Coldbones

The Cataclysm

Dunk! (2020)
Από τον Αντώνη Μαρίνη, 28/05/2020
Ένα οργανικό rock soundtrack για την Αποκάλυψη
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης, αλλά κι ένα από τα βασικά θεμέλια του ύφους που έχει καθιερωθεί να λέγεται post-rock, οπότε ας ξεκινήσουμε κάπως έτσι. Δεν είναι ό,τι ευκολότερο για ένα νέο όνομα να κινείται στα μονοπάτια που άνοιξαν κάποιες δεκαετίες πίσω μπάντες όπως οι Mogwai και οι Godspeed You! Black Emperor. Οι καινοτομίες είναι πλέον σχεδόν ακατόρθωτες. Για εμπορικότητα δεν χωράει λόγος. Οι Coldbones στέκονται ακριβώς εκεί, και δεν τα πάνε άσχημα. Δεν έχουν τις πιασάρικες (περίπου) στιγμές των πρώτων, ούτε τα μεγαλεπήβολα στησίματα των δεύτερων. Έχουν όμως αρκετή φρεσκάδα και κέφι.

Η προσέγγιση του σχήματος από το Μεγάλο Νησί είναι όσο πρέπει προσγειωμένη. Ακριβώς όπως στο ντεμπούτο τους, η ραχοκοκαλιά του αλάνθαστου τρίπτυχου κιθάρα-μπάσο-ντραμς έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Τα πλήκτρα μένουν σε συνοδευτικό ρόλο. Οι συνθέσεις είναι προσεκτικά φτιαγμένες και η λιτότητά τους προσθέτει αρκετούς πόντους στο αποτέλεσμα. Δεν είναι τυχαίο ότι στα δέκα κομμάτια δεν υπάρχει ούτε ένα που να ξεπερνά τα έξι λεπτά. Η καλησπέρα με τα "The Flooding Of The Earth" και "Collapse" είναι ό,τι πρέπει για να στήσει το κλίμα. Μέσα στα εννιά λεπτά τους περιέχεται όλη η ουσία αυτών που θα ακολουθήσουν.

Η ατμόσφαιρα έχει μία απολύτως καλοδεχούμενη δροσιά. Τα πετάλια και τα ρυθμικά φέρνουν στο νου τους μεγάλους του είδους, χωρίς να μοιάζουν με φθηνή απομίμηση. Οι ταχύτητες ποτέ δεν πέφτουν πραγματικά. Οι εναλλαγές βγάζουν φυσικότητα. Στα ξεσπάσματα η ένταση ανεβαίνει, χωρίς να δημιουργεί walls of sound. Η εναλλακτική χροιά που υπάρχει από το πρώτο fade in ως το τελευταίο χτύπημα δίνει μια ιδιαίτερη νότα στο σύνολο. Από το ευθύ "Tide", στο γκρίζο "The Burning Of The Earth" κι από εκεί στο απλοϊκά πανέμορφο "Hinterlands", τα σαράντα πέντε λεπτά του δίσκου κυλούν χωρίς εκπλήξεις, αλλά και χωρίς χτυπητές αδυναμίες.

Σε σύγκριση με τον προκάτοχό του, η δεύτερη δουλειά των Coldbones πάει ένα βήμα μπροστά. Είναι κομμένο και ραμμένο για να μιλήσει σε συγκεκριμένο κοινό, χωρίς απαραίτητα να αποκλείει κόσμο που δεν έχει ψαχτεί στον ταξιδιάρικο μικρόκοσμο του post ήχου. Από το εξώφυλλο που είναι για να το χαζεύεις με τις ώρες, μέχρι την υπέροχα μινιμαλιστική παραγωγή, τα πάντα στο "The Cataclysm" είναι προσεγμένα. Όσοι θυμηθήκατε τα παλιά με την επιστροφή των Caspian, όσοι ανακαλύψατε το εξαιρετικό ντεμπούτο των Barrens, γενικά όσοι αγαπάτε τον οργανικό rock ήχο και τα έντονα ηχοχρώματα, προχωρήστε χωρίς δεύτερη σκέψη.

  • SHARE
  • TWEET