Before The Dawn

Επιστροφή μετά από τριετή απουσία για τους Φινλανδούς Before The Dawn. Δεδομένης της επιτυχίας του "Soundscape Of Silence", αλλά και της μεταγραφής της στην κολοσσιαία Nuclear Blast, η μπάντα δικαιολογημένα ελπίζει σε ακόμα μεγαλύτερα πράγματα. Με τη μουσική της ταυτότητα να είναι πλέον εύκολα αναγνωρίσιμη, οι Before The Dawn βαδίζουν σε ολοένα και πιο σταθερό έδαφος...

...αλλά και στα χνάρια των συμπατριωτών τους, Amorphis, αφού επιδίδονται σε ένα μελαγχολικά όμορφο σκανδιναβικό metal, πλούσιο σε «χειμωνιάτικες» μελωδίες και μοντέρνα riffολογία, χαρακτηριστικά που συγκροτούν το κατάλληλο πεδίο για τα συνεχώς εναλλασσόμενα καθαρά και brutal φωνητικά τους. Εκεί βρίσκεται και η μεγάλη δύναμη της μπάντας˙ στις αριστοτεχνικά δεμένες φωνητικές επιδόσεις των Tuomas Saukkonen και Lars Eikind, αλλά και στην ενδιαφέρουσα διαχείρισή τους, που προσεγγίζει σε φιλοσοφία τα υπόλοιπα όργανα. Αυξημένη παρατηρείται η συμβολή του δεύτερου, αφού σε πολλές περιπτώσεις οι υπηρεσίες του Saukkonen έχουν κατασταλεί, αποκτώντας πλέον υποστηρικτικό ρόλο.

Το "Deathstar Rising" ξεδιπλώνει ιδανικά τις προθέσεις του μέσω της μικρής ακουστικής εισαγωγής "The First Snow", στρώνοντας το χαλί για το τυπικά όμορφο "Winter Within". Η μπάντα δείχνει εξαρχής ότι δεν έχει αλλάξει το παραμικρό στον ήχο της κι αυτό συνεχίζεται στο -σχεδόν ομώνυμο- "Deathstar", που αποτελεί και το πρώτο single και video clip του δίσκου. Προφανής η επιλογή του, δε λέω, αφού πρόκειται για άκρως κολλητικό κομμάτι, με δυνατές μελωδίες και ένα αξιομνημόνευτο refrain (από αυτά που τα ακούς μία φορά και τα σιγοτραγουδάς χωρίς να το καταλάβεις την επόμενη μέρα το πρωί). Τα "Remembrance" και "Unbroken", που έπονται, παρουσιάζουν ένα συγκρότημα που εκμεταλλεύεται στο έπακρο τα προτερήματά του, ολοκληρώνοντας το πρώτο μισό του άλμπουμ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Η συνέχεια, όμως, δεν κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα, καθώς στο υπόλοιπο μισό γίνεται αισθητή μία μικρή πτώση. Τα "Judgement" και "The Wake" δεν έχουν να πουν κάτι αξιόλογο που δεν έχει ειπωθεί έως τώρα και επιπλέον ξεχνιούνται ιδιαίτερα γρήγορα. "Butterfly Effect" και "Wreith" εξακολουθούν στο ίδιο μοτίβο και, ενώ δεν έχουν τίποτα άσχημο, καταλήγουν άτολμα και προβλέψιμα. Θετικά σημεία διακρίνονται στο εκπληκτικό "Sanctuary", που υπερέχει ανάμεσά τους, καταφέρνοντας να παρατείνει το ενδιαφέρον, αλλά και στην υψηλού επιπέδου κιθαριστική δουλειά ολόκληρου του δίσκου, με τα lead και τα solo των Saukkonen και Räihä να βοηθούν μέχρι και τις μετριότερες συνθέσεις να αναδειχθούν.

Χωρίς να καινοτομούν ή να εκπλήσσουν, οι Before The Dawn παραδίδουν με τον έκτο δίσκο τους μία ακόμη καλή κυκλοφορία μελωδικού metal στα πρότυπά τους, που όμως αφήνει μία τελική γλυκόπικρη αίσθηση. Η μπάντα, όπως και στις δύο προηγούμενες δουλειές της, δείχνει έτοιμη να δημιουργήσει το πραγματικά «μεγάλο» άλμπουμ που θα την εδραιώσει στην πρώτη κατηγορία, όμως αυτό δεν είναι το "Deathstar Rising". Δείχνει μία ξεκάθαρη κλίση προς την πιο μελωδική και mid-tempo πλευρά της, με τα καθαρά φωνητικά του Eikind να βρίσκονται στο προσκήνιο σχεδόν κάθε κομματιού. Μ' αυτά και μ' αυτά, το αποτέλεσμα έρχεται πιο κοντά από ποτέ στην Joutsen περίοδο των Amorphis, γεγονός που ίσως να δυσαρεστήσει κάποιους. Παρ' όλα αυτά, παραμένει ένα συμπαγές άλμπουμ που συνεχίζει το καλό τους σερί, αποτελώντας συγχρόνως μία πρώτης τάξεως ευκαιρία γνωριμίας για οπαδούς των Katatonia, Swallow The Sun, Sentenced και Amorphis, που επιζητούν ένα παρεμφερές άκουσμα.