Eternal Storm

Come The Tide

Transcending Obscurity (2019)
Από τον Άλκη Κοροβέση, 27/01/2020
Ίσως ο καλύτερος melodeath δίσκος του '19
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Άργησαν αλλά τα κατάφεραν τελικά οι Ισπανοί να βγάλουν το ντεμπούτο τους. Μετά από 10 χρόνια, ένα EP και ένα split, ήρθε η ώρα για την πρώτη ολοκληρωμένη κυκλοφορία τους. Έτσι, λοιπόν, με το ομώνυμο πρώτο άλμπουμ τους, καταφέρνουν να ταράξουν τα νερά της μελωδικής death μεταλ σκηνής, κυκλοφορώντας έναν από τους καλύτερους δίσκους του 2019 για το είδος.

Αρχικά το "Come The Tide" προοριζόταν να έχει μια εξέχουσα θέση στις underground κυκλοφορίες της χρονιάς, ωστόσο κατάφερε με την ποιότητά του να αναχθεί σε ένα από τα σημαίνοντα melodic death metal άλμπουμ του 2019, και δικαίως.

Οι Ισπανοί μπορεί μεν να ανήκουν ξεκάθαρα στην melo-death σκηνή, ωστόσο δεν εγκλωβίζονται σε αυτήν. Τρανή απόδειξη αυτού οι μακροσκελείς συνθέσεις τους, μακριά από ό,τι μας έχουν συνηθίσει μπάντες όπως οι At The Gates, οι Dark Tranquillity, και οι In Flames - τοτέμ του είδους. Τους Eternal Storm θα τους τοποθετήσω πιο κοντά σε συγκροτήματα τύπου Be’lakor και Ne Obliviscaris όσον αφορά τη δομή και τους Wolfheart ηχητικά. Πάντα η ραχοκοκαλιά τους είναι το σκανδιναβικό μελωδικό death metal, και το διανθίζουν με (ελάχιστα) καθαρά φωνητικά, σαξόφωνο ("Through The Wall Of Light Pt2") αλλά και αρκετούς Opeth-ισμούς των death metal χρόνων.

Η διαδρομή που εκτελούν μουσικά οι Eternal Storm από την έναρξη του "Through The Wall Of Light Pt1" μέχρι το 678ο δευτερόλεπτο του "Embracing Waves" δεν είναι ένα κακοτράχαλο, σκοτεινό μονοπάτι. Πολλοί το έχουν διαβεί τα τελευταία χρόνια, επιχειρώντας μια αναβίωση του είδους, ελάχιστοι κατάφεραν να μην φάνε τα μούτρα τους. Ε, οι Ισπανοί ανήκουν σε αυτές τις εξαιρέσεις και μάλιστα είναι από τους λίγους που προσφέρουν αρκετά και θα το πράξουν και στο μέλλον κατά πάσα πιθανότητα.

Αν εξαιρέσουμε λίγο την μέτρια παραγωγή - που φαίνεται πιο πολύ στα τύμπανα - δεν μπορώ να βρω κάτι το αρνητικό στον δίσκο. Διάχυτη έμπνευση, μπόλικες μελωδίες, τραχύτητα με το απαραίτητο «τούπα-τούπα» αλλά και μια μελαγχολία συνυφασμένη με πιο φινλανδικά ακούσματα, όλα συνυπάρχουν άρρηκτα στο “Come The Tide”.  Αρκεί να πατήσεις το play για να τα ανακαλύψεις.

Bandcamp

 
  • SHARE
  • TWEET