Giardini Di Miro

Οι Giardini Di Mirò, αν και δεν έχουν γίνει ποτέ ευρέως γνωστοί στη χώρα μας, αποτελούν εγγύηση για την indie/post rock σκηνή εδώ και αρκετά χρόνια. Από τα μέσα της δεκαετίας του '90 βρίσκουν πάντα τρόπους να μένουν στην επικαιρότητα δείχνοντας τις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες και την όρεξή τους για πειραματισμό. Αν και οι full length κυκλοφορίες τους μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, στη διακριτική καριέρα τους έχουν προσφέρει αναρίθμητα single και EP, συλλογές με remixes και ακυκλοφόρητο υλικό, soundtracks αλλά και συνεργασίες με σημαντικά και ετερόκλητα ονόματα από τον Apparat μέχρι τους Piano Magic.

Τελευταία κυκλοφορία των Ιταλών το "Il Fuoco" που περιείχε μουσική επηρεασμένη από την ομώνυμη ταινία βουβού κινηματογράφου του Giovani Pastrone, ενώ η αναμονή για νέο studio άλμπουμ συνεχιζόταν μετά από το πολύ αξιόλογο "Dividing Opinions" του 2007.

Η γειτονική Ιταλία δεν φημίζεται για την ανεξάρτητη σκηνή της, με μοναδικούς διασωθέντες τους Vanessa Van Basten και τους Port Royal. Ανάμεσα τους και οι Giardini Di Mirò, επιστρέφουν φέτος με το "Good Luck".

Από την αρχή της καριέρας τους, οι Ιταλοί έδειχναν διάθεση να συνθέτουν πιο «φυσιολογικά» τραγούδια μικρής διάρκειας, αποφεύγοντας τις μακροσκελείς συνθέσεις χωρίς φωνητικά. Παρ' όλα αυτά οι post rock βάσεις, επηρεασμένες κυρίως από τους Mogwai, υπήρχαν ανέκαθεν και συνεχίζουν και σε αυτή την κυκλοφορία τους. Όσο περνούν τα χρόνια, τόσο οι Giardini γίνονται πιο ευκολοάκουστοι χωρίς όμως να χάνουν στο ελάχιστο την ποιότητά τους.

Το μοναδικό πρόβλημα σε αυτό τον δίσκο είναι η κάπως «περίεργη» ακολουθία των κομματιών. Από το εναρκτήριο "Memories" που θα σας θυμίσει πρόσφατους Anathema συνεχίζουμε απότομα με το πιο post "Spurious Love" και ακόμα πιο απότομα με το indie rock "Ride". To ίδιο συναίσθημα κυριαρχεί και στον υπόλοιπο δίσκο αφού το ύφος των συνθέσεων διαφερεί χαρακτηριστικά κάνοντας τον ακροατή να νοιώθει ότι κάτι «δεν κολλάει».

Το θετικό στην όλη υπόθεση είναι ότι όλα ανεξαιρέτως τα κομμάτια είναι αξιόλογα στο δικό τους μουσικό στυλ, είτε είναι post, είτε πιο alternative rock, είτε πιο μπαλαντοειδή όπως το μαγευτικό "There Is A Place" με τη συμμετοχή της Sara Lov των Devics. H θεσπέσια φωνή της ταιριάζει απόλυτα με τις μελωδίες των Giardini και προσωπικά θα χαρώ ιδιαίτερα αν συνεργαστούν ξανά στο μέλλον. H Sara Lov δεν αποτελεί όμως την μοναδική θηλυκή συμμετοχή στον δίσκο, αφού στο "Rome" συμμετέχει η Ιταλίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός Angela Baraldi.

Το ζητούμενο στους Giardini Di Mirò ήταν ανέκαθεν η μελωδία και αυτό το πετυχαίνουν με το παραπάνω στο φετινό τους "Good Luck". 'Οσοι αρκούνται σε αυτό και δεν αναζητούν μεγαλεπίβολες συνθέσεις με βαρύγδουπους τίτλους θα βρουν αυτό που επιιθυμούν στον δίσκο αυτό.