Before The Dawn

Με φανταστική τη σύμπτωση να ασχολούμαι στις ίδιες εβδομάδες με πάνω από ένα metal συγκρότημα που επιστρέφει έπειτα από δέκα χρόνια απουσίας και ο δίσκος του αναφέρεται σε καταιγίδες, μία άσβεστη δίψα με φέρνει στον δρόμο των Before The Dawn. Οι Φινλανδοί, πιστοί στο ιδίωμα που μετά μανίας παράγει η χώρα τους, υπήρξαν αξιόπιστο στήριγμα του melodic death metal του βορρά για χρόνια. Μάλιστα, η πρώτη μου ευχάριστη επαφή μαζί τους ήταν μια εμφάνιση με τους Amorphis εδώ στην Αθήνα στα πλαίσια της περιοδείας του "Skyforger" των τελευταίων και πόσο μα πόσο τους ευχαριστήθηκα. Μιλάμε βέβαια για την εποχή των χρυσών κυκλοφοριών τους με τη Stay Heavy Records, "Deadlight", "Soundscape Of Silence" και "Deathstar Rising". Τρομερή ζωντανή ενέργεια τότε και μπάντα που αποτελείται από επαγγελματίες μουσικούς με την όσο καλύτερη δυνατή εννοιολογική χρήση της λέξης γίνεται.

Μετά την κυκλοφορία ενός δίσκου ωστόσο που δε θέλουμε να θυμόμαστε, η κεντρική φιγούρα του συγκροτήματος, Tuomas Saukkonen, διαλύει όλα του τα σχήματα για να ασχοληθεί με καινούρια πράγματα, δηλαδή τους Wolfheart (βεβαίως). Κι ενώ ο Tuomas κατάφερε να φτιάξει άλλο ένα ιστορικό σχήμα για τον ήχο, στην πορεία αποφάσισε πως κάτι του λείπει και οι Before The Dawn ξαναγεννήθηκαν αλλά τους κράτησε για να εξασκεί τις δυνατότητες του στα κρουστά. Αφού ξελαρυγγιαζόταν στους Wolfheart και δεν άντεξε τη διπλοβάρδια, τσίμπησε κι ένα ταλαντούχο παιδί που είδε στο The Voice της Φινλανδίας εν ονόματι Paavo Laapotti και το συγκρότημα, αναγεννήθηκε.

Είναι πολλά που νιώθω ότι πρέπει να εξετάσεις σε μια κυκλοφορία με τόση απόσταση από την προηγούμενη, ενώ ταυτόχρονα εσύ έχεις αποστασιοποιηθεί από τον ήχο που αυτή πρεσβεύει ,γιατί τούτος ο ήχος δεν έχει τα τελευταία χρόνια ζωηρή εκπροσώπηση. Ας ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι το "Stormbringers" είναι αξιοπρεπέστατο δεδομένης της συνέχειας που πρέπει να γεφυρώσει. H φωνή του Paavo είναι εκπληκτική στα πιο σποραδικά brutals της αλλά κάπως πεζή στα καθαρά με εξαίρεση τα "The Weight" και "Destroyer" που βλέπουμε μια άλλη πλευρά αλλά και τις ικανότητές του. Τα κρουστά εξ αιτίας του ιδρυτή Tuomas Saukkonen βρίσκονται μπροστά. Τα "Downhearted" και "The Dark" είναι πανέμορφα κομμάτια. Μπορεί η λάμψη να βαράει στα drums, και το μπάσο όμως του Pyry Hanski βρίσκει τα σημεία τα ξεχωρίσει όπως στο "Chains". Γενικά είναι κάπως φανερό ότι ο Tuomas πήρε όλα τα δυνατά στοιχεία της τριλογίας των Before The Dawn και κράτησε την ταυτότητα τους ξεχωριστή και απομακρυσμένη από ότι έχει δημιουργήσει με τους Wolfheart και αυτό είναι αξιοσέβαστο. Κερασάκι στην τούρτα, οι άκρως ενδιαφέρουσες κιθαριστικές μελωδίες - και πως να μην είναι άλλωστε όταν πηγάζουν από τα χέρια του Juho Räihä των Swallow The Sun.

Αυτό που μου λείπει πολύ είναι ότι ο δίσκος δεν σε κρατάει και τα κομμάτια δεν σε αφήνουν να κολλήσεις μαζί τους. Επίσης, μεγάλη απορία αποτελεί ποιο είναι το άτομο πίσω από τα πλήκτρα που ακούγονται στο δίσκο, μιας που αυτό δεν αναφέρεται πουθενά και δημιουργεί μια ιδανική εισαγωγή στο "The Dawn". Παρ’ όλες τις αμφιβολίες που έχω σε κάποια σημεία του "Stormbringers", ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: οι Before The Dawn έχουν έρθει συγκροτημένοι και ανανεωμένοι για να ενσωματωθούν και να προχωρήσουν στο σήμερα. Ο δίσκος καταφέρνει να είναι επαρκώς φρέσκος και σύγχρονος και φαίνεται να ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο για τα τωρινά μέλη των Before The Dawn που μοιάζουν έτοιμοι να φέρουν τη δική τους καταιγίδα στα στάσιμα νερά ενός ιδιώματος που οι κορυφές του μας έχουν λείψει πολύ.

Bandcamp | Spotify