Warhammer: «Ζούμε σε μια σαθρή κοινωνία χωρίς αξίες και ιδανικά»

Ο mainman των Ελλήνων extreme metallers, σε μια καταιγιστική συνέντευξη

Από τον Σπύρο Κούκα, 06/04/2022 @ 10:38

  Είναι γεγονός πως πολλές φορές οι μουσικές εξελίξεις τρέχουν γρηγορότερα απ’ όσο προλαβαίνουμε να τις καλύψουμε ως μουσικά Μέσα, με αποτέλεσμα πολλές αξιόλογες προσπάθειες να μην λαμβάνουν την προβολή που ίσως άξιζαν. Στην προκειμένη, οι Warhammer κυκλοφόρησαν πέρυσι στα τελειώματα της χρονιάς το τρίτο τους άλμπουμ, επιχειρώντας μια γενναία αλλαγή μουσικής κατεύθυνσης, αλλά οι συγκυρίες δεν είχαν ευνοήσει ώστε να παρουσιαστεί παρά μόνο ως μέρος της speed/thrash metal ανασκόπησης για το 2021.

Έτσι, καθώς η μπάντα προετοιμάζεται για τις επερχόμενες ζωντανές της εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, βρήκαμε την ευκαιρία για μια εκτεταμένη κουβέντα με τον Ηρακλή Γιώτη, τον mainman του σχήματος από τις αρχές της πορείας του - αλλά και μέλος των Human Serpent. Με απόψεις για μουσική και κοινωνία που θα συζητηθούν, ο frontman των Warhammer δεν μασάει τα λόγια του, σε μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης.

Warhammer

Αφού είναι η πρώτη φορά που μιλάμε, ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Πες μας, πώς ξεκίνησε η ιδέα των Warhammer και γιατί αποφάσισες η μπάντα να έχει τη συγκεκριμένη ονομασία;

Αρχικά, σε ευχαριστώ πολύ για αυτή τη συνέντευξη, είναι μεγάλη τιμή για εμένα και τα παιδιά καθώς το Rocking.gr ήταν πάντα δίπλα μας από τότε που ξεκινήσαμε. Το συγκρότημα ξεκίνησε το 2012 ως ένα thrash metal σχήμα από εμένα και τον πρώην ντράμερ μας τον Γιώργο Τσαβδαρίδη. Στη συνέχεια ήρθαν κάποια πολύ σημαντικά γρανάζια στη μηχανή όπως ο Δημήτρης Καλασκάνης και ο Δημήτρης Πέππας, όπου μέχρι το 2016-2017 περίπου κρατήσαμε σταθερό αυτό τον κορμό (ήρθαν και βοήθησαν επίσης αρκετά session μέλη και τους ευχαριστώ από καρδιάς). Έπειτα λόγω κάποιων συνθηκών μερικά παιδιά αποχώρησαν και ουσιαστικά πορευόμασταν εγώ και ο Δημήτρης με session μέλη. Έπειτα από 10 χρόνια πλέον είμαστε ξανά με σταθερό line-up που απαρτίζεται από τον Βασίλη, το Μάνο, το Δημήτρη, το Θάνο και εμένα. Σχετικά με το όνομα, επειδή όλοι με ρωτάνε αν έχει σχέση με το παιχνίδι η απάντηση είναι όχι. Έψαχνα απλά ένα όνομα δυναμικό ή και επαναστατικό, κάτι που να δηλώνει αντίσταση και κάπως έτσι προέκυψε το Warhammer, στα 15-16 μου φάνταζε ιδανικό.

Έχουμε μία συγκεκριμένη φιλοσοφία σαν μπάντα και στοχεύουμε να παίξουμε τη μουσική μας σε κάθε μέρος της γης

Η πορεία του σχήματος μοιάζει αρκετά μοναχική. Συνεχώς κάτω από τα ραντάρ, με έντονη δράση που αφορά δισκογραφία και συναυλίες αλλά αντιστρόφως ανάλογη προβολή, με αλλαγές μελών και ύφους… Που οφείλεται αυτό;

