Headspace

I Am Anonymous

Inside Out (2012)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 23/05/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Ήταν αναμενόμενο, αργά ή γρήγορα, η ακμάζουσα progressive σκηνή της Μεγάλης Βρετανίας να μας δώσει ένα συγκρότημα όπως οι Headspace. Όσοι παρακολουθούν τη σκηνή γνωρίζουν πως η δημιουργικότητα χτυπάει κόκκινο, υπάρχουν συνεργασίες μουσικών και συνέργιες που έχουν ωφελήσει στο μέγιστο όλο το ιδίωμα. Ήρθε λοιπόν η ώρα του Adam Wakeman να δώσει κι αυτός το στίγμα του στο χώρο, μαζεύοντας κάποιους φίλους και δημιουργώντας τους Headspace.

Με όνομα βαρύ σαν ιστορία στο progressive rock, ο υιός του θρυλικού πληκτρά των Yes, Rick Wakeman, πιθανότατα καθοδηγούμενος από τον πατέρα του, παρά τα 37 του χρόνια παρουσιάζει μια μάλλον ισχνή δισκογραφική καριέρα, που εξαντλείται σε προσωπικές δουλειές ή συνεργασίες με τον πατέρα του, που νομίζω πως ο περισσότερος κόσμος αγνοεί. Όμως, παράλληλα αποτελεί πολύ δυνατό χαρτί στην μουσική βιομηχανία, όντας ένας εξαιρετικά καταρτισμένος μουσικός, που έχει στο βιογραφικό του το παράσημο του επί χρόνια πληκτρά του Ozzy Osbourne, όπως επίσης και του πέμπτου μέλους των Black Sabbath επί σκηνής. Ακόμα κι αν η ιστορία του ονόματός του, του άνοιξε κάποιες πόρτες, το ότι έχει καθιερωθεί σημαίνει πως δεν είναι σίγουρα τυχαίος.

Συνοδοιπόροι του στους Headspace είναι ο άσημος κιθαρίστας Pete Rindali, ο πολύπειρος μπασίστας των It Bites (αλλά και του Steve Hackett) Lee Pomeroy, ο συμπαίκτης του Pomeroy σε πολλά project, Richard Brook στα drums και φυσικά μια τεράστια φωνή, όπως αυτή του Damian Wilson (Threshold, Star One, Maiden United) πίσω από το μικρόφωνο. Όλοι μαζί, υπό την καθοδήγηση του Wakeman, ήταν φυσικό επακόλουθο να δημιουργήσουν μουσική ποιοτική και τεχνικά απαιτητική με μόνο παράγοντα υπό αμφισβήτηση την έμπνευση. Από τη στιγμή που δεν στερούνται ούτε αυτής, το "I Am Anonymous" αποτελεί μια από τις καλύτερες progressive metal της χρονιάς που διανύουμε.

Παρόλο που η μουσική της μπάντας παρουσιάζει στοιχεία τόσο από μεγάλες 70s (βρετανικές) progressive rock μπάντες, είναι πιο κοντά ηχητικά στους Dream Theater και γέρνει εν τέλει περισσότερο προς το metal, παρά προς το rock, κάτι στο οποίο συντελεί τόσο ο βαρύς  ήχος στις κιθάρες, όσο οι ενορχηστρώσεις γενικότερα. Οι δε διάρκειες των κομματιών αποδεικνύουν πως οι Headspace δεν είχαν κατά νου να κάνουν εκπτώσεις, αφού εξαιρώντας το τρίλεπτο "Soldier", οι υπόλοιπες συνθέσεις κινούνται μεταξύ των 8 και 15 λεπτών, ενώ η συνολική διάρκεια ξεπερνά τα 70 λεπτά, όπως σχεδόν σε κάθε μεγάλο άλμπουμ του ιδιώματος.

Ως άκουσμα, είναι απαιτητικό ακόμα και για τους μυημένους στον χώρο, αλλά από την πρώτη στιγμή γίνεται αντιληπτό πως υπάρχουν πολλά καλά στοιχεία στο άλμπουμ, τα οποία αναδεικνύονται ακρόαση με την ακρόαση, καθώς ολοένα και περισσότερο αποτυπώνονται οι δομές, οι αλλαγές και οι πολλές μελωδίες στο μυαλό του ακροατή. Ξεχωρίζει η πολύ καλή παραγωγή, το στιβαρό παίξιμο, ο τρόπος με τον οποίο γεμίζει ο Wakeman όλα τα σημεία και η μεστότητα στις ερμηνείες του Damian Wilson. Σκεφτόμενος, δε, ότι οι καλύτερες ερμηνείες του βρίσκονται σε δίσκους που δεν αποτελεί τον μοναδικό τραγουδιστή, εδώ ίσως έχουμε την καλύτερη συνολικά δουλειά του.

Ενδεικτικά, κάποια από τα καλύτερα σημεία του άλμπουμ αποτελούν η ερμηνεία του Wilson στο "Soldier", συνοδευόμενος μόνο από το πιάνο του Wakeman και των ήχο καμπανών, καθώς και η μελωδική γραμμή στην εισαγωγή και το κλείσιμο του φοβερού 15λεπτου "Daddy Fucking Loves You". Τα "Die With A Bullet" και "In Hell's Name" είναι γεμάτα με ενδιαφέρουσες και εμπνευσμένες ιδέες, ενώ στην εισαγωγή του "Invasion" γίνεται φανερή η επιρροή του Steven Wilson και δη των πρόσφατων Porcupine Tree. Όμως η σύνθεση που ξεχωρίζει είναι το εντυπωσιακό "Fall Of America", μια συναισθηματικά φορτισμένη σύνθεση που κορυφώνεται στο τέλος των δέκα λεπτών της διάρκειάς της.

Η ομοιογένεια και η έλλειψη αδιάφορων στιγμών καθιστούν το "I Am Anonymous" έναν δίσκο που απολαμβάνεται καλύτερα στο σύνολό του και θα ικανοποιήσει απόλυτα τους λάτρες του παραδοσιακού progressive metal, όντας εμπνευσμένο, περιπετειώδες και ποιοτικό. Μακάρι αυτή να είναι μόνο η αρχή για τον Wakeman και τους Headspace. Η σφραγίδα της Inside Out στο ιδίωμα είναι για ακόμα μια φορά αλάθητη.
  • SHARE
  • TWEET