Lordi

Τους μάθαμε, κάναμε το κομμάτι μας το 2006 και τους αφήσαμε. Οι Lordi είχαν ζωή πριν και μετά τη Eurovision. Και μάλιστα, προς τιμήν τους, δεν κάθισαν στις δάφνες της νίκης τους, αλλά συνέχισαν να βγάζουν κυκλοφορίες και να κάνουν παγκόσμιες περιοδείες με τα άλμπουμ τους να φτάνουν χρυσές και πλατινένιες πωλήσεις. Η γνώμη μου βέβαια παραμένει λίγο πολύ η ίδια καθώς τους θεωρώ ένα συγκρότημα Β' κατηγορίας που δεν μπορεί να κάνει πια το κάτι παραπάνω.

Στην έκτη κυκλοφορία τους δεν ξεφεύγουν πολύ από αυτό που τους έχουμε συνηθίσει τόσα χρόνια, δηλαδή σύντομα τραγούδια στο στυλ οι Kiss συναντούν τους Alice Cooper, W.A.S.P., Accept. Η διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα τους άλμπουμ είναι ότι, εκτός ότι άλλαξαν για μια ακόμα φορά την εμφάνισή τους, το "To Beast Or Not To Beast" είναι λίγο πιο heavy και ότι τα keyboards είναι στο background αφήνοντας τις κιθάρες να έχουν τον πρώτο λόγο στα τραγούδια. Φυσικά τα τραγούδια δεν μπορούν να διεκδικήσουν όσκαρ πρωτοτυπίας καθώς είναι όσο απλά μπορούν να είναι με όλα τα κλίσε του είδους, με παράδειγμα το "Sincerely With Love" το οποίο είναι γεμάτο βρισιές στο chorus, εάν και πρέπει να ομολογήσω ότι με τον ρυθμό που έχει είναι λίγο κολλητικό στο μυαλό!

Όπως είπα και παραπάνω, η άποψη μου δεν πρόκειται να αλλάξει για τους Lordi και το "To Beast Or Not To Beast" έρχεται να το επιβεβαιώσει καθώς είναι απλά μια μέτρια δουλειά. Το μόνο που το σώνει κάπως είναι η δουλειά του Michael Wagener σε παράγωγη και μίξη, αλλά όσο καλός να είναι ο παραγωγός δεν μπορεί να κάνει πολλά σε κάτι μέτριο και όσο και να μην θέλουν να το παραδεχτούν το "Hard Rock Hallelujah" θα τους κυνηγάει για πάντα καθώς και πάλι έχουν τραγούδι ("Horrifiction") που είναι στο ίδιο μοτίβο με την μεγάλη τους επιτυχία.