Πιστεύω ακράδαντα ότι από 2012 έως σήμερα το συγκρότημα έχει καταφέρει όντως αρκετά πράγματα με περιοδείες, με 3 άλμπουμ, με εμφανίσεις δίπλα σε μεγάλα ονόματα, αλλά, όπως σωστά επισήμανες, η προβολή δεν είναι ανάλογη. Προσωπική μου άποψη είναι ότι το μερίδιο ευθύνης είναι κάπου στη μέση και θα σου εξηγήσω τι εννοώ. Σε ότι αφορά εμάς και κυρίως εμένα προσωπικά όπου τα πρώτα χρόνια «έτρεχα» το σχήμα, δεν έδωσα την κατάλληλη έμφαση ως προς το κομμάτι του promotion και της εικόνας της μπάντας, δεν είχαμε video clip, δεν μιλούσαμε πολύ με περιοδικά και portal κλπ. Με απλά λόγια, έδινα βάση και εστίαζα αλλού, αγνοώντας ότι και το κομμάτι της προβολής και του φαίνεσθαι είναι πολύ σημαντικό. Αυτή την περίοδο όμως είμαστε σε μία φάση που το φτιάχνουμε και το διορθώνουμε. Ετοιμάζουμε 2 βίντεο κλιπ (και μία έκπληξη) προκειμένου να δώσουμε και να δείξουμε στον κόσμο ότι πέραν περιοδειών και των άλμπουμ η μπάντα είναι εδώ και παρουσιάζει κάτι ποιοτικό. Πέραν της αυτοκριτικής όμως το κομμάτι της προβολής σχετίζεται και με τα μέσα που μπορούν να το κάνουν, όπως περιοδικά, portal, ραδιόφωνα, promoters, μαγαζάτορες και το κατά πόσο θέλουν να βοηθήσουν. Όταν στέλνω email σε ένα μαγαζί ή σε ένα διοργανωτή για μία συνεργασία και δεν μπαίνει καν στον κόπο να το διαβάσει είναι φυσικό επακόλουθο ότι δεν πρόκειται να πάρεις προβολή. Όταν στέλνω σε περιοδικά και portal για review του άλμπουμ και δεν μου απαντάνε η μου λένε ναι θα το κάνουμε αλλά δεν το κάνουν ποτέ, τότε έρχομαι σε μία θέση να λέω «δεν θέλετε μία»; Δεν θέλω εκατό». Επίσης, το Νοέμβριο είχαμε μια περιοδεία με Belphegor και Batushka, εκτιμώ από τις λίγες μπάντες εν μέσω κορονοϊού που το έκαναν αυτό, αλλά για κάποιο λόγο δεν έγραψε κανείς τίποτα. Δεν πειράζει, και πάλι φίλοι. Δεν πρόκειται να χαλαστούμε για κανένα. Φτάνει που μας αναγνωρίζουν αυτοί που πρέπει. Εμείς άλλωστε έχουμε μία συγκεκριμένη φιλοσοφία σαν μπάντα και συγκεκριμένους στόχους και όνειρα που δεν είναι άλλο από το να παίξουμε τη μουσική μας σε κάθε μέρος της γης. Το έχουμε καταφέρει σε μεγάλο βαθμό, οπότε αυτά δεν μας αγγίζουν καν. Αν μας άγγιζε δεν θα μιλούσαμε τώρα μαζί. Γι’ αυτό λοιπόν η αλήθεια είναι κάπου στη μέση.

Warhammer

Οι Warhammer ξεκίνησαν ως μια καθαρόαιμη thrash metal μπάντα, ένας όρος που πλέον δεν φαίνεται να σας ταιριάζει αλλά συνάμα δεν μπορείτε να αποφύγετε. Τι θα έλεγες, όμως, ότι ακούμε στους Warhammer του σήμερα;

Ναι, όντως "Mass Burial" κυρίως και "At The Threshold Of Eternity" είναι δύο αμιγώς thrash metal album. Tο δεύτερο βέβαια έχει και κάποιες άλλες προσθήκες, πιο «μοντέρνες». Το "Ashes And Cinders" έχει μία Black/ Death metal προσέγγιση. Γενικά το συγκρότημα έχει φύγει από το thrash, θα μπορούσες να πεις ότι πλέον ανήκουμε στο χώρο του blackened death metal και αυτή είναι η κατεύθυνση που φαίνεται ότι θα συνεχίσουμε να ακολουθούμε.

