Bonzai

Η περίοδος της πανδημίας έχει περάσει εδώ και κάμποσα χρόνια. Πολλοί ίσως να έχουν καταφέρει να ξεχάσουν τί είχε συμβεί στο, όχι και τόσο μακρινό, παρελθόν αλλά οι συνέπειες όλων όσων ζήσαμε ίσως και να βρίσκονται ακόμα τριγύρω μας. Εμείς οφείλουμε να μην ξεχνάμε και πλέον να γνωρίζουμε ότι ακόμα και το πιο τρελό σενάριο επιστημονικής φαντασίας μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Οι Bonzai δεν το έχουν ξεχάσει. Με ειλικρίνεια δηλώνουν ότι στα δύσκολα εκείνα χρόνια σκέφτηκαν ακόμα και να τα παρατήσουν. Σίγουρα δεν θα ήταν οι μόνοι. Μετά την καταστροφή όμως έρχεται η αναδόμηση, η ανασυγκρότηση και η δημιουργία. Έτσι, 2018 ημέρες μετά το ντεμπούτο τους, οι Θεσσαλονικείς επιστρέφουν με το "Nightmare Always Ends The Dawn"

Πέντε χρόνια είναι ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και ακόμα και αν η μπάντα επανέλαβε κατά το μεγαλύτερο μέρος την «συνταγή» του "Seeds To Roots" κατά πάσα πιθανότητα δεν θα υπήρχε κανένα απολύτως πρόβλημα. Οι Θεσσαλονικείς όμως αποφάσισαν να μην ακολουθήσουν την πεπατημένη και να μας παρουσιάσουν έναν δίσκο διαφορετικό, πιο ώριμο δείχνοντας την εξέλιξη του ίδιου του συγκροτήματος. Μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις και το εξαιρετικό artwork του Graphic No Jutsu (κατά κόσμον Γιάννης Τούσσας) μας προδιάθετε θετικά για την ακρόαση του δίσκου.

Το εναρκτήριο "Nightmare Always Ends" με groovy και πιασάρικο ρυθμό τράβηξε εξαρχής την προσοχή μας. Έπρεπε να φτάσουμε όμως στην μέση του κομματιού όπου οι ελληνόφωνες απαγγελίες έρχονται ώστε να απογειώσουν την σύνθεση. Λίγους μήνες νωρίτερα το κατάφεραν οι Khirki και τώρα οι Bonzai έρχονται να συντελέσουν στην απενοχοποίηση της ελληνικής γλώσσας στην hard ‘n’ heavy μουσική. Το "The Dawn" που ακολουθεί δημιουργεί ένα ομοιογενές ζευγάρι κάνοντας τα δυο κομμάτια να μοιάζουν περισσότερο σαν δυο μέρη μιας ενιαίας επικής σύνθεσης.

Τόσο το ανεβαστικό "Cyberdog" όσο και το ψυχεδελικό "Hit The Sky", κομμάτια τα οποία αμφότερα υφίστανται από το 2022 δένουν απόλυτα με το κλίμα του υπόλοιπου δίσκου. Επιρροές από τους «μεγάλους» της ελληνική σκηνής θα βρείτε αλλά οι Bonzai καταφέρνουν να εξελίξουν το πιο, ξεκάθαρα, stoner rock του ντεμπούτου σε ένα ευρύτερο heavy rock μείγμα το οποίο παρουσιάζει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον και ταυτόχρονα κρατά τον χαρακτήρα του συγκροτήματος. Ο δίσκος έρχεται να κλείσει με το "Until The End" το οποίο μπορεί να θυμίζει αρκετά Rage Against The Machine αλλά οι στίχοι καταφέρνουν να σηκώσουν «την τρίχα».

Συμπερασματικά, το δεύτερο άλμπουμ των Bonzai καταφέρνει να προχωρήσει την μουσική του συγκροτήματος αρκετά βήματα μπροστά. Περιέχει πολύ ενδιαφέρουσες συνθέσεις, ξεσηκωτικό ρυθμό και μερικές, προσεχτικά τοποθετημένα, πινελιές οι οποίες προσθέτουν ακόμα περισσότερους πόντους στο τελικό αποτέλεσμα. Πέντε χρόνια και μια πανδημία δεν ήταν αρκετά να σταματήσουν τους Bonzai. Ο εφιάλτης τελείωσε… ήρθε η αυγή.