Zaum, Lost Arcadia, High On Vigers @ Death Disco, 12/04/19

Περισσότερο doom story-tellers παρά μπάντα, έκαναν μια τίμια απόπειρα να μας ταξιδέψουν στην Παρθική Αυτοκρατορία, τη Βαβυλώνα και την Ιουδαία

Από τον Μάνο Πατεράκη, 15/04/2019 @ 16:30

Η Παρασκευή που μας πέρασε ήταν σκοτεινή και έσταζε από ακόμα ένα κατακλυσμιαίο ξέσπασμα του αλλοπρόσαλλου καιρού που βιώνουμε τους τελευταίους μήνες. Συνεπώς, η ατμόσφαιρα είχε ήδη στηθεί στην εντέλεια για ένα μονολιθικό, ατμοσφαιρικό άκουσμα, όπως αυτό των Καναδών doomsters Zaum, έστω και αν αυτοί προτιμούν να περιφέρονται μουσικά και στιχουργικά στις ανυπόφορα υψηλές θερμοκρασίες των Μεσοποτάμιων περιοχών.

Τη συναυλία άνοιξαν οι High On Vigers.Η αθηναϊκή μπάντα που έχει ως σύμβολο το γαϊδουράγκαθο - ώστε να συνδέει την διεθνοποιημένη της μουσική με μια ελληνική απόληξη – κάνει τα πρώτα της βήματα στο εγχώριο μουσικό γίγνεσθαι. Σχηματίστηκε στα τέλη του 2017 και βρίσκεται στη διαδικασία ηχογραφήσεων των τραγουδιών της. Επί σκηνής, ξεχώρισε πάνω απ’ όλα το τσαγανό και η μαγκιά της frontwoman Sistina. Υπάρχουν πολλά περιθώρια για βελτίωση στον ηχητικό τομέα προς κάτι πιο αξιομνημόνευτο και στον συναυλιακό τομέα προς κάτι πιο επαγγελματικά στημένο, ωστόσο θα κριθούν πιο ολοκληρωμένα όταν έχουμε στα χέρια μας το ηχογραφημένο τους υλικό.

High On Vigers

Για τη συνέχεια, οι Lost Arcadia, επίσης σχηματισμένοι στα τέλη του 2017, μα με αρκετά πιο δουλεμένο υλικό και περισσότερο αέρα από τους HOV. Το όνομά τους είναι παρμένο από την ουτοπική Αρκαδία, που ύμνησαν οι ποιητές του Μεσαίωνα, ενώ και στιχουργικά εμπνέονται από αγαπημένα ζητήματα της μεταλλικής κουλτούρας (πάρε για παράδειγμα το "Ship Of Greed" με βίντεο από το Vikings και manowar-ικά τσιτάτα). Η μουσική τους είναι άκρως ανεβαστική και ο τραγουδιστής τους, Δημήτρης Περράκης, πολύ συμπαθητική φυσιογνωμία.

Lost Arcadia

Δεμένοι στο σανίδι, έδειξαν πως αγαπάνε αυτό που κάνουν. Ωστόσο, κανείς (μα κανείς), πραγματικά μουσικόφιλος δεν έχει ανάγκη να δει ακόμα μια ελληνική heavy/stoner rock μπάντα που ακολουθάει την πεπατημένη των Planet Of Zeus, ενώ οι εμπνευστές της είναι ολοφάνερα μπάντες σαν τους Down, Monster Magnet, Kyuss, Metallica. Ακόμα και αν το κάνουν ωραία και κάπως fanboy-στικά όπως οι Lost Arcadia. Εφόσον έχεις την πρώτη ύλη, οφείλεις να ψαχτείς και να στοχεύσεις σε κάτι με ψηλότερο, ποιοτικά, ταβάνι. Απόδειξη αυτού, το τελευταίο τους κομμάτι (σύμπραξη με την Sistina), το οποίο ήταν πραγματικά πολύ καλό και έδειξε πως «το έχουν».

