Magnum

Η επανένωση των Magnum έγινε το 2001 αλλά η αναγέννησή τους έλαβε χώρα ουσιαστικά το 2007 με το εξαιρετικό "Princess Alice And The Silver Arrow". Ήταν ο δίσκος που επανέφερε το πνεύμα των πρώτων και καλύτερων δίσκων των Magnum, από το "Kingdom Of Madness" μέχρι και το "Wings Of Heaven" με ιδιαίτερη έμφαση στο "On A Storyteller’s Night", του οποίου συνέχεια θεωρήθηκε. Δύο χρόνια μετά καλούνται να αποδείξουν ότι δεν επρόκειτο για μία ξαφνική έκλαμψη έμπνευσης αλλά θα αποτελέσουν ξανά ένα συγκρότημα στις κυκλοφορίες του οποίου θα μπορούμε να βασιζόμαστε.

Αν και το "In The Valley Of The Moonking" κάθε άλλο παρά κακό δίσκο αποτελεί, δεν στέκεται αντάξιος του προκατόχου του ή πολύ περισσότερο του παρελθόντος της μπάντας. Η βασική ένσταση είναι ότι φαίνεται να έχουν παραμερίσει το progressive και επικό στοιχείο που τους καταξίωσε και που τελικά είναι αυτό που άντεξε στο πέρασμα του χρόνου, εστιάζοντας στο hard rock/aor στοιχείο στο οποίο ακροβάτησαν στο δεύτερο μισό των 80s μέχρι και την τελική καλλιτεχνική και εμπορική τους πτώση. Συνθετικά, είναι λίγες οι στιγμές που θυμίζουν τις epic rock εποχές τους και συνάδουν με τη θεματολογία του άλμπουμ, ενώ και από άποψης παραγωγής, η κιθάρα του Clarkin (άξια όσο κι αν είναι) αδίκως κυριαρχεί επί του σημαντικότατου παράγοντα που ονομάζεται Mark Stanway (πλήκτρα).

Αυτοί οι παράγοντες έχουν ως αποτέλεσμα λίγα να είναι και τα τραγούδια που πραγματικά ξεχωρίζουν. Το "Moonking" και το "If I Ever Lose My Mind" είναι σίγουρα δύο από αυτά, αλλά από εκεί και πέρα θα δυσκολευτείς να επιλέξεις και τα "All My Bridges", "In My Mind’s Eye", "Feels Like Treason". Τα υπόλοιπα κινούνται σε ρηχότερα νερά, χωρίς όμως να προδίδουν την αξιοπρέπεια του συγκροτήματος, δείχνοντας απλούστατα να έχουν γραφτεί περισσότερο με την εμπειρία και το ταλέντο του Clarkin παρά με την έμπνευσή του. Από την άλλη, αν υπάρχει μία σταθερά όλα αυτά τα χρόνια που ποτέ δεν απογοητεύει, είναι η φωνάρα του Bob Catley, που διατηρείται αναλλοίωτη και χρωματίζει φανταστικά ακόμα και τα πιο αδιάφορα τραγούδια.

Εν κατακλείδι το "In The Valley Of The Moonking" γέννησε περισσότερα ερωτήματα από όσα έλυσε για το μέλλον του συγκροτήματος. Ταυτόχρονα, μπορεί να μην είναι ένας δίσκος που θα ντραπείς να ζητήσεις από το δισκάδικο της γειτονιάς σου, αλλά κατά πάσα πιθανότητα μόλις φύγει από την επικαιρότητα θα μείνει σε κάποια γωνιά να σκονίζεται βλέποντας το χέρι σου να αναζητά μονίμως κάποια προγενέστερη κυκλοφορία τους.