Hedvig Mollestad Trio

Έχουν περάσει μόλις εννέα μήνες από το καταπληκτικό solo της άλμπουμ "Ekhidna" κι η Hedvig Mollestad επιστρέφει στη δισκογραφία με το ήδη καταξιωμένο της trio, έχοντας ως συνοδοιπόρους την Ellen Brekken στο μπάσο και τον Ivar Loe Bjørnstad στα τύμπανα. Πρόκειται για το έβδομο άλμπουμ του trio, ακριβώς στη συμπλήρωση δέκα χρόνων από τότε που άρχισαν να παρασέρνουν τη σκανδιναβική prog/jazz στο διάβα τους.

Δηλώνω εξαρχής ότι το μεγαλύτερο «πρόβλημα» του "Ding Dong. You're Dead" είναι ότι κυκλοφορεί μετά το "Echidna", έναν δίσκο δηλαδή στον οποίο η Hedvig, μέσω της φόρμας του σεξτέτου, διεύρυνε πολύ την ηχητική κι ενορχηστρωτική της παλέτα. Ο θαυμασμός για εκείνη τη δουλειά είναι πολύ φρέσκος και, συγκριτικά, ένα trio μοιάζει αρκετά πιο περιορισμένο, η ομάδα εδώ όμως έχει την εμπειρία και το ταλέντο να στήσει ένα ακόμα εξαιρετικό έργο.

Για τους μη εξοικειωμένους, η μουσική της Mollestad ισορροπεί ιδανικά ανάμεσα στο heavy rock riffing και την προσεκτική χρήση της jazz φόρμας κι αρμονίας. Ουσιαστικά, παντρεύει τους δύο κόσμους, κάνοντας τους να μοιάζουν διαχρονικά ενιαίοι. Αυτή η αισθητική ισορροπία, σε συνδυασμό με το ότι η Hedvig γνωρίζει καλά ότι οι εποχές που «δεξιοτεχνία» σήμαινε «επίδειξη» έχουν - ευτυχώς - περάσει, εγγυάται ότι και αυτό το άλμπουμ είναι απολαυστικό και καλοστημένο, παρά το ότι είναι instrumental και κιθαριστικό.

Προφανώς, η Hedvig είναι πρωτίστως καλή συνθέτρια. Ξέρει λοιπόν να αφομοιώνει θαυμάσια τις επιρροές της και να γράφει τραγούδια διαφορετικής φιλοσοφίας, κατανέμοντας τα στο άλμπουμ με τρόπο που δεν θα χάνεται το ενδιαφέρον. Τα επτά tracks του "Ding Dong. You're Dead" άλλοτε τείνουν προς το καθαρό rock, άλλοτε προς την jazz κι άλλοτε σε μελωδικότερες και ατμοσφαιρικότερες κατευθύνσεις.

Είναι δύσκολο να μην σκεφτείς τις fusion στιγμές των King Crimson όταν ξεκινάει το "Leo Flash's Return To The Underworld". Αυτό το fuzz της κιθάρας πάντα θα θυμίζει τον Hendrix, το rhythm section θερίζει με το παραδοσιακά τραχύ nordic στυλ του, όταν όμως θα μπει το μελωδικό riff στη μέση, είναι που συστήνεσαι ξανά με τη μαγεία της Mollestad. Αντίστοιχα, το ρυθμικό "All Flights Cancelled" υπενθυμίζει για εκατομμυριοστή φορά ότι καμιά κιθαριστική φλυαρία δεν μπορεί να κερδίσει ένα απλό, όμορφο arpeggio.

Το rock feeling επιμένει σε tracks όπως το "Gimbal" και στο εντελώς ραδιοφωνικό riff του "The Art Of Being John Balkovitch", αν και το μπάσο επιμένει σε χρωματικές κλίμακες. Η καθαρή jazz μοιάζει να ορίζει το "Magic Moshroom", σύνθεση πάντως που φαντάζει κάπως συμπληρωματική. Από την άλλη, όταν το trio μπαίνει σε ατμοσφαιρική διάθεση, είναι αχτύπητο. Στο καταπληκτικό ομώνυμο, το κοντραμπάσο σιγοντάρει τις ψυχεδελικές μελωδίες της κιθάρας ενώ το "Four Candles", παρά τα ελαφρώς αυτοσχεδιαστικά του στοιχεία, δεν παύει να είναι μια υπέροχη μπαλάντα.

Δεν χρειάζεται να αναλυθεί και πολύ η εκτελεστική και συνθετική ποιότητα αυτού του trio, όσοι γνωρίζουν το roster και το επίπεδο της Rune Grammofon, καταλαβαίνουν περί τίνος πρόκειται. Για να το πάω όμως λίγο παραπέρα, να καταθέσω ξανά την άποψη ότι η Hedvig Mollestad είναι από τις πιο ουσιαστικές και ξεχωριστές guitar heroes στον rock κόσμο. Το ταλέντο και το στυλ της τη φέρνουν, στη συνείδηση μου, ανάμεσα στις κορυφές της ποιοτικής rock κιθαριστικής μουσικής. Το "Ding Dong. You're Dead" συντηρεί με άνεση αυτήν την άποψη, χωρίς να προσθέτει ή να αφαιρεί τίποτα απ' όσα ήδη ξέραμε για αυτήν τη μοναδική νορβηγίδα καλλιτέχνιδα. Για όσους αγαπούν τη rock κιθαριστική δεξιοτεχνία, την jazz και την «αλητεία» του νορβηγικού prog, το άλμπουμ θα είναι εγγύηση.

Spotify