Στιχουργικά, το τελευταίο σας άλμπουμ ("Ashes And Cinders") παρουσιάζει έντονο ενδιαφέρον, καθώς καταπιάνεται με διάφορα ανθρώπινα ζητήματα. Θα ήθελες να μας πεις περισσότερα;

Το "Ashes and Cinders" είναι ένα concept άλμπουμ στο οποίο αποτυπώνονται τα στάδια του πένθους. Πριν όμως σου αναλύσω λίγο κάποιες λεπτομέρειες θα ήθελα να αναφέρω ότι σε αυτό το δίσκο είχαμε την τιμή να συνεργαστούμε με έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες ηθοποιούς, το Στέλιο Μάινα. Μιλάμε για ένα καταπληκτικό άνθρωπο, πάρα πολύ άμεσο, φιλικό, ευγενικό και βέβαια απίστευτο επαγγελματία. Έδωσε μία ξεχωριστή νότα στο άλμπουμ και είναι κάτι που πραγματικά ήθελα να αναφέρω. Όσον αφορά το concept, ήταν ιδέα του Δημήτρη. Δημιουργήσαμε ένα χαρακτήρα ο οποίος χάνει τον καλύτερο του φίλο από μία αδέσποτη σφαίρα σε περίοδο μεγάλων κοινωνικών αναταραχών. Έπειτα, βιώνει τα στάδια του πένθους και κάθε κομμάτι περιγράφει μία κατάσταση μέχρι να φτάσουμε στο τέλος του άλμπουμ όπου ο ήρωας μας θέτει το ερώτημα, αν φταίει ο ίδιος του εαυτός για την κατάσταση που βιώνει και πρέπει να «ξεμπλέξει». Ο κάθε ακροατής μπορεί να δώσει το δικό του τέλος στην ιστορία.

Οι Human Serpent είναι ιδέα και ιδέες δεν πεθαίνουν

Έπειτα από πολύ καιρό, μπορούμε να μιλάμε ξανά για συναυλιακά δρώμενα σε κλειστά clubs. Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τους Warhammer σε αυτό το κομμάτι;

Αυτή τη στιγμή έχουμε μία περιοδεία στα Βαλκάνια με Batushka, Diabolical, Eshtadur και Paradise In Flames όπου θα γίνει τον Απρίλιο. Το tour για εμάς περιλαμβάνει Ρουμανία, Βουλγαρία και Ελλάδα. Πέραν αυτών των shows ετοιμάζουμε μεμονωμένα live στα Βαλκάνια και μία πολύ μεγάλη περιοδεία που θα περιλαμβάνει 2 ηπείρους όπου λογικά θα ανακοινωθεί σύντομα. Τέλος, εκκρεμεί και ένα live στην Αργεντινή όπου αναγκαστικά περιμένουμε τι θα μας πει ο κορονοϊός.

Πέραν των Warhammer, είχες υπάρξει και στους Human Serpent για μια περίοδο πρόσφατα. Ποιες οι σκέψεις σου έπειτα από το χαμό του X. ; Έπειτα από όλα όσα συνέβησαν, το καταληκτικό δίστιχο από το "Mirrors" (Οι Human Serpent με κρατάνε Ζωντανό (γιατί) ο (σκατό)κόσμος σας για μένα είναι Νεκρός) μοιάζει σαν θλιβερή προοικονομία…

Θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο βιβλίο για τους Human Serpent και το Χρήστο συγκεκριμένα. Είχαμε άριστη σχέση έως αδελφική, το ίδιο και με το Γιάννη. Η αλήθεια είναι ότι μου στοίχισε πολύ και δεν το έχω ξεπεράσει ακόμα. Δεν καταπίνεται εύκολα ρε φίλε, ήταν νέο παιδί και ο τρόπος που έγινε δεν μπορεί να βγει από το μυαλό μου. Ώρες ώρες εύχομαι να μην είχε χτυπήσει εκείνο το τηλέφωνο και απλά να ήταν ένας εφιάλτης... αλλά δεν είναι. Πολύ καλός άνθρωπος και πάντα είχαμε μια αλληλοεκτίμηση και ένα αλληλοσεβασμό. Εγώ βλέπεις ήμουν και οπαδός της μπάντας και μετά έγινα μέλος οπότε το έζησα από την αρχή και αυτό πονάει παραπάνω. Τώρα σχετικά με το στίχο από το "Mirrors", ο Χρήστος μου είχε πει ότι αυτό το άλμπουμ ("Heirlooms Eternal") είναι όλη του η ζωή μέχρι σήμερα. Δεν μπορώ να ξέρω αν μοιάζει με προικονομία και προφανώς δεν μπορώ να ξέρω τι είχε ο Χρήστος στο κεφάλι του. Ξέρω όμως ότι συνέβησαν πράγματα και καταστάσεις τα οποία έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην ψυχολογική του κατάσταση και τον οδήγησαν σε αδιέξοδο. Πράγματα που ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα και είναι ντροπή να λέγονται και να ακούγονται. Το θέμα είναι ότι ο Χρήστος δεν γυρίζει πίσω. Για εμένα και το Γιάννη όμως ο Χρήστος δεν έφυγε και δεν θα φύγει ποτέ. Είναι εδώ μέσω της μουσικής του, μέσω των στίχων του, μέσω των Human Serpent και αφού οι Human Serpent είναι όλη του η ζωή και των κρατάνε ζωντανό εμείς θα είμαστε εδώ να δίνουμε πνοή στους Human Serpent. Οι Human Serpent είναι ιδέα και ιδέες δεν πεθαίνουν.

Ο κόσμος βλέπει τη διαπλοκή αλλά δεν ξέρει πως να αντιδράσει, είναι σαν να είμαστε υπνωτισμένοι, ναρκωμένοι

Θα πιαστώ λίγο από το παραπάνω δίστιχο και θα ζητήσω την άποψη σου για τα όσα συμβαίνουν αυτήν την περίοδο, σε εγχώρια και παγκόσμια κλίμακα, ξεκινώντας από την εμπόλεμη κατάσταση στην Ουκρανία...

Οι στίχοι των Human Serpent έχουν μία διορατικότητα. Αυτό το παιδί πάντα έλεγα ότι έβλεπε πολύ μπροστά, έβλεπε τον κόσμο, ή γεγονότα γύρω του, τα έκρινε και μπορούσε να προβλέψει περίπου που «πηγαίνουμε». Το αποτέλεσμα είναι ότι όντως ζούμε σε μία σαθρή και άθλια κοινωνία χωρίς αξίες και ιδανικά, με μόνο στόχο το συμφέρον και πως θα πατήσω πάνω σου ώστε να πετύχω αυτό που θέλω. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Πρόσφατα πήραμε και επίσημα θέση με τους Warhammer για αυτό το θέμα. Πάντα παίρναμε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε σε θέματα που μας αγγίζουν. Προσωπική άποψη περί του θέματος είναι ότι η αλήθεια πάλι είναι κάπου στη μέση. Γνωρίζω πολύ καλά ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχει έντονη ακροδεξιά έως ναζιστική δραστηριότητα στην Ουκρανία. Ως ποδοσφαιρόφιλος θα σου πω ότι θυμάμαι ένα ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ Σεβίλλης και Ντνιπρο όπου οι Ουκρανοί σε δημόσια θέα χαιρετούσαν ναζιστικά. Δες τα στιγμιότυπα και θα καταλάβεις. Από την άλλη ο Ρώσος, ως άλλος λυτρωτής του λαού του (γελάω εδώ) έχει βαλθεί να τα διαλύσει όλα και να δημιουργήσει παγκόσμια κρίση. Θυμάμαι έλεγε προ ημερών ότι στόχος του είναι να απελευθερώσει τις περιοχές του Ντονετσκ και του Λουχάνσκ αλλά για κάποιο λόγο βομβάρδισε νοσοκομεία και αμάχους και ετοιμάζεται να εισβάλει στο Κίεβο. Για εμένα είναι άλλος ένας υποκριτής, πιόνι και μέρος του συστήματος ή καλύτερα ένα παράγωγο ιμπεριαλισμού και καπιταλισμού. Ότι έκανε το ΝΑΤΟ που δολοφονούσε και βομβάρδιζε σε Σερβία και Αφγανιστάν το κάνει και ο Πούτιν τώρα, για να ελέγξει τα πυρηνικά στην περιοχή και να αποτρέψει αμερικανικές βάσεις. Αποτέλεσμα; Να την πληρώνει ο απλός Ουκρανός πολίτης - για τους Ναζί δε μου καίγεται καρφί - και ο απλός Ρώσος πολίτης που τον έχουν αποκλείσει από παντού και τελικά αυτός ο φαύλος κύκλος να συνεχίζεται και να συνεχίζεται. Ο πόλεμος αυτός πρέπει να σταματήσει χθες. Για τους δικούς μας εδώ δεν έχω να πω κάτι, μιλάμε για κυβέρνηση που από τότε που ανέλαβε, τα έκαναν λάθος σε όλα τα επίπεδα, διαχείριση πανδημίας, ασφαλιστικό, εργασιακά και πλέον πόλεμος στην Ουκρανία (όπου έστειλε όπλα γιατί τους το είπαν οι Αμερικάνοι και το ΝΑΤΟ). Τραγικοί απλά.

