Δ (Alt-J)

Εδώ έχουμε ντεμπούτο μιας μπάντας που πρόκειται να απασχολήσει ιδιαίτερα το indie ακροατήριο τα χρόνια που έρχονται, οπότε ας κάνουμε τις απαραίτητες συστάσεις. Τους Δ θα τους πετύχετε ουκ ολίγες φορές να αναφέρονται ως Alt-J, από τη συντόμευση που έχουν οι Mac υπολογιστές για το ελληνικό γράμμα Δ. Επέλεξαν την εν λόγω ονομασία επειδή «στις μαθηματικές εξισώσεις το Δ υποδηλώνει μεταβολή». Geeks ή hipsters, εσείς αποφασίζετε. Ωστόσο, οι Δ με το ντεμπούτο τους, "An Awesome Wave", και την ανάλογη προώθηση (βρετανική μπάντα γαρ) κατέληξαν να είναι ένα από τα πιο καυτά ονόματα στην indie σκηνή αυτή τη στιγμή, με υποψηφιότητα ακόμη και για τα σημαντικότατα Mercury Prize Awards για το 2012, έχοντας μάλιστα αρκετές πιθανότητες να τα κατακτήσουν*.

Τα αξίζουν όλα αυτά; Ναι. Δεν είναι οι νέοι Fleet Foxes, ούτε οι νέοι Bon Iver, ούτε καν οι νέοι Girls. Απέχουν κάμποσο από αυτά τα standards. Δεν έχουν άμεσα αναγνωρίσιμη ηχητική ταυτότητα. Ακολουθούν τα σημάδια των καιρών και μας παρουσιάζουν καλοσυνάτη indie pop με λίγη electronica από 'δω, λίγη folk από κει, λίγη instrumental hip hop (για να 'μαστε και στη μόδα) παραπέρα. Όλα αυτά, ωστόσο, άκρως δουλεμένα, με όμορφες μελωδίες, ταιριαστές παλ ατμόσφαιρες και επικίνδυνα εθιστικές συνθέσεις στο σύνολό τους. Τα 40 λεπτά του δίσκου, με την εισαγωγή του και τα τρία ιντερλούδια περνάνε εν ριπή οφθαλμού δίχως να το αντιληφθείς - και αν είσαι λάτρης του ανώδυνου indie, το repeat ελλοχεύει στη γωνία.

Το "An Awesome Wave" είναι ένας εξαιρετικά ευχάριστος στην ακρόαση δίσκος που συνοψίζεται στο χαμογελαστό και κολλητικό single του, "Breezeblocks", του οποίου το επιτηδευμένα παράταιρο βίντεοκλιπ μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ. Όλες οι συνθέσεις διατηρούν ένα επίπεδο άφοβα υψηλότερο από τη βάση, με τα "Tesselate" και "Taro" να ξεχωρίζουν. Το κουαρτέτο από το Cambridge αποδεικνύεται ιδιαίτερα ταλαντούχο στις ενορχηστρώσεις, οι οποίες μετά τις όμορφες μελωδίες, αποτελούν το δυνατότερο σημείο της κυκλοφορίας. Τα φωνητικά του Joe Newman, καλώς ή κακώς, απευθύνονται αποκλειστικά σε ένα συγκεκριμένο ακροατήριο, όπως σε συγκεκριμένο ακροατήριο απευθύνονται οι Δ, εξαιτίας της επιλογής τους να αφήσουν στην άκρη ηλεκτρισμένες κιθάρες ή απόπειρες για progressive pop ψυχεδελικές ψαγμενιές που ενδεχομένως να έδιναν Το Άλλοθι. Ορισμένες φορές θα πέσουν στην λούμπα του προβλέψιμα γλυκανάλατου (βλέπε "Matilda"), τις περισσότερες φορές όμως θα την προσπεράσουν με περισσή χάρη. Πέραν των όμορφων ακροάσεων που θα συνεχίσει να μας χαρίζει το "An Awesome Wave", αναμένουμε ακόμα δυνατότερα πράγματα στο μέλλον από μια μπάντα που δείχνει να το κατέχει το αντικείμενό της.

*Τελικά, μέχρι να δημοσιευτεί το παρόν κείμενο, το κατέκτησαν.