Century

Προφανώς στις μέρες μας είναι πάρα πολλά τα συγκροτήματα που έχουν μεγάλη διάθεση να παίξουν παλιό, καλό heavy metal, χωρίς καμία διάθεση για νεωτερισμούς και πρωτοτυπίες. Το μεγάλο ερωτηματικό είναι πόσο καλά μπορούν να τα καταφέρουν, κυρίως σε καλλιτεχνικούς, και δευτερευόντως σε εμπορικούς όρους.

Όσον αφορά το εμπορικό κομμάτι, το ζήτημα είμαι μεγάλο και δεν μπορεί να δοθεί μια μονοσήμαντη απάντηση. Ας δεχτούμε ότι ένα πρώτο βήμα είναι μια σχετική επιτυχία στο underground κύκλωμα, και μετά βλέπουμε. Το πώς αξιολογεί ο εκάστοτε ακροατής το εκάστοτε συγκρότημα έναντι άλλων είναι ένας συνδυασμός προσωπικού γούστου και κριτηρίων, και βεβαίως η ταύτιση θετικών απόψεων αποτελεί το ζητούμενο σε επόμενη φάση. 

Σε αυτό το σημείο θα προσπαθήσω να πείσω γιατί οι Century ξεχωρίζουν σε ένα βαθμό από τη πληθώρα των συγκροτημάτων που επιλέγουν να παίξουν παλαιάς σχολής heavy metal. Ή μήπως να πω απλά ότι το ολοκληρωμένο ντεμπούτο των Σουηδών θα μπορούσε να ανταγωνιστεί στα ίσια ή και να ξεπεράσει σε καλλιτεχνική αξία, αρκετά άλμπουμ σχετικά άγνωστων ή λιγότερο γνωστών συγκροτημάτων στο ευρύτερο κοινό, που κυκλoφόρησαν την δεκαετία του '80 και με τα χρόνια απέκτησαν κάποιο cult status.

Τον βασικό πυρήνα των Century αποτελούν ο ντράμερ Leo Ekström Sollenmo, με θητεία στους Lethal Steel κι ένα άλμπουμ με τους Temisto, και ο κιθαρίστας και τραγουδιστής Staffan Tengnér. Οι δύο τους συνεργάζονται και στους speed metallers Tøronto, ενώ για τις ανάγκες των ζωντανών εμφανίσεων το σχήμα συμπληρώνουν δύο ακόμη μουσικοί σε μπάσο και κιθάρα. Στην δισκογραφία τους καταγράφονται το "Demo MMXX", δύο single πέρυσι, το "The Conquest Of Time" και το προ μηνός split επτάιντσο με τους Tyrann.

Απολαμβάνω πραγματικά τις ανεβασμένες ταχύτητες σε ιδιώματα όπου η ταχύτητα δεν αποτελεί το βασικό χαρακτηριστικό, οπότε οι υψηλές ως επί το πλείστον ταχύτητες των Century εντός των αυστηρών, old school heavy metal πλαισίων δίνουν τον τόνο για ένα εξαιρετικό συνολικό αποτέλεσμα. Από την άλλη, αξιοθαύμαστη είναι η ισορροπία μεταξύ τεχνικής και ουσίας ή αμεσότητας. Μιλώντας για αμεσότητα, οι πιασάρικες φωνητικές γραμμές είναι ένα ταλέντο σε μεγάλο βαθμό απροσδιόριστο, στα αυτιά μου πάντως οι Σουηδοί φαίνεται να κατέχουν καλά αυτή την εν πολλοίς λησμονημένη τέχνη.

Ενδιαφέρουσα είναι και η φωνητική προσέγγιση του Tengnér, θυμίζοντας κάπως τον Brendan Radigan στους Sumerlands ή τον Jason Tarpey των Eternal Champion. Αν υπάρχει ένα συγκρότημα του παρελθόντος που να έρχεται πρώτα στο νου κατά την ακρόαση του "The Conquest Of Time" αυτοί είναι οι παλιοί και καλοί Heavy Load, με βασικό κριτήριο την αντίθεση μεταξύ της πιο μελωδικής φωνητικής προσέγγισης και της μονολιθικότητας σε σύνθεση και εκτέλεση.

Κατά τα άλλα, η παράδοση του νησιού με επίκεντρο το Νew Wave Of British Heavy Metal είναι εμφανέστατα κυρίαρχη και διάχυτη, ενώ πινελιές όπως η Bathorίλα στο φινάλε του "Black Revenant" και το πνεύμα των Lordian Guard στο ξεκίνημα του τελευταίου κατά σειρά "Servants Οf Τhe Iron Mask", αποδεικνύουν την ευελιξία που διαθέτουν οι Century ως συνθέτες για όσο χρειάζεται να ξεφύγουν από συγκεκριμένα πλαίσια.

Με το "The Fighting Eagle" να δίνει εξαρχής το σύνθημα, τα σκάρτα 37 λεπτά και τα εννέα συνολικά τραγούδια κυλάνε σαν γάργαρο νερό, μεταφέροντας τον ακροατή μέσω των στίχων και της μουσικής σε μια εποχή ναι μεν σύγχρονη, αλλά ταυτόχρονα μυθική, όπου το καλύτερο heavy metal ξεχείλιζε από τα ηχεία και από τις παρέες που έγραφαν ιστορία.

Bandcamp | YouTube