Suede, Matisse @ Entertainment Stage, 11/09/11

Από τον Γιάννη Κοτζιά, 13/09/2011 @ 14:24
Τέλη Αυγούστου live οι Pulp, μετά από μερικές εβδομάδες live οι Suede. Ποιός παίζει με τη χρονομηχανή και βρεθήκαμε στο 1996...; Ιδιαίτερη περίπτωση τα reunion, ειδικά τα τελευταία χρόνια, σα να αυξάνονται και να πληθύνονται μου φαίνεται. Ενώ στο 99% των περιπτώσεων υποψιάζεσαι πως το χρώμα του χρήματος, και όχι κάποια καλλιτεχνική λησμονιά, είναι η αιτία των επανενώσεων, δε μπορείς να κρύψεις το χαμόγελό σου που, έστω ετεροχρονισμένα, θα δεις κάτι που για διάφορους λόγους δεν πρόλαβες στο παρελθόν. Η ακύρωση του 2310 Festival στη συμπρωτεύουσα, όπου αρχικά θα λάμβανε χώρα η μοναδική συναυλία των Suede στην Ελλάδα μετά το reunion, τελικά «έστειλε» τους Suede δύο μήνες αργότερα στην Αθήνα, στο Entertainment Stage.



Τη βραδιά κλήθηκαν να ανοίξουν οι Matisse, οι οποίοι τον τελευταίο καιρό περνάνε από μια φάση ανασύνταξης, λόγω της αλλαγής τραγουδιστή. Ο Άλεξ Καβαδίας αποχώρησε για να ακολουθήσει προσωπική καριέρα και στη θέση του επέστρεψε ο αρχικός τραγουδιστής των Matisse, Άρης Σιαφάς. Οι Matisse, έχοντας τρία άλμπουμ και αρκετή συναυλιακή εμπειρία όλα αυτά τα χρόνια, ξέρουν πώς να γεμίζουν τη σκηνή και η προηγούμενη θητεία του Σιαφά φέρεται να έχει λειτουργήσει καταλυτικά, ώστε αυτή η νέα σελίδα των Matisse να επέλθει με όσο το δυνατόν ομαλότερο τρόπο. Αρκετά ευχάριστοι οι Matisse, μάς κράτησαν συντροφιά με κομμάτια όπως το "Call Me, Call Me" και "5 Seconds Of Love", πριν παραδώσουν τη σκυτάλη στο κυρίως όνομα της βραδιάς.



Το Entertainment Stage είχε σχεδόν γεμίσει την ώρα που οι Suede ξεκίνησαν την εμφάνισή τους και, όπως και στους Interpol, κάποια προβληματάκια στον ήχο, αναλόγως με τη θέση του καθενός στο χώρο, και την ορατότητα, λόγω της χαμηλής σκηνής, ήταν και πάλι αισθητά, συν το ότι ο εξαερισμός ήταν ανύπαρκτος, κάτι που ευτυχώς λύθηκε, λυτρωτικά ομολογώ, κατά τη διάρκεια της συναυλίας. Το set των Suede είχε ως αφετηρία το "The Drowners" και αμέσως έγινε αντιληπτό ποιός θα ήταν ο πρωταγωνιστής της βραδιάς. Ο λόγος φυσικά για τον Brett Anderson, που έβγαλε μια ιδιαίτερη ενέργεια επί σκηνής σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας, «ανταγωνιζόμενος» αυτό που είχαμε δει από τον Jarvis Cocker πριν μερικές εβδομάδες, με σαφώς λιγότερη πάρλα όμως...



Η χαρακτηριστική φωνή του Anderson ήταν σε εκπληκτική φόρμα, όπως και η υπόλοιπη μπάντα, που έδειχνε δουλεμένη και αρκετά προετοιμασμένη για το συγκεκριμένο reunion. Μόνο ο μπασίστας Mat Osman έδειχνε κάπως στατικός και λιγότερο εκδηλωτικός από τους υπόλοιπους. Το κοινό δεν άργησε να πάρει «μπρος» και σε αυτό βοήθησε σημαντικά η τριάδα "Trash" / "Filmstar" / "Animal Nitrate" (τρία εκ των σημαντικότερων κομματιών των Suede) που έκανε την εμφάνισή της νωρίς-νωρίς στο setlist. Η συνέχεια επεφύλασσε κάποιες πιο ιδιαίτερες στιγμές, όπως το "To The Birds" από τη συλλογή b-sides "Sci-Fi Lullabies", ενώ είχαμε την τύχη να ακούσουμε και το "Killing Of A Flash Boy" από την ίδια επίσης συλλογή.



Σε γενικές γραμμές η εμφάνιση των Suede κινήθηκε σε «best of» ρυθμούς, όπως ήταν αναμενόμενο, και τα τρία πρώτα άλμπουμ του συγκροτήματος είχαν την τιμητική τους δικαίως, σε αντίθεση με την τελευταία δουλειά τους, "A New Morning", που εκπροσωπήθηκε μόνο από το "Obsessions". To "Can't Get Enough" και το "So Young" ξεσήκωσαν για άλλη μια φορά κοινό, το "The Wild Ones" συγκίνησε, ενώ το "Beautiful Ones" έκλεισε το κυρίως set με την ίδια χάρη που η «τριάδα» (βλ. προηγούμενη παράγραφο) είχε θέσει τον τόνο της βραδιάς.



Το encore, έχοντας μόνο το "Saturday Night", μάς άφησε με ένα μικρό παράπονο περί διάρκειας της συναυλίας (περίπου 80 λεπτά), αλλά το χορταστικό setlist και η απόδοση της μπάντας -και κυρίως του Brett Anderson- δεν έδωσαν «πάτημα» για δεύτερες σκέψεις πάνω σε αυτό το θέμα και ταυτοχρόνως απέδειξαν πως το reunion των Suede, όποιους σκοπούς κι εάν έχει, αν μη τι άλλο έχει ποιότητα και όχι τη μορφή «αρπαχτής». Η προχθεσινή βραδιά, όπως και η πρόσφατη εμφάνιση των Pulp, ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία που μας δόθηκε, ώστε να νιώσουμε στο πετσί μας οι νεότεροι, όσο αυτό μπορεί να γίνει, τη χρυσή εποχή της brit pop και οι παλαιότεροι να θυμηθούν τα teenage χρόνια τους μέσα από ένα σύνολο πανέμορφων και διαχρονικών κομματιών.

Setlist:

The Drowners
She
Trash
Filmstar
Animal Nitrate
To The Birds
Pantomime Horse
We Are The Pigs
Killing Of A Flash Boy
Can’t Get Enough
Obsessions
Everything Will Flow
So Young
Metal Mickey
The Wild Ones
New Generation
Beautiful Ones
-----------------------------
Saturday Night

Γιάννης Κοτζιάς

  • SHARE
  • TWEET