In Aphelion

Οι In Aphelion σχηματίστηκαν το 2020, εν μέσω πανδημίας όπως και πολλά άλλα project. Η σύνθεση τους απαρτίζεται από τρία μέλη των Necrophobic (στις κιθάρες και το μπάσο) και τον Marco Prij στα τύμπανα (Cryptosis, ex - Pestilence, ex - Flotsam And Jetsam και πολλά άλλα). Παίζουν melodic black metal και καταλαβαίνω τον αναμενόμενο προβληματισμό που δημιουργείται.. γιατί να στηθεί ένα project μελών των Necrophobic που να κινείται σχεδόν στον ίδιο χώρο με τη βασική τους μπάντα; Η αλήθεια είναι όμως ότι ακούγοντας τα δύο άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει ως τώρα, υπάρχει σαφής διάκριση ανάμεσα στον ήχο τους και το ύφος των Necrophobic.

Η μουσική των In Aphelion πατάει κυρίως στα Σουηδικά μονοπάτια των '90s, με πολλές epic heavy metal επιρροές, γενναίες δόσεις από Immortal των παλιών καλών ημερών, αλλά και thrash, όπως αυτό παιζότανε στα '80s. Στο δεύτερο δίσκο μάλιστα το κάνουν σαφώς καλύτερα από ότι στον πρώτο, αν και δεν ήταν καθόλου κακό το "Moribund". Ο λόγος βρίσκεται στις πολύ ωραίες, ξεσηκωτικές κιθάρες, από τις οποίες είναι γεμάτο, αλλά πάντα σε ένα κλίμα που στέκεται όσο μακάβρια ατόφιο πρέπει ώστε να μείνει πιστό στη μαυρίλα του. Θα σηκώσεις σε αρκετά σημεία τη γροθιά σου, θα πονέσεις ευχάριστα το σβέρκο σου, αλλά καθώς ο δίσκος προχωρά θα νιώσεις και τη γνώριμη σκοτεινιά που το περιβάλλει.

Από τα αδυσώπητα ριφ του εναρκτήριου "The Fields In Nadir", στο επικό "A Winter Moon’s Gleam" με την Primordial εισαγωγή, αλλά και το Immortal-ικό "The Darkening", που προσωπικά ξεχώρισα απ' το άλμπουμ, η ποιότητα ξεχειλίζει. Το καταιγιστικό ομώνυμο κομμάτι, καθώς και το "Aghori" με τη μεγάλη δομή και την κλιμακωτή μεταφορά ανάμεσα σε ατμοσφαιρικά χαρακώματα και θριαμβευτικά αργόσυρτα μέρη, επιδεικνύουν το υψηλό επίπεδο songwriting και τη φοβερή δουλειά που έχει γίνει από τους κιθαρίστες. Ο κύριος από την Ολλανδία που έχει αναλάβει τα ντραμς πετάει το ένα μπλαστίδι μετά το άλλο θεριζοντας ότι βρεθεί όρθιο στο δρόμο του με ασταμάτητο σφυροκόπημα. Στο πολύ καλό αποτέλεσμα συμβάλλει καθοριστικά και η πεντακάθαρη, συμπαγής, παραγωγή από τον τρομερό Tore Stjerna (Mayhem, ...And Oceans, Watain, Behexen, Onheil ανάμεσα σε πολλά, πολλά άλλα).

Συνολικά, το δεύτερο άλμπουμ των "In Aphelion" είναι μια πολύ καλή πρόταση για τους οπαδούς του μελωδικού, επικού black metal. Επιστρέφει στον ήχο των Σκανδιναβών του προηγούμενου αιώνα χωρίς όμως να πέφτει στην παγίδα της αντιγραφής. Αποφεύγει στην πράξη το επικίνδυνο αναμάσημα κουρασμένων και ταλαιπωρημένων ιδεών, προτάσσοντας τελικά το μεράκι και την αγάπη για τον ήχο που υπηρετούν.