Zebu

Reek Of The Parvenu

Self Released (2021)
Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 08/03/2021
Τρομερά ενδιαφέρουσα νέα είσοδος στην εγχώρια metal σκηνή, με μια δουλειά γεμάτη όμορφα αναδυόμενες αρετές και προσεκτικές υποσχέσεις
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ήρθε λοιπόν η στιγμή για τους Αθηναίους Zebu να κυκλοφορήσουν το πρώτο τους full length, έπειτα από το "At The Delta Of Venus" EP του 2015 κι ένα split single με τους Dead Elephant. Το κουαρτέτο πέρασε έξι χρόνια ετοιμάζοντας το "Reek Of The Parvenu" κι είναι δεδομένο ότι υπήρξε από την πλευρά μας ενδιαφέρον και περιέργεια για το τί μπορούν να καταφέρουν, όπως αναρωτιόμασταν εξάλλου και στην παρουσίαση του EP.

Δεν χρειάζονται παρά μερικά δευτερόλεπτα από το εναρκτήριο "The Setting Dust" για να καταλάβεις ότι η μπάντα έχει όρεξη να σηκώσει σκόνη και να παρουσιάσει κάτι καλοφτιαγμένο και σωστά σκηνοθετημένο. Το δυνατότερο χαρτί τους είναι η ικανότητα τους να αναμιγνύουν διάφορες αναφορές και heavy τάσεις των τελευταίων τριών δεκαετιών, σε ένα ιδιαίτερα συμπαγές songwriting.

Εκ πρώτης όψεως, οι Zebu είναι ένα γκρουπ που, κάπως, κινείται σε ένα υβρίδιο ανάμεσα στο crossover/metalcore και το sludge. Η πρώτη εντύπωση από τα ευθεία, ειλικρινή riffs και τα βραχνά φωνητικά έχει κάτι από κλασικό νεοϋορκέζικο crossover και ηχητικές αναθυμιάσεις που, προσωπικά, μου έφεραν στο νου κάτι από Grip Inc και Kreator εποχής "Outcast". Άμεσα όμως, το "Shattered Mentality" με την ελαφρώς παραδοσιακή εισαγωγική του μελωδία, ισχυροποιεί την υποψία ότι η μπάντα έχει ευρύτερη, από τη αρχική εντύπωση, γκάμα επιρροών. Αργότερα, το "The Skin I Wear" θα επαναφέρει επιτυχημένα το traditional στοιχείο, σε ένα από τα ωραιότερα τραγούδια του άλμπουμ. Νιώθω επίσης πως η σκιά των Tool και των 90s Metallica έρπει συχνά κάτω από τα έντεκα tracks.

Όσο προχωράει το "Reek Of The Parvenu", καταδύεται σταδιακά σε πιο αργά tempo και κομμάτια που στοχεύουν ισόποσα στο heaviness, τη δύναμη, ενίοτε και την ατμόσφαιρα. Διατηρώντας φαινομενικά απλές φόρμες, όλα τα tracks είναι σαφέστατα και άμεσα κατανοητά. Δεν υπάρχουν γρίφοι εδώ. Παρά όμως αυτή την απλότητα, οι Zebu καταφέρνουν κάπως να φυλάνε έξυπνες ανατροπές μέσα στα τραγούδια τους, διατηρώντας το ενδιαφέρον αμείωτο. Κι όσο σκάνε κομματάρες όπως το "Burden", το "Our Shame" ή το "Keys To The Gutter", συνειδητοποιείς ότι, ενώ ξεκίνησε σαν outsider, το άλμπουμ εξελίσσεται σε φαβορί.

Το υλικό που παρουσιάζουν τελικά οι Zebu έχει ως κύριο ατού το έξυπνο songwriting, τις πλούσιες επιρροές και την ανόθευτη ενέργεια του - δεν έχω αμφιβολία ότι στα live έχουν τις ικανότητες να παίρνουν κεφάλια. Η όλη DIY φιλοσοφία, ο «επιθετικός» στίχος και η Baroness αισθητική είναι στοιχεία που ενδυναμώνουν το αποτέλεσμα και χτίζουν πέτρα-πέτρα ένα ωραιότατο και πολλά υποσχόμενο band profile.

Χωρίς να έχω κανένα παράπονο, εντοπίζω δύο στοιχεία που μπορούν να τους απογειώσουν περαιτέρω, τώρα που απέδειξαν ότι κατέχουν άνετα τα βασικά: λίγος μεγαλύτερος πλουραλισμός στα φωνητικά και λίγο μεγαλύτερη άποψη στην παραγωγή. Ειδικά το δεύτερο είναι ο τομέας στον οποίο μπορούν να απελευθερώσουν πολλή περισσότερη ταυτότητα και τόλμη. Ο ήχος του "Reek Of The Parvenu" είναι πεντακάθαρος και ολόσωστος. Θα τους ζητούσα να τον κάνουν πιο επικίνδυνο! Μοιάζουν να είναι μπάντα που πρέπει να επιδιώξει την επικινδυνότητα και όχι τη γυαλάδα.

Το πρώτο βήμα κρίνεται ως εξόχως πετυχημένο και το ντεμπούτο των Zebu αποτελεί μια πολύ αξιόλογη νέα είσοδο στα εγχώρια metal τεκταινόμενα - εύχομαι αυτή η παγκόσμια κατάρα να σπάσει σύντομα, δίνοντας τους την ευκαιρία να υποστηρίξουν τη δουλειά τους και με τα κατάλληλα live. Ως να γίνουν αυτά, το "Reek Of The Parvenu" είναι ένα άκρως ικανοποιητικό άλμπουμ που αφήνει τα δεδομένα ανοιχτά: θα γίνουν μια γερή underground αξία ή θα στοχεύσουν και ακόμα παραπάνω; Η ιστορία αυτή μπορεί να έχει ζουμί!

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET