Converge

Axe To Fall

Epitaph Records (2009)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 01/12/2009
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Πέρσι είχα διαβάσει στο Rolling Stone ότι οι Meshuggah είναι ανάμεσα στις 5 πιο ακραίες και heavy μπάντες όλων των εποχών! Δεν διαφωνώ, αλλά άμα το περιοδικό θεωρεί τους προαναφερθέντες δυνατούς, τότε τι πρέπει να πούμε για τους Converge;  Είναι σαφές και πολύ απλό, οι Converge είναι μια μπάντα που έχει διαμορφώσει τον σκληροπυρηνικό metal ήχο. Αδιάψευστο γεγονός, το οποίο σίγουρα το παραδέχονται και άνθρωποι που δεν συμπαθούν το συγκρότημα. Προσωπικά τους συγκαταλέγω στις μπάντες που δημιούργησαν τα ακραία είδη στο metal και επηρέασαν άπαντες τριγύρω από το metalcore, το deathcore και γενικότερα το ακραίο metal ή όπως αλλιώς θέλει να το ονομάσει ο καθένας, ήχο.

Όταν ακούω το όνομα Converge και μετά την είδηση «νέος δίσκος» νιώθω κάπως παράξενα, εξιτάρομαι και ενθουσιάζομαι. Πώς να μην γίνεται βέβαια αυτό όταν έχουν κυκλοφορήσει διαμάντια όπως τα "Jane Doe” το 2001, "You Fail Me" το 2004 και το απίστευτο, ανυπέρβλητο, παρανοϊκό και άφταστο "No Heroes" το 2006. Ήδη χαρακτήρισα τον προηγούμενο δίσκο τους ως άφταστο, αλλά μάλλον αυτός ο χαρακτηρισμός σιγά σιγά μπορεί να απαλειφθεί και να δώσει τόπο στο φετινό "Axe To Fall". Άλλη μια φορά το album ηχογραφήθηκε από την μεγαλοφυΐα που ακούει στο όνομα Kurt Ballou (κιθαρίστα της μπάντας), του οποίου το στούντιο God City Recording Studios έχει γίνει η Μέκκα για ακραία συγκροτήματα όπως οι  Trap Them, οι Genghis Tron, οι Torche και οι Buried Inside. Κάπου εδώ να αναφέρω και τις πολλές και σημαντικότατες συμμετοχές που ακούμε σ’ αυτό το album. Θα τα καταγράψω απλά ονομαστικά, μιας και τα ονόματα τους και τα συγκροτήματα που παίζουν τα λένε όλα: Steve Von Till (Neurosis), Mookie Singerman (Genghis Tron), Steve Brodsky, Adam McGrath και J.R. Connors (Cave In), Uffe Cederlund (Disfear, Entombed)και John Pettibone (The Vows, Himsa).  

Όσον αφορά τον ήχο και την μουσική στην νέα τους κυκλοφορία πρέπει μόνο να προειδοποιήσω ότι αν ήταν εκπομπή στην τηλεόραση η φράση «απαραίτητη η γονική συναίνεση» δεν θα ήταν αρκετή. Ο δίσκος είναι ακατάλληλος. Είναι φονικός. Μετά από λίγες ακροάσεις πρέπει απλά να υπάρχει κάποιος δίπλα να μαζέψει τα υπολείμματα σας. Ή μάλλον κάποιος που θα μαζέψει τα καλύτερα κομμάτια από το κρανίο σας, που θα έχουν διαλυθεί και σκορπιστεί βίαια  τριγύρω. Αυτό το μπλέξιμο του punk και του ακραίου metal, η hardcore μίξη μοντέρνων ήχων και παλιομοδίτικων συνταγών και η εύκολη απόδοση ακόμα και sludge, ή post-hardcore συνθέσεων, γαρνιρισμένα με τεχνικά mathcore και math metal μπαχαρικά, παρουσιάζουν ένα πιάτο μυρωδάτο, αχνιστό, όμορφο παρουσιαστικά και εκρηκτικό γευστικά! Απλά γευτείτε το και θα κάνετε ένα τεράστιο metal δώρο στον εαυτό σας. Οι συνθέσεις είναι πανέξυπνες, τα φωνητικά είναι από άλλο πλανήτη και η ομορφιά του ακραίου βρίσκει εδώ έναν εύστοχο ορισμό. 11 κομμάτια που σπάνε κοκάλα και 2 φονικές μπαλάντες στο κλείσιμο του δίσκου για να λιώσουν ότι δεν έχει διαλυθεί νωρίτερα. Σίγουρα στις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς.

  • SHARE
  • TWEET