Koritni

Τέταρτος δίσκος για τους Αυστραλούς με το περίεργο όνομα και η αμαξοστοιχία συνεχίζει να κινείται πάνω στις rock ράγες που πριν πολλά χρόνια έστρωσαν οι σπουδαίοι συμπατριώτες τους. Στίχοι για party, γυναίκες και ποτό προερχόμενο από την αχανή Αυστραλιανή ενδοχώρα και μουσικές που κοιτάνε πέρα από τον Ειρηνικό και προς Αμερική μεριά.

Τη μίξη του δίσκου έχει επιμεληθεί ο Kevin Shirley (Iron Maiden, Bonamassa, Aerosmith) και το αποτέλεσμα είναι ένας πεντακάθαρος ήχος, πειραγμένος όσο χρειάζεται ώστε να μην τον χαρακτηρίσεις υπερβολικά γυαλισμένο. Το στυλ που θέλουν να υπηρετήσουν έχει στηριχτεί πάνω στο καταπληκτικό και σφιχτό rhythm section που ακούμε στον δίσκο, καθιστώντας έτσι τους  Koritni μια μπάντα που βασίζεται κυρίως στον ρυθμό, και που χτίζει τα τραγούδια γύρω από αυτόν, κάτι που θα βγάλει γούστα σε τύπους που γουστάρουν τέτοιου είδους συγκροτήματα. (π.χ. AC/DC).

Η φωνή του Lex Koritni κολλάει γάντι στο μείγμα hard rock με southern στοιχεία που παίζουν οι Αυστραλοί και το "Night Goes On For Days" μου φέρνει στο μυαλό μπάντες όπως οι The Temperance Movement, Airbourne και Blackberry Smoke. Τα up-tempo κομμάτια ροκάρουν πιο πολύ με λιγότερα southern στοιχεία, τα οποία όμως πυκνώνουν στις ήρεμες και περισσότερο ακουστικές στιγμές.

Τα "Horns" και "Rock 'N' Roll Ain't No Crime" είναι δυο rock δυναμίτες με ωραίο ρυθμό και γηπεδικά ρεφρέν για sing-along και θα σε συνοδεύσουν ιδανικά στην βραδινή σου έξοδο στο μπαρ. Με πιο southern καταστάσεις θα έρθει αντιμέτωπος ο ακροατής στα "Carousel" και "Woman In Love" με τις φόρα παρτίδα ακουστικές τους κιθάρες και τις ωραίες ερμηνείες από τον Lex . Αξιομνημόνευτη στιγμή θα αποτελέσει και το "Water Of Life" το οποίο προφανώς μιλάει για το ουίσκι, ενώ πίσω από τα τύμπανα θα βρούμε τον John Coghlan των Status Quo και σου βγάζει μια βλαχοαμερικανίλα είναι η αλήθεια (με την καλή έννοια).

Το "Night Goes On For Days" έχει όλα τα συστατικά για να σε κάνει να το συμπαθήσεις. Έχει τις δυναμικές του στιγμές, έχει και σημεία να αράξεις στην πολυθρόνα σου να πιεις το ποτό σου και το μόνο ίσως πρόβλημα να είναι τελικά η παραγωγή η οποία το κάνει να ακούγεται κάπως μονόπατο από την αρχή μέχρι το τέλος. Κατά τα λοιπά όμως... μια χαρά hard rock δίσκος για τους φίλους του είδους με κάμποσα εν δυνάμει χιτάκια.