Misery Index

Rituals Of Power

Season Of Mist (2019)
Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 21/03/2019
36 λεπτά πνευματικής και σωματικής άσκησης
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Στον έκτο δίσκο των Misery Index σε δεκαοκτώ χρόνια, δύσκολα μπορεί κανείς να βρει μια δραματική αλλαγή. Για όσους δεν γνωρίζουν την προϊστορία του συγκροτήματος, η τετράδα από το Baltimore, επιδίδεται σε μια μίξη grind με death metal. Έχοντας τις ρίζες τους στους Dying Fetus, οι Βρετανοί με κάθε τους κυκλοφορία, δάμαζαν την grind πλευρά τους καλλιεργώντας περισσότερο αυτή του death metal. Η προηγούμενη τους δουλειά, "The Killing Gods", ολοκλήρωνε αυτήν τη μεταστροφή, με τον δίσκο να είναι το πιο ευθύ death metal που έχουν δημιουργήσει. Ο νέος τους δίσκος, πέντε χρόνια αργότερα, ονόματι "Rituals Of Power" καταφέρνει να παραμείνει στο γνώριμο στυλ, χωρίς να επαναλαμβάνεται, θυμίζοντας ταυτόχρονα και τις δουλειές τους από την προηγούμενη δεκαετία.

Ο Γάλλος κοινωνικός φιλόσοφος Μισέλ Φουκώ, υποστήριζε πως η εξουσία, ενυπάρχει σε όλες τις κοινωνικές δομές και δεν είναι μια εξωτερική σχέση που πηγάζει από μια συγκεκριμένη αρχή. Οι Misery Index, ιδιαιτέρως καυστικοί στιχουργικά, στον νέο τους δίσκο, επικεντρώνονται στο πως η αλήθεια και η γνώση, στην εποχή μας, πλάθονται ανάλογα τους σκοπούς που θέλουν μερικοί να εξυπηρετήσουν. Η απομάκρυνση αυτή από την ουσία των γεγονότων, στη σημερινή αρένα των κοινωνικών μέσων δικτύωσης, οδηγεί στην «παραγωγή» ισχύος εις βάρος όσων υφίστανται διάφορες καταστάσεις και όσων δεν έχουν την ικανότητα να ενημερωθούν, αναζητώντας τη δύναμη που θα προσέφερε η πραγματική διάσταση των γεγονότων.

Η αργόσυρτη εκκίνηση του "Universal Untruths" περισσότερο λειτουργεί ως εισαγωγή, με τα φωνητικά να δίνουν το στίγμα. Το "Decline And Fall" που ακολουθεί, ανεβάζει τις ταχύτητες στα καθιερωμένα για τους Misery Index επίπεδα. Το πάνκικο drumming και η ομοβροντία crust φωνητικών, συνδυάζονται υπέροχα σε grind φόρμες με τρομερές death metal κιθάρες οι οποίες χρωματίζονται με solos και leads ειδικά προς το κλείσιμο του κομματιού. Η συνέχεια, με το "The Choir Invisible", φανερώνει την πρώτη κορυφή του δίσκου και ένα από τα καλύτερα τραγούδια στην ιστορία του συγκροτήματος. Βουτώντας στην παράδοση των Exodus, οι Misery Index παρουσιάζουν τους πρόσφυγες ως τους αόρατους πρωταγωνιστές ενός παιχνιδιού εκμετάλλευσης του δράματός τους. Το γιγάντιο ρεφρέν και οι ταχύτητες των riff, μαζί με το υπέροχο σόλο του, καθιστούν το τραγούδι ικανό να σηκώσει γροθιές στον αέρα και να διαλύσει φωνητικές χορδές και σβέρκους.

Ο death metal οδοστρωτήρας του "New Salem", αποδίδει ευθύνες σε όσους αξιοποιούν τις πολιτικές αντιπαραθέσεις καθαρά για προσωπικό και όχι κοινωνικό όφελος, σε όσους ενδιαφέρονται δηλαδή απλά να κυνηγάνε μάγισσες. Το εν λόγω κομμάτι τελειοποιεί τον ήχο του προηγούμενου δίσκου του, και πλέον θα αποτελεί ένα από τις κορυφές των ζωντανών τους εμφανίσεων. Το ομότιτλο, ξεχωρίζει με το καταιγιστικό του drumming, χορηγία των άκρων του Adam Jarvis, ενώ η εκπληκτική δουλειά στα leads και τα φωνητικά, επιτυγχάνει μέσα σε πέντε λεπτά το τραγούδι να διαθέτει αρκετά μνημονικά περάσματα.

Προς το τέλος ο δίσκος παρουσιάζει τις υψηλότερες ταχύτητες του, με τις συνθέσεις να θυμίζουν έντονα την πρώιμη εποχή της μπάντας, με ένα ωριμότερο αλλά εξίσου επικίνδυνο τρόπο. Το απλό μα αποτελεσματικό "They Always Come Back" και η φρενίτιδα των "I Disavow" και "Naysayer" όσο διαρκούν, φαντάζουν φρέσκα όσες ακροάσεις και να επιχειρήσει κανείς να δώσει στο "Rituals Of Power". H διάρκεια, στα 36 λεπτά, μπορεί να φαίνεται μικρή, είναι όμως αρκετή ώστε οι συνθέσεις να παρελαύνουν από τα αυτιά του ακροατή, ισοπεδώνοντας τα πάντα στο διάβα τους, αποτέλεσμα και της εξαιρετικής παραγωγής. Η δουλειά στον ήχο των οργάνων οφείλει να μνημονευτεί.

Το παλαιομοδίτικο εξώφυλλο, με την ταφόπλακα της αλήθειας, είναι δυσοίωνο, όπως και τα θέματα που πραγματεύονται, δίχως οίκτο, οι Misery Index. Ένας δίσκος καλοπαιγμένου death/grind είναι σπάνιο να είναι ταυτόχρονα ευθύς μα να απαιτεί και αρκετές ακροάσεις για να κατανοηθεί το βάθος του. Οι Misery Index, με το "Rituals Of Power" κυκλοφορούν μια από τις καλύτερες δουλειές τους εδώ και χρόνια, παρά το γεγονός πως ποτέ δεν έχασαν την ποιότητά τους. Στην εποχή που βασιλεύουν τα fake news και η post truth επιδημία, η συνθετική οπτική και η τεχνική αρτιότητα των Misery Index, είναι αμείλικτη και επώδυνα σύγχρονη.

Bandcamp
Youtube

  • SHARE
  • TWEET