Northwind, Spitfire @ Temple, 18/03/23

Ολοζώντανη η ιστορία του ελληνικού heavy metal

Από τους Σπύρο Κούκα, Θοδωρή Ξουρίδα, 19/03/2023 @ 18:20

Μια σπουδαία συναυλιακή σύμπραξη, αλλά και η ίδια η ιστορία του ελληνικού heavy metal, έλαβε χώρα στο γνωστό μαγαζί της Ιάκχου, όντας ένα γεγονός που δεν γινόταν να χάσουμε. Ο λόγος, φυσικά, έχει να κάνει για την κοινή συναυλία των θρυλικών Spitfire και Northwind, συγκυριακά μόλις μία μέρα πριν την ημέρα γενεθλίων του πρόωρα αδικοχαμένου Τζίμη Σελαλμαζίδη των Sarissa, η μνήμη του οποίου – όπως και του Ντίνου Κωστάκη – τιμήθηκαν δεόντως τη συγκεκριμένη βραδιά.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά τους. Με την ελάχιστη καθυστέρηση που θα μπορούσε να υπάρξει λόγω και της αυξημένης προσέλευσης του κοινού, οι Spitfire ανέβηκαν στη σκηνή, εκκινώντας το set τους με το "Danger In The World" εν μέσω επευφημιών – οι οποίες εξελίχθηκαν σε sing along στο αμέσως επόμενο, αγαπημένο "Evil Thoughts Around". Βλέπετε, η ιστορία του εγχώριου heavy metal βρισκόταν μπροστά στα μάτια μας ζωντανή και ακμαία, έχοντας ως σύγχρονο δόγμα το "Denial To Fall", τη δική τους περήφανη άρνηση να καταθέσουν τα όπλα και να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που γουστάρουν.

Άλλωστε, η μουσική της μπάντας ήταν ανέκαθεν ακριβώς αυτό: υπερήφανο, ξεκάθαρο heavy metal με τσαγανό και ψυχή, η οποία εκφράζει πλήρως τη στάση ζωής του κουιντέτου, προεξέχοντος του αειθαλούς Ηλία Λογγινίδη, μιας από τις πλέον σεβάσμιες μορφές της εγχώριας heavy metal σκηνής. Έτσι, σε ένα set που τα νέα κομμάτια με τους ύμνους του παρελθόντος βρίσκονταν σε αρμονική διαδοχή, με τον εξαιρετικό Τάσο Κροκόδειλο να επιτελεί άψογα τα ερμηνευτικά του καθήκοντα, όντας τόσο επικοινωνιακός όσο χρειάζονταν η «λίγα λόγια, πολλή μουσική» προσέγγιση της βραδιάς και με την αφιέρωση της υπέροχης εκτέλεσης του "Lady Of The Night" στον Ντίνο Κωστάκη να ξεχωρίζει, δεν θα μπορούσαμε να ζητήσουμε περισσότερα.

Ίσως αυτό το "Wasted" που προανήγγειλε ο αρχηγός των Spitfire να έλλειψε – όπως πολύ περισσότερο έλλειψε το "Whispers" που έλαμψε δια της απουσίας του, αλλά με τα κολλητά "Lead Me On" και "Street Fighter" να κλείνουν την εμφάνιση τους με καμία διάθεση να πάρουν αιχμαλώτους στο διάβα τους και τις αντιδράσεις του κοινού – με πρωταγωνιστές το επίσημο fan club της μπάντας – να είναι οι ανάλογες, η βραδιά είχε φτάσει ήδη στην κορύφωση της, αναμένοντας πια την επανεμφάνιση των Northwind στην πρωτεύουσα. [Σ.Κ.]

SETLIST

Danger In The World 
Evil Thoughts Around 
Denial To Fall 
Gates Of Fire
Guilty Dreams
Back To Zero 
Lady Of The Night 
Taste The Fire 
Unholy 
Underground 
Ready To Attack
Lead Me On 
Street Fighter

Κάποια πράγματα είναι απλά καλό έως και πάρα πολύ καλό που συμβαίνουν, έστω και με δεκαετίες καθυστέρησης. Οι θρύλοι Northwind εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην Αθήνα τον Μάιο του 2018 στο Up The Hammers Festival, αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις. Τον Μάιο του 2020, λίγο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, κυκλοφόρησαν το αξιόλογο τρίτο τους άλμπουμ με τίτλο "History", 33 χρόνια μετά το καταπληκτικό "Mythology" και 38 μετά το ιστορικό ντεμπούτο "Northcomin'". Πλέον, είχαμε την τύχη να τους δούμε ζωντανά για δεύτερη φορά στην πρωτεύουσα, ευελπιστώντας ότι θα υπάρξουν και άλλες ακόμη ευχάριστες συγκυρίες στο κοντινό μέλλον.

Το μπάσιμο με επιβλητικό "Eagles (Now They Fly)" υπήρξε ιδανικό, με την πεντάδα να πιάνει εξαρχής υψηλά στάνταρ απόδοσης, κάπου εκεί όπου πετούν οι αετοί, και έκτοτε να μην προσγειώνεται, παρά μόνο μετά από 80 γεμάτα λεπτά, για όσο δηλαδή έπνεε ο βόρειος άνεμος. Από τα δύο πρώτα κομμάτια του "Northcomin'" που ακολούθησαν, εντυπωσιακότερο ήταν το σπινταριστό "Red Justine", με το γεναιολογικό δέντρο των Deep Purple σε πρώτο πλάνο. Η συνέχεια είχε δύο κομμάτια του "History". Το "First Shot" με θέμα την μάστιγα των εμφυλίων θύμιζε με έναν περίεργο τρόπο Warrior Soul, ενώ στο φουλ Zeppelinικό "The Dog" ο Δημοσθένης Ντόβας έδωσε τα ρέστα του Plant.

