιάσουμε λίγο στο καθαρά μουσικό κομμάτι. Θεωρώ πως η μουσική του Young δεν είναι από αυτές τις μουσικές που χρίζουν μεγάλων αναλύσεων. Ανοιχτό βιβλίο, τυπικό αμερικανοτραφές rock παλαιάς κοπής με πολύ «πεντατόνα» και κατά κύριο λόγο mid-tempo συνθέσεις. Οπότε, μας μένει να δούμε αν τουλάχιστον αυτά τα στοιχεία αποδίδονται με έμπνευση ή όχι και αυτό που μου έμεινε είναι ο κάπως  τυποποιημένος ήχος, οι κλισέ στίχοι και επί της ουσίας λίγα πράγματα. Έπρεπε να φτάσει το προτελευταίο τραγούδι “Light a Candle” με το συνδυασμό ακουστικής και slide κιθάρας για να σκεφτώ μήπως αδίκησα λίγο τα προηγούμενα τραγούδια, αλλά κυρίως πόσο πιο πολύ θα μου άρεσε να είχε 2-3 αντίστοιχες στιγμές ο δίσκος.

Συνολικά, οι συνθέσεις του δίσκου μου ακούγονται άνευρες και ολίγον αδιάφορες. Όταν στο τραγούδι “Johnny Magic” ακούσετε για “Heavy Metal Continental” και “Motor-Head Messiah” μην ψαρώσετε όπως εγώ, για το αμάξι του μιλάει πάλι και για τον μηχανικό Jonathan Goodwin, που έχει αναλάβει το «μεγάλο project». Τα “Fuel Line” και “Just Singing a Song” με τα συνοδευτικά γυναικεία φωνητικά έχουν ένα ρυθμό, αλλά αμφιβάλλω αν θα τα θυμάμαι καν σε λίγο καιρό. Πέραν του “Light A Candle” δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω κάποιο άλλο τραγούδι και διάβολε ο Neil Young είσαι, δώσε ένα solo που να βγάζει ψυχή να το ευχαριστηθούμε.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη αναφορά στη σημαντικότητα του Neil Young ως καλλιτέχνη.  Η αξία του φαίνεται στο ότι το λέει ακόμα η καρδούλα του στα live (ήταν headliner στο “Glastonbury Festival” φέτος), ενώ το ότι συνεχίζει να αποτελεί έναν από τους μέντορες των Pearl Jam μόνο επιπλέον συμπάθεια μπορεί να μου προκαλέσει. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός πως το “Fork In The Road” είναι ένα μέτριο άλμπουμ που με κούρασε με τη συνεχή του αναφορά σε οδήγηση και αμάξια. Αν αυτή την εποχή επισκευάζετε το παλιό Mustang στο γκαράζ του σπιτιού σας μπορεί να σας κερδίσει περισσότερο από ότι εμένα.
  • SHARE
  • TWEET