Borknagar, Infernal Storm @ Κύτταρο, 28/08/22

Καλό χειμώνα να 'χουμε

Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 29/08/2022 @ 21:59

Τα δύο, και βάλε, χρόνια που περάσαμε σε lockdown επέφεραν και την παύση κάθε λογής συναυλιακού δρώμενου. Ως αποτέλεσμα, προγραμματισμένες συναυλίες ακυρώθηκαν, ή στην καλύτερη αναβλήθηκαν. Μια τέτοια περίπτωση, ήταν η πολυπόθητη ανακοίνωση της παρθενικής εμφάνισης των σπουδαίων Borknagar στη χώρα μας. Ευτυχώς, τρία χρόνια μετά, οι εμβληματικοί Νορβηγοί progressive black metallers εκπλήρωσαν το συναυλιακό απωθημένο μερίδας του εγχώριου κοινού, έχοντας στις αποσκευές τους ένα άλμπουμ όπως το "True North", δηλαδή μια ιδανική αφορμή.

Τη συναυλία άνοιξαν, τηρώντας στην εντέλεια το χρονοδιάγραμμα, οι Infernal Storm. Το εγχώριο black metal σχήμα, που αναμένεται να κυκλοφορήσει το ντεμπούτο full length του τους προσεχείς μήνες, παρούσιασε στα 25 λεπτά που έμεινε στη σκηνή υλικό από το EP "On Thorns Ov Hell" (2021) όσο και από την επικείμενη κυκλοφορία. Με τον Cons Marg (Hail Spirit Noir) πλέον στα φωνητικά και γενικότερα με άψογη χημεία μεταξύ των μελών καθώς και αφοσίωση στο παραδοσιακό black metal, οι συνθέσεις του σχήματος τάραξαν το παρευρισκόμενο κοινό. Μελωδικά περάσματα, «σωστά» ρυθμικά μέρη και εύστοχη τεχνική, έδωσαν γρήγορα μια άγρια όψη στη βραδιά, και πλέον το επερχόμενο άλμπουμ τους αναμένεται με μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Η ενδιάμεση αναμονή μέχρι τις 22:30 επέτρεψε στους Borknagar να στήσουν τον εξοπλισμό τους αλλά παρέτεινε και την αγωνία ετών. Η είσοδος όμως με το "The Fire That Burns" από το "True North" έβαλε τα πάντα στη θέση τους. Μπορεί στην αρχή ο ήχος να είχε σκαμπανευάσματα, αλλά και μόνο η θέα της εφόρμησης στη σκηνή των ευδιάθετων Νορβηγών ήταν αρκετή για να μεταδώσει ένα δέος. Οι Borknagar αποτελούν ιστορικό και αναπόσπαστο κομμάτι μιας σκηνής η οποία σε λιγότερο από μια δεκαετία πραγματοποίησε άλματα για ολάκερο τον ακραίο ήχο, ενώ η δισκογραφία τους παρέχει πλείστες αφορμές για να πειστεί και το πλέον δύσπιστο άτομο πως το ύφος και η προσέγγισή τους είναι μοναδικά.

Οι ICS Vortex και Lars Nedland πέρα από το μπάσο και τα πλήκτρα αντίστοιχα μοιράστηκαν και τα φωνητικά, σε μια δυάδα που δεν ξέρω αν υπάρχει όμοιά της. Η ενέργειά τους πέρα από καθηλωτική ήταν και εξόχως μεταδοτική, όντας θεατρικοί αλλά και, κυρίως ακομπλεξάριστοι. Αν αναλογιστείς δε, τη μουσική τους κληρονομιά, αυτό δεν είναι αυτονόητο. Με το "Frostrite" να τιμά την επιστροφή σε πλήρη φόρμα, κατ’ εμέ, που ήταν το "Urd", ήταν σαφές πως το setlist θα βασιζόταν σε στιγμές όπου ο Simen Hestnæs κατείχε πρωταγωνιστικό ρόλο. Το "Rhymes Of The Mountain" από το ποιοτικό "Winter Thrice" προλογίστηκε με αναφορά στα ελληνικά βουνά που συνεπήραν τους Borknagar στην κάθοδό τους από τη Θεσσαλονίκη, και όπως όλες οι πρόσφατες συνθέσεις τους, έχαιρε μεγαλύτερης ανταπόκρισης από το εκδηλωτικό κοινό, σε σύγκριση με τις προγενέστερες.