Warhammer

Από την πλευρά του στιχουργού, η περίοδος που ζούμε μοιάζει να προσφέρει απλόχερα σημεία γραφής. Ομοίως, από την πλευρά του μουσικού, τα Μέσα (ενημέρωσης, κοινωνικής δικτύωσης κλπ) προσφέρουν εύκολη δυνατότητα προώθησης της δουλειάς σου. Από την πλευρά του απλού πολίτη, όμως, πώς θα έκρινες την επικρατούσα κατάσταση σε κοινωνία, ΜΜΕ και γενικότερα;

Απλός πολίτης είμαι και σαν μουσικός, δεν αλλάζει κάτι και θα κρίνω με τον ίδιο τρόπο. Η κατάσταση είναι δύσκολη και πολύ φοβάμαι ότι δεν έχουμε πιάσει ακόμα πάτο. Φταίμε όλοι σε αυτό και θα πω μία έκφραση κλισέ ότι ο κάθε λαός παίρνει αυτό που του αξίζει σε όλα τα επίπεδα. Όταν εκλέγεις ανίκανους στο τιμόνι της χώρας τότε είναι αναμενόμενο ότι θα ενημερώνεσαι από ανάλογου τύπου δημοσιογράφους. Τα ΜΜΕ μοιάζουν καθοδηγούμενα, ελεγχόμενα και εξυπηρετούν τα συμφέροντα της κυβέρνησης και μιας χούφτας επιχειρηματιών και πως να μην το κάνουν όταν το κράτος τα επιδοτεί με εκατομμύρια; Όλο αυτό έχει αντίκτυπο στην κοινωνία, αρνητικό αντίκτυπο. Το θέμα είναι ότι ο κόσμος βλέπει τη διαπλοκή αλλά δεν ξέρει πως να αντιδράσει, είναι σαν να είμαστε υπνωτισμένοι, ναρκωμένοι.

Είμαστε βαθιά άρρωστοι. Πώς γίνεται παιδιά να σκοτώνουν παιδιά;

Ως ποδοσφαιρικός φίλαθλος, αλλά και ως μέρος μιας σκηνής που ανέκαθεν θεωρούνταν ακραία σε μουσική και συμπεριφορές από τον «έξω κόσμο», θεωρείς ότι έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που τα όρια έχουν ξεπεραστεί προ πολλού; Θέλω να πω, και παλιότερα είχαμε οπαδικά επεισόδια, είτε μιλάμε για οπαδούς ομάδων είτε για οπαδούς συγκροτημάτων ή ιδιωμάτων (πχ thrash-άδες vs ποζεράδες), μα τα τελευταία χρόνια - σε επίπεδο αθλητισμού και ευτυχώς όχι τόσο σε μουσικό επίπεδο - το πράγμα φαίνεται να έχει ξεφύγει…