Την επόμενη τριάδα την λες και μυθική. Αυτά τα τρία τραγούδια είναι τόσο καλά που όσες φορές και αν τα ακούσεις μένεις με ανοιχτό το στόμα. Είναι τόσο καλά που όταν τα άκουσες για πρώτη φορά, σκέφτηκες ότι κάτι σου θυμίζουν, ότι είναι γνωστά, ότι τα έχεις ξανακούσει. Είναι ρε γαμώτο τραγούδια που θα χωρούσαν οπουδήποτε στην παγκόσμια δισκογραφία. Το "Iole", σε εξαιρετικό ντουέτο με τον Τάσο Κροκόδειλο και συμπράξη από εκείνες που θα έπρεπε να βλέπουμε πολύ συχνότερα σε αντίστοιχα live, αφιερώθηκε στον πρόωρα εκλιπόντα Δημήτρη Σελαλμαζίδη των Sarissa. Μάλιστα, ως τελευταίος τραγουδιστής των Sarissa πριν το τραγικό γεγονός, ο Τάσος είχε διασκευάσει με τον Τζίμη το εν λόγω τραγούδι. Τώρα είχε έρθει η ώρα για να ανταποδώσει την τιμή το σχήμα του «μουσικού πατέρα» των Sarissa.

Για την τραγουδάρα και την εκτελεσάρα τί να πούμε; Η διφωνία στο sing along τύποις ρεφρέν ήταν ανατριχιαστική, το σόλο στα πλήκτρα έδωσε άλλο τόνο, το κιθαριστικό σόλο του Κώστα Παπαδόπουλου - Παπαδημητρίου ήταν τρομερό και η πενιά του στο τέλος οδήγησε ιδανικά στο σπουδαίο "Stop, Sisyphus Stop". Η τριπλέτα έκλεισε με το "Medea", όπου ο Ντόβας έγινε Dickinson και το εξ ανατολής σόλο έσπειρε και θέρισε. Στην επόμενη επίσης εξαίρετη τριπλέτα είχαμε αντιπροσώπευση των τριών άλμπουμ με αντίστοφη χρονολική σειρά και τα σόλο κιθάρας να κλέβουν ξανά τις εντυπώσεις. Τα επικά και ανεβαστικά "Marathon March" και "King Alexander The Third", μαζί με το καταληκτικό "Prometheus Τhe Man" έφεραν ένα σχεδόν γηπεδικό φινάλε, μέσα σε γενκότερη κατάνυξη και αποθέωση.

Στη δεύτερη συναυλιακή παρουσία τους στην Αθήνα, οι Θεσσαλονικείς εμφανίστηκαν αντάξιοι τη πλούσιας ιστορίας τους ως πεντάδα πλέον με την προσθήκη πλήκτρων και μοναδικό αρνητικό σημείο τον ήχο που ήταν μεν δυνατός και πλούσιος, αλλά δυστυχώς όχι τόσο καθαρός όσο στους Spitfire. Το δέσιμο των τριών παλαιότερων με τους δύο νεότερους ήταν υποδειγματικό και οι ζωντανές εκτελέσεις ανέδειξαν με τον καλύτερο τρόπο τον πλούτο και την ουσία του πρωτότυπου υλικού. Ενός υλικού που γεφύρωσε ιδανικά για τα ελληνικά δεδομένα το '70s hard rock με το heavy metal που ερχόταν στους δύο δίσκους της δεκαετίας του '80, με αντάξια συνέχεια το "History". 

Ξεχωριστή μνεία αξίζει ο εξαιρετικός τραγουδιστής και frontman διεθνούς εμβέλειας Δημοσθένης Ντόβας, με την σκηνική παρουσία όλης της μπάντας να ξεφεύγει από τα εγχώρια στάνταρ. Χωρίς φανφάρες, το rhythm section ήταν όπως έπρεπε, με τον μπασίστα Θόδωρο Δουλάμη να συνεισφέρει μάλιστα αρκετές δεύτερες φωνές. Άξιος πρωταγωγιστής ο στυλοβάτης και συνιδρυτής Κώστας Παπαδόπουλους - Παπαδημητρίου, ο δικός μας άξιος Blackmore τουλάχιστον για ένα βράδυ. Χαιρόμαστε ιδιαίτέρως που έχουμε τους Northwind στις ζωές μας και περιμένουμε τα επόμενα! [Θ.Ξ.]

Φωτογραφίες: Γιώργος Κρίκος

SETLIST

Eagles (Now They Fly)
Red Justine
Kick Τhe World
First Shot
The Dog
Iole
Stop, Sisyphus Stop
Medea
The Wooden Walls
Bad Orion – Scorpio The Punisher
Seven Days Ιn Α Hole
Marathon March
King Alexander The Third
Prometheus Τhe Man

  • SHARE
  • TWEET