Δεν ήταν όμως παρά στα "Universal" και "Ad Noctum", δύο εκ των τριών επιλογών μέσα από το κλασικό "The Archaic Course", όπου η συναυλία άρχισε να αποκτά τον χαρακτήρα που της αρμόζει. Ιδιότυπα black metal ξεσπάσματα, φυσιολατρική καρδιά και avant ανησυχίες σε πλήκτρα και ρυθμικά θέματα, χόρευαν στον αέρα χάρη στην εξαιρετική απόδοση των σπουδαίων κομματιών. Στα αριστερά της σκηνής, ο Øystein G. Brun, εν πολλοίς υπεύθυνος για αυτή τη σπουδαίας δισκογραφία, ανταπέδιδε την αγάπη του κοινού δίχως να χάνει νότα. Στον αντίποδα, ο Jostein Thomassen όριζε τον αρχετυπικό black metal κιθαρίστα, προσφέροντας και πιο harsh δεύτερα φωνητικά, ενώ μαζί με τον, συμπαίκτη του επίσης στους Black Void, "Lazare", επιδίδονταν και σε συντονισμένο headbanging.

Με την ορχηστρική παύση του "Embers" από το "Quintessence" το σετ πέρασε στο δεύτερο μέρος του. Το "Up North" αποδόθηκε στην εντέλεια, αποτελώντας αδιαπραγμάτευτο συναυλιακό highlight, με τη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου να φάνηκε πως το περίμενε. Είναι αλήθεια πως τα όσα κάνει ο Vortex ερμηνευτικά στο κομμάτι αγγίζουν τη σφαίρα του εξωπραγματικού, και ευτυχώς ζωντανά η σύνθεση δεν στερήθηκε δυναμικής. Το "True North" έχει αγαπηθεί από το κοινό, και δικαίως αφού σε μια ήδη σταθερή και ποιοτική δισκογραφία έδωσε πνοή ανανέωσης. Έτσι, η συνέχεια με το ιδιαίτερο και ατμοσφαιρικό "Voices", που κλείνει τον δίσκο, έδωσε έναν Viking αέρα στη βραδιά, με την υποβλητική απόδοσή του να είναι δυναμικότερη της στουντιακής. Όλα είχαν βρει το δρόμο τους πλέον, και η ώρα του "Colossus" έφτασε. Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια πάνε από την πρώτη φορά που άκουσα το ονειρικό αυτό έπος, αλλά η, επάξια μεταφορά του ζωντανά ήταν φανταστική, και άκρως συγκινητική.

Σε ένα σετ συνολικής διάρκειας 75 λεπτών, δεν είναι εύκολο να χωρέσει μια πορεία 25+ ετών και 11 δίσκων. Αυτονόητα, θα προτιμούσα λίγο μεγαλύτερο σετ αφού τα deep cuts είναι αρκετά, ειδικά από τα πρώτα πέντε χρόνια της μπάντας. Βέβαια, όταν έχεις βιώσει ζωντανά το αδυσώπητο "The Ruins Of Future", που ο Vortex προλόγισε ως μια ιδανική σύνθεση για ένα βράδυ Κυριακής, και έχεις στα καπάκια παρασυρθεί από την ορμή του "Oceans Rise", τι άλλο θες, πραγματικά; Με τέτοια κομμάτια οι Borknagar ξεχώρισαν και εξέλιξαν το δικό τους παρακλάδι του black metal, ακολουθώντας έκτοτε ένα εν πολλοίς μοναχικό μονοπάτι, που βρίθει ταυτότητας και προσωπικότητας.

Έπειτα από σύντομη αποχώρηση από τη σκηνή, η πεντάδα επέστρεψε για το προβλεπόμενο encore. Η μοναδική εκπροσώπηση του θρυλικού "The Olden Domain" ήταν το "The Dawn Of The End" που γύρισε τον χρόνο σε εποχές όπου ότι έβγαινε από τη νορβηγική σκηνή άφηνε εποχή. Για το φινάλε, η μπάντα μας επιφύλασσε το "Winter Thrice" μέσα από το ομότιτλο άλμπουμ. Αρμόζουσα επιλογή, με τον Vortex να δίνει εκ νέου την καλύτερη δυνατή απόδοση των μερών του Garm, που συμμετείχε στο εξαιρετικό single.

Οι Borknagar πραγματοποίησαν μια σχεδόν αψεγάδιαστη εμφάνιση, αποδεικνύοντας πως το παρόν τους έχει πολλά να προσφέρει στον προοδευτικό ακραίο ήχο. Κυριότερα όμως, έσβησαν τη δίψα της αναμονής, και η προσιτή τους υπόσταση δεν απέκρυψε τη θεϊκή της μουσικής τους. Δεν είναι και αυτονόητο βλέπετε, να βλέπουμε στα μέρη μας τέτοια συγκροτήματα, έστω και αργοπορημένα, τα οποία μάλιστα στη σκηνή τιμούν στο έπακρο, αλλά και διαιωνίζουν τον «μύθο» τους. Και όχι, για αυτό το συμπέρασμα δεν ευθύνεται το, κατά Vortex, δυνατό νερό που έχουμε εδώ πέρα.

SETLIST

The Fire That Burns
Frostrite
The Rhymes Of The Mountain
Universal
Ad Noctum
Up North
Voices
Colossus
The Ruins Of The Future
Oceans Rise
The Dawn Of The End
Winter Thrice

  • SHARE
  • TWEET