Anti-Flag

Τρία χρόνια πήρε στους αγαπημένους Anti-Flag για να επιστρέψουν δισκογραφικά. Το δέκατο τρίτο άλμπουμ των Αμερικανών έρχεται ως παράγωγο της πανδημίας, με τον προκάτοχό του, "20/20 Vision", να έχει επικεντρωθεί θεματικά στις πολιτικές ανακατατάξεις της χώρας τους κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Trump. Πλέον, το σχήμα από το Pittsburgh, επιχειρεί, στο πρώτο, κατά τα λεγόμενά του, concept άλμπουμ, να αντιμετωπίσει ολιστικά τις «προκλήσεις» και τα προβλήματα των καταπιεσμένων κοινωνικών στρωμάτων, όπως επιδεινώθηκαν αυτά τα χρόνια, δίχως να παραβλέπει τις διαχρονικές χροιές τους. Και αυτό, το πράττει με μια «επίλεκτη ομάδα» καλεσμένων μουσικών.

Το "Lies They Tell Our Children" σε 33 λεπτά παραμένει αναμενόμενα στο γνώριμο, μελωδικό punk rock ύφος του σχήματος. Οι Anti-Flag όμως, επιχειρούν, ίσως κατ’ ανάγκη προσαρμοσμένοι και στο ύφος των εξωτερικών συμμετεχόντων, να μην αναλωθούν σε συνθέσεις - κεραυνούς, παρόλο που τα, χαρακτηριστικά και αναγνωρίσιμα, μεγάλα τους ρεφραίν και πιασάρικες φωνητικές γραμμές, είναι, αυτονόητα, παρόντα. Κοινώς, στον καινούριο του δίσκο, το συγκρότημα πιθανώς να παρουσιάζει μια από τις πιο μεγαλεπίβολες κυκλοφορίες του, ακόμη και αν αυτή δεν αποκλίνει εντόνως από το κλασικό τους ηχόχρωμα.

Το ζητούμενο, πλέον, έπειτα από τη σταδιοδρομία, την πορεία και το αποτύπωμα των Anti-Flag, είναι κάθε νέο τους άλμπουμ να παρέχει, μνημονικές μουσικές στιγμές κοινωνικής εγρήγορσης. Το "Lies They Tell Our Children", συνεχίζοντας στο κύμα μερικής επιστροφής στη φόρμα που ήταν ο προκάτοχός του, βρίσκει τους Anti-Flag να παρουσιάζουν τις φόρμες τους πειστικά και κυρίως, με ένα πάθος κρισιμότητας. Το "Modern Meta Medicine" με τα δεύτερα φωνητικά του Jesse Leach (Killswitch Engage) να ενισχύουν την οργή, αποτελεί ένα ζεστό ξεκίνημα, που φέρνει τα πρώτα χαμόγελα.

Έκτοτε, ο δίσκος, διαγράφοντας μια καμπύλη Gauss, πιάνει απότομα τις κορυφές του. Η τριάδα του ευθέως "Laugh. Crie. Smile. Die." (με Shane Told από Silverstein), του κορυφαίου "The Fight Of Our Lives" (με Brian Baker από Bad Religion και άλλες 666 μπάντες και Tim Mcllrath από Rise Against) αλλά και του "Imperialism", με τη συμμετοχή της Ashrita Kumar των ανερχόμενων pop punks ηρώων Pinkshift, που αποτελεί μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση της μπάντας, συνοψίζει ιδανικά τη δυναμική του διπόλου single - μήνυμα που χαρακτηρίζει το συγκρότημα καθ΄ όλη την πορεία του. Οι Anti-Flag, σε μια προσωπική τους νίκη, εξακολουθούν να προσφέρουν σε παρόντα χρόνο τραγούδια που θες να ακούς διαρκώς, κερδίζοντας το όποιο στοίχημα της κυκλοφορίας.

Οι έντεκα συνθέσεις του άλμπουμ, δεν θα διατηρηθούν όμως στα ίδια επίπεδα. Το διαφοροποιημένο "Victory Or Death" με τον Campino, frontman των ιστορικών Die Toten Hosen, στη ροή του άλμπουμ ηχεί καίριο, όχι όμως και μεμονωμένα, όπως συμβαίνει και με το "The Hazardous" που το διαδέχεται. Όταν έρθει όμως η σειρά του "Work & Struggle", που θα ξυπνήσει μνήμες "Underground Network", τότε η θύμηση του «σιγοβράσματος» που μπορούν να επιτύχουν οι Anti-Flag θα κάνει τα χαμόγελα να επιστρέψουν. Με σύμμαχο μια, ανά στιγμές φορτωμένη, παραγωγή, που δίνει εμφανή ώθηση σε φωνητικά, beats (υπέρ του δέοντος), μπασογραμμές (που παρουσιάζουν αξιοπρόσεκτο ενδιαφέρον), και κιθαριστικά leads (αν και εν γένει οι κιθάρες μένουν σχετικά πίσω στη μείξη), οι Anti-Flag εκμεταλλεύονται ξανά τις δυναμικές εναλλαγές μουσικών θεμάτων και έτσι ο δίσκος δεν χάνει στιγμή την ορμή του.

Προς το τέλος, κατά την εμφάνιση του συναισθηματικού "NVREVR" με τη Stacey Dee των εξαίρετων Bad Cop / Bad Cop θα επαναφέρει στο προσκήνιο το ανθρώπινο. Με τις ατέλειες, τις αδυναμίες, αλλά και τις εξώφθαλμα εντυπωσιακές ηχητικές του στιγμές, το "Lies They Tell Our Children", δεν χάνεται μέσα στην υπερπροσφορά τόσο των συνθέσεων, όσο και της δισκογραφίας των Anti-Flag, και δίνει παλμό, ρυθμό, χρώμα και ένταση και σε αυτή τη χρονιά. Καλώς ή κακώς, πλέον είναι δύσκολο μια κυκλοφορία των Anti-Flag να μην ακουστεί, δεδομένου του μεγέθους τους, ενώ η επιλογή καλεσμένων (και) από νεότερες μπάντες του ευρύτερου σκληρού ήχου, αποτυπώνει και την κρισιμότητα της καλλιτεχνικής τους πρότασης.

Πέραν του ότι είναι ευτύχημα να συμπυκνώνονται σε τρίλεπτα κομμάτια απόψεις ζωτικής σημασίας, το "Lies They Tell Our Children" είναι ένα άλμπουμ που δύναται να απευθυνθεί και να προπαγανδίσει το μήνυμά του, ξεσηκώνοντας μουσικά με τις σπουδαίες επιμέρους στιγμές του, σε ένα ευρύ ακροατήριο. Δέκατο τρίτο LP λοιπόν, και κομβικά σημεία ανανέωσης (αλλά και θαρραλέων αστοχιών) από ένα κατασταλλαγμένο σχήμα που έχει το ειδικό βάρος να συσπειρώσει, ή και να διχάσει. Παλία του τέχνη κόσκινο.

Spotify