Θα σου κάνω μία διόρθωση. Δεν είμαι φίλαθλος, είμαι οπαδός αλλά και αθλητής οπότε τα ζω από μέσα. Με βάση την ερώτηση σου, καταλαβαίνω ότι μου δίνεις πάτημα για τον Άλκη. Έχω πολλούς φίλους συνδεσμίτες από διάφορες ομάδες και θα σου πω με βεβαιότητα ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει και φοβάμαι ότι ακόμα δεν έχουμε βάλει μυαλό. Να ξέρεις βέβαια ότι το χεράκι τους το βάζουν και οι διοικήσεις αλλά και οι πρόεδροι των ομάδων και όσο τους έχουν στα όπα-όπα τα ίδια θα έχουμε. Θυμάμαι μίλαγα με ένα φίλο Αρειανό που μου έλεγε για πλάκα, «εμείς παλιά παίζαμε μπουνιές και μετά φεύγαμε μαζί από το γήπεδο, τώρα σου βγάζουν μαχαίρι και σε σφάζουν για το τίποτα». Καταλαβαίνεις λοιπόν τι θέλω να σου πω. Αυτό όμως που με τρόμαξε και με σόκαρε είναι όταν είδα τις φωτογραφίες των δολοφόνων του παιδιού. Πάγωσα. Είναι όλοι παιδιά ρε συ και εδώ έρχεται και δένει η προηγούμενη ερώτηση σου σχετικά με την κοινωνία. Είμαστε βαθιά άρρωστοι. Πως γίνεται παιδιά να σκοτώνουν παιδιά; Τέλος πάντων, το μόνο που εύχομαι είναι ο ‘Αλκης να γίνει η αφορμή να αλλάξουν όλα και να είναι το τελευταίο θύμα αυτού του σκοταδισμού. Στο φινάλε, θέλουμε απλά να πηγαίνουμε γήπεδο και να φωνάζουμε για την ομάδα μας, δεν έχουμε να χωρίσουμε κάτι.

Καθώς η εγχώρια σκηνή στο χώρο του metal δεν έχει να ζηλέψει τίποτα πλέον από εκείνες του εξωτερικού, ποιες νέες μπάντες θα ξεχώριζες για το έργο τους;

Όντως έχουμε πολύ ταλέντο και πολύ καλές μπάντες στην Ελλάδα. Μου βάζεις δύσκολα γιατί δεν ασχολούμαι πάρα πολύ όχι γιατί έχω κάποιο πρόβλημα με τα παιδιά απλά δεν ακούω πολύ metal στον ελεύθερο χρόνο μου. Θα προσπαθήσω να σου πω με βάση το ποιοι μου έχουν κάνει την μεγαλύτερη εντύπωση. Θα ξεκινήσω με Isolert και Actus Septem, είναι δύο μπάντες που ξέρω και παρακολουθώ, θα προσθέσω, AMKEN, Simplefast και WEB (οκ, δεν είναι ανερχόμενοι αλλά τεράστιο respect για το τελευταίο άλμπουμ) και θα κλείσω με Black Stone Machine.

Για το τέλος, θέλεις να μας αναφέρεις μερικά άλμπουμ που ακούς αυτήν την περίοδο;

Απλά να σε προετοιμάσω ότι δεν είναι όλα metal. Αυτήν την περίοδο ακούω τα εξής:

Ov Hell - The underworld Regime
Nirvana - In Utero
Στίχοιμα - Μηχανές
Placebo - Loud Like Love
Rotting Christ - AEALO
DIO - Holy Diver
She Past Away - Berildi Gece
Alice Cooper - Trash

Ηρακλή, σε ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σου. Ο επίλογος, δικός σου…

Σπύρο σε ευχαριστούμε και σε ευχαριστώ για άλλη μία φορά για το βήμα που μας έδωσες, να ξέρεις είναι μεγάλη χαρά και τιμή να μιλάμε μαζί. Κλείνοντας ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κόσμο που είναι δίπλα μας αυτά τα 10 χρόνια και μας στηρίζει. Ελπίζουμε να σας δούμε όλους στο Fuzz, στην Αθήνα στις 15 Απριλίου και στο Principal στη Θεσσαλονίκη στις 16 Απριλίου για δύο πραγματικά μοναδικά shows.  

  • SHARE
  • TWEET