Lost Arcadia

Οι Zaum έσκασαν στα συναυλιακά δρώμενα της χώρας μας σε μια περίεργη συγκυρία για εμένα. Βλέπετε, την ίδια περίοδο λιώνω έναν δίσκο από ακόμα μια μπάντα που αποτελείται από δύο μέλη: έναν τραγουδιστή/μπασίστα (με χρήση bass synthesizer) και έναν ντράμερ. Φυσικά, οι (θεοί) Big Business έχουν τα ίδια υλικά με τους Zaum, αλλά φτάνουν σε ένα καθόλα διαφορετικό αποτέλεσμα. Ωστόσο, η σύμπτωση είναι σύμπτωση.

Zaum

Οι Καναδοί, λοιπόν, κατά τη διάρκεια της ανατολικοευρωπαϊκής περιοδείας τους (βλέπετε το trailer εδώ για να πάρετε μια γεύση) έκαναν τρεις στάσεις στη χώρα μας, σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα και Καβάλα. Η φιγούρα του μεγαλόσωμου όσο δεν πάει Kyle Alexander McDonald δέσποζε. Με τα πετάλια του μπάσου του σε 100% χρήση, γέμιζε τον ήχο με επαναλαμβανόμενους ανατολίτικους ρυθμούς και τρομακτικές μελωδίες, οι οποίες άλλοτε ανέβαιναν και άλλοτε κατέβαιναν σε ένταση. Ο ντράμερ Christopher Lewis συνεπικουρούσε με λιτανικό ντράμινγκ, προσθέτοντας σε όλη την αισθητική του mantra doom, όπως έχουν αυτοχαρακτηριστεί.

Zaum

Στην τρέχουσα περιοδεία, για πρώτη φορά, τους δύο μουσικούς πλαισίωσε η Αιγυπτο-Καναδή μάγισσα Nawal Doucette, κάνοντας σκοτεινά χορευτικά που ξεκινούσαν με χορό της κοιλιάς και μαγικές σφαίρες και έφταναν μέχρι την ισορροπία σίμιταρ πάνω στο σώμα της. Το αποτέλεσμα, βέβαια, ισορροπούσε μεταξύ του ατμοσφαιρικού και του κιτς, όμως σίγουρα ήταν κάτι διαφορετικό σαν θέαμα. Είναι σαφές πως οι Zaum περισσότερο θεωρούν τους εαυτούς τους story-tellers μυστικιστικών θεμάτων της Παρθικής Αυτοκρατορίας, της Αρχαίας Βαβυλώνας και της προ-Χριστιανικής Ιουδαίας παρά μια κανονική μπάντα. Χρησιμοποιούν τις διδαχές των Sleep και των Om για να δημιουργήσουν ένα ταξίδι στον ακροατή.

Zaum

Η μονολιθικότητά τους ορισμένες φορές απογυμνωνόταν και πρόδιδε μια ένδεια ιδεών. Άλλες φορές ήταν κατάλληλα δοσμένη και πετύχαινε τον σκοπό της. Βλέπε για παράδειγμα το "The Enlightenment" ή ακόμα περισσότερο το ολοκαίνουργιο "Pantheon", που ήταν ίσως η κορυφή του live, παρόλη τη μικρή του χρονική διάρκεια για τραγούδι των Zaum (μόλις 8 λεπτά). Συνολικά, είναι εμφανές πως η μπάντα κάνει με μεράκι αυτό που της αρέσει. Μουσική από οπαδούς για οπαδούς. Αξίζει να τσεκάρει κανείς τη δισκογραφία της - όλα τα άλμπουμ με εξώφυλλα ωσάν παρμένα από κάρτες Magic The Gathering. Στο μέτρο του εφικτού, αυτό που είδαμε στο Death Disco ήταν μια τίμια προσπάθεια να το αποδώσει στη σκηνή, ωστόσο το αποτέλεσμα απευθυνόταν μόνο σε μυημένους.

Zaum

Υπενθυμίζουμε πως τους Zaum τους είχαμε δει και στο Roadburn Festival το 2017.

Φωτογραφίες: Χρήστος Λεμονής / Chris Lemonis Photography

  • SHARE
  • TWEET