Battle Beast

Είναι αρκετές οι φορές τα τελευταία τέσσερα-πέντε χρόνια που αναρωτιέμαι αν όλος ο ντόρος που γίνεται γύρω από πρωτοεμφανιζόμενες μπάντες τούς αξίζει ή είναι marketing τρικ. Μια από αυτές είναι και οι Φιλανδοί Battle Beast, οι οποίοι από το 2010 που κέρδισαν το Metal Battle Wacken Open Air «έχουν πάρει τα πάνω τους». Τα δυο single που έχουν ακουστεί από την παρθενική δουλειά τους, "Steel", "Show Me How To Die" και "Enter The Metal World", έχουν καθιερώσει το όνομά τους στους metal κύκλους, ειδικά με το δεύτερο που τείνει να γίνει international επιτυχία πρώτου μεγέθους. Βεβαίως, όλοι κρίνονται από το σύνολο του αποτελέσματος της εκάστοτε προσπάθειάς τους και όχι από την βιτρίνα.

Έτσι, κάποιος που θα ακούσει το "Steel" και παρομοιάζοντας τους Battle Beast με μαγαζί, θα συμφωνήσει ότι είναι πλούσιο σε εμπόρευμα. Όλη η μουσική τους πατάει εντέχνως πάνω στις γερμανικές φόρμουλες τευτονικού metal των Grave Digger, Accept κλπ, με πολλά στοιχεία από όλη την ευρωπαϊκή power και κλασική metal σκηνή. Το μικρόφωνο το κρατάει γυναίκα και, παρόλο που θα περίμενε κάποιος να ηχούν σαν female fronted goth/metal μπάντα, όπως είθισται κατά κόρον τώρα πια, αυτοί ακούνε την καρδιά τους και εκφράζονται με το ύφος που επιθυμούν αντιτασσόμενοι καταρχήν στην όποια εμπορικότητα μπορεί να αποφέρει τέτοια κίνηση. Όσοι είναι αρκετά μυημένοι στο εν λόγω ύφος, ας φέρουν στο μυαλό τους τους Crystal Viper ή και τους παλιότερους Zed Yago για να πάρουν μια πρώτη εικόνα του τι παίζουν οι Battle Beast.

Το συγκρότημα σίγουρα δεν πρωτοτυπεί κάπου, αλλά χρήζει της προσοχής των οπαδών του είδους, γιατί αυτό που κάνει ηχεί πολύ καλό και ουχί ψεύτικο θέλοντας «και καλά» να παίξει heavy metal. Ακούγοντας τα τραγούδια τους θέλεις να πίνεις μπύρες και να περνάς καλά με φίλους, ό,τι δηλαδή πρεσβεύει η κουλτούρα του παραδοσιακού ήχου. Ο ακροατής θα ακούσει ξεσηκωτικές συνθέσεις που θα τον κάνουν να είναι συνεχώς σε κίνηση καθ' όλη τη διάρκεια του άλμπουμ. Η Κα Nitte Valo αλλά και τα υπόλοιπα μέλη έχουν φτιάξει κομμάτια που είναι λες και αφηνιασμένα άλογα τρέχουν συνεχώς. Πραγματικά, το πολύ θετικό είναι ότι όλη η προσπάθεια κυλάει χωρίς να το καταλάβεις και έτσι δεν θέλεις επ' ουδενί να πατήσεις το stop. Ίσως να μην μπει κάποιος στην διαδικασία να το ακούει πάρα πολύ συχνά, αλλά όσο οι νότες παίζουν στα αυτιά του θα τον ικανοποιήσει. Άλλωστε, εκτός των δυο προαναφερθέντων τραγουδιών, τα "Steel", "Die-Hard Warrior", "Justice And Metal" και "Armageddon Clan" αποτελούν ωδή στον ήχο και το ύφος. Σε όλα αυτά συμπληρώστε και το υπέροχο, «φρικτά συνυφασμένο» με το όλο «πακέτο», εξώφυλλο και δεν θα αργήσετε να καταλαβαίτε ότι οι Battle Beast είναι για εσάς που αρέσκεστε σε πατροπαράδοτους τρόπους διασκέδασης.

Είπαμε. Όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος των δουλειών τους αλλά και από το πόσο διαχρονικοί μπορούν να γίνουν. Η πρώτη κίνηση των Battle Beast είναι πολύ καλή, αξίζει της προσοχής μας και του οβολού μας. Μέχρι στιγμής όλα καλά. Εν ευθέτω χρόνο θα δούμε αν όλα αυτά είναι φούσκα ή πραγματικά είναι μια μπάντα που ήρθε να μείνει και να μας γεμίσει με άπλετη χαρά. Ίδωμεν...