Crown Of Thorns

Οι Crown Of Thorns δίκαια κατά τη γνώμη μου συγκαταλέγονται στις καλύτερες μπάντες του ευρύτερου μελωδικού ήχου, παρόλο που δεν έχουν γίνει ποτέ το μεγάλο όνομα βάσει πωλήσεων. Είναι το πνευματικό παιδί του τραγουδιστή Jean Beauvoir, ο οποίος όντας αρκετά χρόνια στο χώρο, έχει συνεργαστεί με μερικούς από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Στο βιογραφικό του έχει συμμετοχές στους Plasmatics, το group της Wendy O. Williams (της γνωστής φίλης του θείου Lemmy) και τους Voodoo X αλλά και συνεργασίες με τους Little Steven, Prince, Michael Jackson και Doro.

Εν έτει 2008, μετά από πολλά χρόνια εμπειριών και 6 χρόνια μετά την προηγούμενη δουλειά τους, "Karma", οι Crown Of Thorns αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν τη νέα τους προσπάθεια με τίτλο "Faith", ένας τίτλος ίσως όχι τυχαίος, αφού φαίνεται μέσα από τις νέες συνθέσεις που μας προσφέρουν ότι έχουν πολλή πίστη στον εαυτό τους και σε αυτό που κάνουν. Μην περιμένετε να βρείτε πολλά ηλεκτρικά στοιχεία, δυνατά drums, υπερηχητικά solos που διαρκούν στη νέα τους δουλειά. Εννοείται ότι όλα τα τραγούδια έχουν όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν μια κυκλοφορία μελωδικού hard rock, απλά δεν προσεγγίζουν -λόγω όγκου συνθέσεων- metal καταβολές όπως άλλοι συνάδελφοι του χώρου τους.

Ο Beauvoir, χωρίς πια το μαλλί σε στυλ μοϊκανού που είχε για χρόνια, και οι Crown Of Thorns έχουν γίνει γνωστοί και αρεστοί, κατά τη γνώμη μου, όχι για τη δύναμη και τον τσαμπουκά που εκπέμπουν τα τραγούδια τους, αλλά για το feeling και τα δυνατά συναισθήματα που προκύπτουν στο άκουσμα των κομματιών τους. Όλες οι συνθέσεις κινούνται ηχητικά σε aor / melodic μονοπάτια, κάτι αρκετά κατανοητό και αναμενόμενο από τέτοιους καλλιτέχνες. Το μεγάλο συν στις συνθέσεις τους είναι το ότι όλες σου προσφέρουν μια μουσική ξεκούραση και ευμάρεια. Χαίρεσαι να ακούς όλο το δίσκο μονομιάς, αφού τα τραγούδια εναλλάσσονται πολύ ωραία το ένα με το άλλο. Κλείνοντας τα μάτια μπορείς να χαλαρώσεις και να θέσεις εαυτόν σε μια νιρβάνα.

Τα τραγούδια ως επί το πλείστον είναι σε mid tempo φόρμουλες, κάτι που τουλάχιστον εμένα δεν κούρασε καθόλου, αλλά πλήρως «λουσμένα» σε μαγευτικές μελωδίες που θέλοντας και μη σε γεμίζουν μουσικά. Επίσης μεγάλο συν είναι το πώς ακούγονται τα τραγούδια, αφού ο Jean Beauvoir, που έχει αναλάβει την παραγωγή, ξέροντας το ύφος των συνθέσεων του group του έχει δώσει μια καθαρότητα στον ήχο των κομματιών, κάνοντας τα να βγαίνουν με μοναδικό τρόπο από τα ηχεία, προς τέρψιν του ακροατή.

Οι Crown Of Thorns με αυτό το δίσκο δείχνουν περίτρανα πως όταν κάποιος θέλει, δημιουργεί albums που αξίζει να ακουστούν και αν μη τι άλλο κρατάει το όνομα του «ζεστό» στο κοινό. Το αν θα ξεχωρίσουν θα το δείξει ο χρόνος, αφού οι κυκλοφορίες τέτοιου ύφους ξεφυτρώνουν πια σαν μανιτάρια. Ο κόσμος θα είναι αυτός που θα τους αγκαλιάσει ή όχι. Σίγουρα όμως αξίζουν της προσοχής μας και λόγω παλαιότητας αλλά και λόγω ποιότητας συνθέσεων. Au revoir λοιπόν Mr Beauvoir και ευχαριστούμε για το album σας...